Ειναι ντροπη να συζητα ο Ελληνας κυνηγος για ακριβη αδεια

Αυτός ο τόπος -για την πατρίδα μας λέω, την Ελλάδα- δεν μπορεί παρά μόνο να είναι ματιασμένος ή να τον έχουν καταραστεί κάποιοι. Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω για την τόσο αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά που δείχνουμε όλοι όσοι κατοικούμε σε αυτήν. Πιστεύω ότι δεν διαφωνεί κανείς με τη διαπίστωση ότι μόλις βγαίνουν οι Ελληνες από τα σύνορα μεταλλάσσονται θετικά και γίνονται οι άνθρωποι που γνωρίζει και αναγνωρίζει όλη η υφήλιος από την αρχαιότητα.

 

Θυμίζουν πράγματι τους προγόνους που σοφίστηκαν και εφάρμοσαν τη δημοκρατία, δίδαξαν πολιτισμό, γνώση, σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες, αυτούς που δημιούργησαν ένα ανεκτίμητης αξίας υπόβαθρο που βοήθησε τη μεγάλη πλειονότητα των λαών στον πλανήτη γη για την καλύτερη και ορθότερη επιβίωσή τους.

 

Δυστυχώς σήμερα στην πατρίδα μας η συμπεριφορά μας δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Θυμίζουμε συμπεριφορές τριτοκοσμικού λαού. Απαξίωση και υποβάθμιση θεσμών και αξιών, έλλειψη αλληλοσεβασμού μεταξύ των ανθρώπων, εκμετάλλευση αδυναμιών των συνανθρώπων μας, αθέμιτος ανταγωνισμός χωρίς μέτρο, μεταβίβαση των προσωπικών ευθυνών στους άλλους αλλά και ανευθυνότητα και αδιαφορία για τους άλλους.

 

Εγωκεντρική συμπεριφορά

 

Επιπλέον, διαθέτουμε πάνω από όλα μια εγωκεντρική συμπεριφορά άνευ ορίων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κάκιστης εικόνας που δεν μας βοηθά και δεν μας τιμά. Αυτό διακρίνεται σε κάθε κοινωνική τάξη καθημερινά και βέβαια θα ήταν αξιοπερίεργο εάν δεν υπήρχε και στη δική μας κοινωνική ομάδα, αυτή των κυνηγών. Δεν είναι κακό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις για το θέμα μιας ομάδας ανθρώπων. Δεν είναι κακό να προτείνονται διαφορετικές γνώμες και λύσεις, αυτό δείχνει δημοκρατική συμπεριφορά, ενδιαφέρον, θετική διάθεση και καλή προοπτική.

 

Οταν όμως αυτοί που μειοψηφούν κάποια στιγμή είτε σε εκλογική αναμέτρηση είτε σε κατάθεση ιδεών, δεν αναγνωρίζουν και δεν αποδέχονται την άποψη των πολλών, δηλαδή δεν τη σέβονται και προσπαθούν με κάθε αθέμιτο τρόπο να επιβάλουν τη μειοψηφούσα άποψή τους με μοναδικό γνώμονα να μη θιγεί ο προσωπικός εγωισμός τους, τότε δημιουργείται η εικόνα που παρουσιάζουμε σήμερα. Ο ευκολότερος αλλά και ταυτόχρονα αναποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης ενός προβλήματος είναι να επιρρίπτεις τις ευθύνες που σου αναλογούν στους άλλους.

 

Αυτό το αποτέλεσμα βιώνουμε σήμερα στην κυνηγετική μας οικογένεια, την εμφάνιση των «μη αναγνωρισμένων συλλόγων» ως μανιτάρια τα τελευταία έτη. Αυτά τα σωματεία ντροπής για την κυνηγετική ιδέα δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι τα δημιούργησαν οι οικολογικές οργανώσεις ή κάποιοι άλλοι εκτός κυνηγετικών οργανώσεων. Ενα είναι το βέβαιο και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση, τους «μη αναγνωρισμένους συλλόγους» τους δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι οι κυνηγοί. Αυτό που προέχει και δυστυχώς δεν τολμήσαμε να κάνουμε είναι η αυτοκριτική μας. Να δούμε ποιοι είναι οι λόγοι της δημιουργίας αυτών των συλλόγων.

