985
Όταν έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα καταφεύγουμε σε ειδικό για τη λύση του – ιατρό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μπορεί αυτό που αντιμετωπίζουμε να έχει μια απλή θεραπεία, βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη, και να μη χρειαστεί να καταφύγουμε σε αλλαγές όπλου, αυτοκινήτου, στρώματος στο κρεβάτι κτλ.
Αν θέλουμε να επικεντρωθούμε στο κυρίως θέμα του σημερινού άρθρου, τη μείωση της ανάκρουσης,πρέπει να αποδομήσουμε το τι κάνει το όπλο να μας κλωτσάει:
Όταν το πυροβόλο εκσφενδονίζει μια γόμωση 30 γραμμαρίων με 400m/s, το ίδιο φεύγει με αντίστοιχη ορμή προς τα πίσω (αρχή διατήρησης της ορμής, μπλα μπλα μπλα…). Για να μειώσουμε το λάκτισμα πρέπει να μειώσουμε την ορμή που δεχόμαστε από το κοντάκι. Πώς μειώνεται αυτή; Από τι επηρεάζεται; Με τι τρόπο την αντιλαμβανόμαστε; Το σύστημα είναι αρκετά πολυπαραγοντικό:
Για να μειώσουμε την ορμή, μπορούμε να αλλάξουμε τη μάζα της γόμωσης, αλλάζοντας δηλαδή φυσίγγια ή διαμέτρημα. «Φυσιολογικές» γομώσεις θεωρούνται αυτές μέχρι τα 33 γραμμάρια στο 12άρι διαμέτρημα, τα 25+ γραμμάρια στο 20άρι διαμέτρημα κ.ο.κ. Γομώσεις γύρω στα 35 γραμμάρια σαφώς και είναι ενισχυμένες, ενώ οτιδήποτε πάνω από τα 40g μπορεί να θεωρηθεί «ειδικής χρήσης», και καλό είναι να το αποφύγουμε, αν είμαστε ευαίσθητοι στο λάκτισμα.
Μπορούμε να «κοροϊδέψουμε» τους νόμους της φυσικής, αν το όπλο μας διαθέτει μια πλευστή παλινδρομούσα μάζα η οποία κινείται ανεξάρτητα (και προς τα μπρός, τουλάχιστον κατά ένα μέρος της κίνησης του πυροβόλου προς το μέρος μας). Μιλάμε φυσικά για τις καραμπίνες αερίων, αλλά και τις αδρανείας. Στις αδρανείας όμως η μάζα αυτή είναι κατά κανόνα μικρότερη και ενεργοποιείται αργότερα, οπότε έχει και μικρότερο θετικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι παραδέχονται πόσο μειωμένο κλότσημα έχουν οι καραμπίνες αερίων σε σχέση με τις αδρανείας, με τους κατασκευαστές των τελευταίων να καταφεύγουν σε εξελιγμένα ελαστικά σινεμπλόκ (silent block) μέσα στο κοντάκι για να πλησιάσουν την απόδοση των πρώτων…
Τα όπλα χωρίς πλευστή μάζα είναι οι… χαμένοι της υπόθεσης. Επαναληπτικά, μονόκαννα, δίκαννα, όλα πάσχουν από δυνατό λάκτισμα. Αναφέραμε και παλαιότερα τον γνωστό κανόνα γι’αυτά, όπου η γόμωση δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 / 96 του βάρους του όπλου, και η πίεση πρέπει να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα για να έχουμε ανεκτή ανάκρουση. Από τι επηρεάζεται όμως η πίεση;
Η πίεση που αναπτύσσεται από την έκρηξη εξαρτάται από το φυσίγγι, τον κώνο προσαρμογής μέσα στην κάννη και τη διάμετρο του αυλού της.
Πέρα από τους αριθμούς, υπάρχει και ο υποκειμενικός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το κοντάκι να μας «επιτίθεται»:
Αν το όπλο δεν είναι στημένο στα μέτρα μας, πέρα από τη δυσκολία που προκαλεί στη στόχευση, μας κλωτσάει στραβά και σε πιο ευαίσθητα σημεία του ώμου, με αποτέλεσμα να πονάμε περισσότερο.
Όσο πιο βαρύ είναι το όπλο, τόσο μειώνεται η ταχύτητα για την ίδια ορμή (ορμή = μάζα Χ ταχύτητα), οπότε αντιλαμβανόμαστε λιγότερο την «επίθεση» – αφού αυτή γίνεται σε αργή κίνηση. Το βαρύ όπλο βέβαια ταλαιπωρεί τη μέση στο «περπατητό» κυνήγι, δηλαδή κανείς δεν είναι τέλειος…
Τα πράγματα είναι – ευτυχώς – καθαρά και ξάστερα: Όποιος θέλει να απολαμβάνει πολύ μειωμένο λάκτισμα από το όπλο του, αποφεύγει τις ενισχυμένες γομώσεις και χρησιμοποιεί καραμπίνα με μηχανισμό αερίων (ή αδρανείας, υπό προϋποθέσεις όμως…).
του Ραξή Επιτρόπου από το http://www.amynastospiti.gr/
