Το ξυπνητήρι χτύπησε λίγο πριν ξημερώσει η 20η Αυγούστου και μαζί με το ξεκίνημα της ημέρας ξεκίνησε και αυτό που περιμέναμε να ξεκινήσει εδώ και έξι μήνες. Το Κυνήγι!!
Η εξερεύνηση
Η έναρξη με βρίσκει στη Δράμα, ίσως στο πιο αγαπημένο μου μέρος για κυνήγι. Έχω έρθει από τις 12 Αυγούστου και μοναδική μου ασχολία είναι να μπορέσω να βρω που είναι τα ορτύκια. Όμως επειδή η ημέρα φαίνεται από το πρωί, από νωρίς κατάλαβα ότι στην ευρύτερη περιοχή του νομού Δράμας τα ορτύκια είναι λιγοστά.
Παρόλα αυτά, μαζί με το “δάσκαλο μου” και φίλο Νίκο βαλθήκαμε να ψάξουμε παντού για να βρούμε με ορτύκια.
Οι βροχές που έγιναν στο νομό μετά τος τέλος του θέρους βοήθησαν τους αγρότες να οργώσουν γρήγορα τα χωράφια με αποτέλεσμα να μειωθούν κατά πολύ οι βιότοποι των ορτυκιών. Τα υπόλοιπα χωράφια αφέθηκαν στις ορέξεις των προβάτων με αποτέλεσμα να λιγοστέψουν ακόμη περισσότερο οι βιότοποι.
Αφού λοιπόν δεν υπήρχαν ορτύκια στις λιγοστές καλαμιές αρχίσαμε να ψάχνουμε σε χωράφια με τεύτλα και πατάτες.
Ο ευρύτερος κάμπος του Νευροκοπίου μας αποζημίωσε για την υπομονή και επιμονή που δείξαμε. Τα ορτύκια ήταν αρκετά μέσα στις πατατιές και η απόφαση ήταν ομόφωνη. Έναρξη στο Νευροκόπι!!!!
Λίγο πριν την έναρξη
Τα σκυλιά λες και μετρούσαν τις ημέρες με περίμεναν στην πόρτα πριν ακόμη χτυπήσει το ξυπνητήρι και με το που βγήκα έξω χάλασαν τον κόσμο. Γρήγορα, γρήγορα τα έβαλα στο αυτοκίνητο, φόρτωσα και τα πράγματα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι του Νίκου.
Από το σπίτι του Νίκου ο κυνηγότοπος είναι περίπου τρία τέταρτα δρόμος, όμως από τη λαχτάρα και τη αγωνία που είχα μου φάνηκε αιώνας. Στο δρόμο αναρωτιόμασταν εάν θα είχε πολύ κόσμο στον κυνηγότοπο αν και το ότι η έναρξη είναι ημέρα Τρίτη ίσως ήταν αποτρεπτικό για πολλούς να πάνε κυνήγι. Όμως από την άλλη, δεν υπήρχαν αρκετά ορτύκια στους υπόλοιπους ορτυκότοπους και ίσως αυτός να ήταν ένας παράγοντας για να δημιουργηθεί το αδιαχώρητο.
Ο κυνηγότοπος
Το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου στον κάμπο του Νευροκοπίου
Ο κάμπος του Νευροκοπίου – όσοι έχουν πάει το ξέρουν – είναι ένας κάμπος που η κυρίαρχη καλλιέργεια είναι η πατάτα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να βρει τριφύλλια, στάρια, καλαμπόκια, φασολάκια αλλά και χωράφια που βρίσκονται σε αγρανάπαυση. Είναι ένας κάμπος ιδανικός για τα ορτύκια, όμως το κυνήγι τους είναι πολύ δύσκολο για τον κυνηγό αλλά ειδικότερα για τον σκύλο.
Τα ορτύκια τρυπώνουν μέσα στις πατατιές και είναι πολύ δύσκολο να για το σκύλο να τα εντοπίσει. Και είναι δύσκολο γιατί πρέπει να ξέρει πως να κινηθεί μέσα στο χωράφι που δεν είναι ίσιο όπως τα τριφύλλια αλλά είναι γεμάτο χαντάκια και δυσκολεύει την κίνηση του. Μόνο τα σκυλιά που ξέρουν τον τόπο μπορούν να είναι αποδοτικά στο κυνήγι του ορτυκιού στο Νευροκόπι. Ένα αργό και μεθοδικό σκυλί θα προσαρμοστεί πολύ πιο εύκολα στις απαιτήσεις αυτού του κυνηγιού.Από την άλλη, το Νευροκόπι είναι ιδανικός τόπος για την έναρξη γιατί οι θερμοκρασίες είναι αρκετά χαμηλότερες από τις θερμοκρασίες που επικρατούν στους υπολοιπους κάμπους του νομού και επιπλέον υπάρχει αρκετή υγρασία που βοηθάει τα σκυλιά να μην ζεσταίνονται όσο στα χωράφια με τις καλαμιές.