 

Χωρίς σκοπιμότητες…

 

Αγαπητοί φίλοι, θα προσπαθήσω να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται, με το να παρουσιάσω τους πραγματικούς λόγους της δημιουργίας αυτών των σωματείων, χωρίς αναστολές και σκοπιμότητες. Εάν ανατρέξει κανείς και καταγράψει όλους αυτούς που πρωτοδημιούργησαν κάθε τέτοιο σύλλογο ξεχωριστά, θα διαπιστώσει τα εξής:

 

Έχουν δημιουργηθεί: είτε από συναδέλφους που δεν εκλέχθηκαν σε κάποια εκλογική αναμέτρηση στον σύλλογό τους είτε από συνάδελφους που υπέπεσαν σε λαθροθηρία και συνελήφθησαν από την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή.

 

Αλλά και από συνάδελφους οι οποίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εκλεγούν σε κάποιο διοικητικό συμβούλιο, με μοναδικό σκοπό την ατομική τους προβολή, ούτως ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να αναδειχθούν μέσα από το κυνήγι, για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν το προσωπικό τους συμφέρον, χρησιμοποιώντας ως σκαλοπάτι το κυνήγι και δεν τα κατάφεραν.

 

Ομως για να είμαι ειλικρινής και ακριβοδίκαιος θα πρέπει να αναφέρω και αυτούς που βοήθησαν και βοηθούν με τη συμπεριφορά τους αφενός να συντηρούνται αυτοί οι σύλλογοι και αφετέρου να εμφανίζονται καινούργιοι. Είναι αυτοί οι συνάδελφοι που χρόνια ατελείωτα επανεκλεγόμενοι προσέφεραν πολλά στις διοικήσεις, δεν λένε όμως να παραχωρήσουν τη θέση τους, ενθαρρύνοντας νέους ανθρώπους με φρέσκες ιδέες να αναλάβουν και με τη βοήθειά τους να δώσουν μια νέα ώθηση στην κυνηγετική ιδέα.

 

Αντίθετα αποθαρρύνουν και κοντράρουν όσους ενδιαφέρονται, δημιουργούν ένα κλίμα ανταγωνιστικό. Με αποτέλεσμα την εγωιστική εκδίκηση, χωρίς να συνυπολογιστεί το μέγεθος των αρνητικών αποτελεσμάτων σε αυτό που είμαι βέβαιος πως αγαπάνε εξίσου και οι δύο πλευρές. Θα πρέπει να επισημάνω ότι η επιτυχία στη διοίκηση δεν είναι μόνον η αξιολόγηση των χρόνων που διοικεί κανείς, αλλά εξίσου σημαντική είναι και η στιγμή που θα επιλέξει κανείς τον κατάλληλο χρόνο αποχώρησης. Επειδή πρέπει να λέμε αλήθειες, εάν θέλουμε πραγματικά να λύνουμε τα προβλήματά μας εμείς οι κυνηγοί, θα πρέπει να αφήσουμε την καραμέλα που πιπιλίζουν πολλοί, ότι δήθεν η διαφορά της τιμής της άδειας θήρας είναι η αιτία της αύξησης αυτών των σωματείων ντροπής.