Επιτέλους κυνήγι
Οι κυνηγοί ήταν αρκετοί, πολύ περισσότεροι από ότι άλλες χρονιές αλλά δεν επικρατούσε και συνοστισμός. Αποφάσισα για αρχή να ξεκινήσω με την Κάρα, ένα τρίχρονο αγγλικό σέττερ που την περσινή χρονιά τα είχε πάει πολύ καλά στα ίδια τερέν και ό Νίκος με τον Ντάρκο ένα πεντάχρονο ποιντερ
Ξεκινήσαμε περίπου στις 6:30, και την πρώτη ώρα ενώ ακούγονταν αρκετά ορτύκια οι φέρμες ήταν λιγοστές. Ίσως η υπερβολική υγρασία προστάτευε τα ορτύκια από τους διώκτες τους. ¨Οταν όμως σηκώθηκε ψηλά ο ήλιος τα σκυλιά άρχισαν να δουλεύουν καλύτερα και πήραμε ωραίες φέρμες και είχαμε αρκετές ευκαιρίες να τουφεκίσουμε ορτύκια.
Αργότερα αλλάξαμε σκυλιά, εγώ πήρα τον έμπειρο Μποξ (ένα αγγλικό σέττερ εννέα χρονών) και ό Νίκος πήρε την Μπέλα (μια ποιντερίνα 4 χρονών).
Μπορέσαμε και κυνηγήσαμε μέχρι τις 11 περίπου και είχαμε αρκετές επιτυχίες, οι οποίες θα μπορούσαν να ήταν περισσότερες αλλά ας όψεται η ένταση της έναρξης.
Έλεγχος από τη θηροφυλακή
Ο Ομοσπονδιακός θηροφύλακας Βλάσης Γαλόπουλος
Την ώρα που ετοιμαζόμασταν να φύγουμε σταμάτησε δίπλα μας το τετρακίνητο αυτοκίνητο της ομοσπονδικής θηροφυλακής και ένας ευγενέστατος θηροφύλακος έκανε ένα σύντομο έλεγχο στις άδειες κυνηγιού, στα όπλα μας και στα θηράματα που καρπωθήκαμε. Ο θηροφύλακας ήταν ο Βλάσης Γαλόπουλος ο οποίος έχει σαν περιοχή φύλαξης την ευρύτερη περιοχή του Νευροκοπίου αφού μας έκανε τον προβλεπόμενο έλεγχο μας είπε ότι την πρώτη ημέρα έκαναν περίπου 50 ελέγχους αν και οι κυνηγοί ηταν πολλοι λιγοτεροι από ότι περσι, αλλα μπορει να οφειλεται στο οτι ειχε λιγοτερα θηραματα (ορτύκια και τρυγόνια) στην περιοχή
Στο καφενείο
Ευχαριστημένοι από την πρώτη κυνηγετική εξόρμηση της χρονιάς ξεκινήσαμε για το καφενείο, στο ιστορικό χωριό του Οχυρού, για το καθιερωμένο τσίπουρο. Εκεί βρήκαμε και πολλούς φίλους και τα πειράγματα έπεφταν βροχή.
Δεξιά ο επιστημονικός συνεργάτης της ΣΤ’ΚΟΜΑΘ Φάνης Καραμπατζάκης και αριστερά ο γνωστός “ΠΛΑΤΙΝΙ”
Στην μεγάλη κυνηγοπαρέα ήταν ο επιστημονικός συνεργάτης της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ Φάνης Καραμπατζάκης (ικανοποιημένος αν μας επισήμανε ότι η ανομβρια τον τελευταίο καιρο έκανε δύσκολη την δουλεια των σκυλων), ο πρόεδρος του Ωρίωνα Θωμάς Μπατσέλας (φανατικός μπεκατσοκυνηγός ήρθε μαζί μας και ειπε ότι αν και δεν κυνηγαει συχνα ορτυκια του άρεσαν τα ορτυκοτοπια του Νευροκοπιου και θεώρησε ότι υπαρχει μεγάλη δυσκολια στον εντοπισμό τους από τα σκυλια λόγω κυριως απο τη διαμόρφωση του εδαφους στα πατατοχώραφα, πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Κώστας Καλαιτζίδης (απογοητευμένος με την “απουσια” ορτυκιων” αν και πριν λίγο καιρο ηταν σε ικανοποιητικούς αριθμούς. Σημειωσε ότι το φεγγάρι ίσως βοήθησε στο να φυγουν) και πολλοί άλλοι κυνηγοί και φίλοι.
Αυτό ήταν το ΚΥΝΗΓΙ ΑΡΧΙΣΕ!!!!!
O iHunter