 

Ακριβή άδεια

 

Κύριοι, ας σταματήσουμε την υποκρισία και τον αυτοευτελισμό μας και επιτέλους μην ψάχνουμε άλλοθι για τις αδυναμίες μας. Είναι ντροπή να συζητά ο Ελληνας κυνηγός για ακριβή άδεια, όταν ο μέσος όρος τιμής στις ευρωπαϊκές χώρες είναι πέραν του τριπλάσιου από τη δική μας άδεια από τη μία και από την άλλη ο Ελληνας κυνηγός σε κάθε κυνηγετική του έξοδο να δαπανά διπλάσια ποσά από την αξία της άδειας. Μην κάνετε το λάθος σύγκρισης των ημερομισθίων των διαφόρων κρατών με το δικό μας, γιατί θα σας παραπέμψω στη σύγκριση των στοιχείων με τη γειτονική Βουλγαρία και εκεί θα απογοητευθείτε. Επειδή συναντώ στους κυνηγότοπους πολλούς «κυνηγούς» τέτοιων συλλόγων και κατά περίεργο τρόπο οι περισσότεροι χρησιμοποιούν αυτοκίνητα αξίας άνω των είκοσι χιλιάδων ευρώ!

 

Η ένδυση και η υπόδησή τους απεικονίζουν την τελευταία λέξη της μόδας. Σκυλιά τέσσερα-πέντε όλα με κολάρα GPS και με δύο-τρία μηχανήματα η κάθε ομάδα για επαρκή παρακολούθηση. Αντιλαμβάνεστε, κοστολογώντας όλα αυτά, πόσο αξιόπιστο είναι το επιχείρημα περί ακριβής άδειας; Εχω εκατοντάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν και απορρίπτουν αυτού του είδους την επιχειρηματολογία. Αλλωστε το κυνήγι είναι ένα μέσο αναψυχής, είναι ψυχαγωγία, είναι άθλημα, όπως το ψάρεμα, το κολύμπι, η ορειβασία κ.λπ. Νομίζω ότι δεν υποχρεώνει κανένας κανέναν το τι θα επιλέξει. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι τα γούστα κοστίζουν και ας σταματήσουμε αυτή την ψευτοσυμπόνια που δήθεν δείχνουμε για τους οικονομικά αδύναμους συμπολίτες μας.

 

Επειδή έκανα διοίκηση δέκα χρόνια σε κυνηγετικό σύλλογο, σας διαβεβαιώνω ότι οι οικονομικά αδύναμοι συνάδελφοι είναι υπερήφανοι άνθρωποι. Ποτέ δεν έφεραν αντίδραση σε όποια αύξηση της κυνηγετικής άδειας πρότεινε ο σύλλογος και ήταν αυτοί που φρόντιζαν την ημέρα της έκδοσης της άδειας να έχουν όλα τα χρήματα.

 

Ολο τον χρόνο ευρώ-ευρώ μάζευαν από το υστέρημά τους για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους σε αυτή την πανέμορφη δραστηριότητα που λέγεται κυνήγι. Ηταν και είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες γιατί αγαπούν πραγματικά το κυνήγι.

 

Αντίθετα αυτοί που μοίραζαν χωρίς μέτρο τα λουλούδια σε πίστες νυχτερινών κέντρων στα πρώτα τραπέζια, καθημερινοί θαμώνες των διαφόρων μπαρ με τα πολυτελή πανάκριβα αυτοκίνητα παρκαρισμένα έξω από τα μαγαζιά πιάτσας, αυτοί που κάθε χρόνο διέθεταν ένα υπέρογκο ποσό για διακοπές σε θερινά θέρετρα, αυτοί ήταν και είναι κάθε φορά οι «συνήθεις ύποπτοι».

 

Αφελείς συνάδελφοι

 

Αυτοί που δημιουργούσαν και δημιουργούν ψεύτικες και ανούσιες αντιδράσεις έτσι απλά για εντυπώσεις. Αυτοί είναι ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι που εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση της χώρας και την άσχημη οικονομική θέση αρκετών κυνηγών εμφανίζονται ως προστάτες των οικονομικά αδύναμων συναδέλφων. Μου θυμίζουν κάποιους φιλόζωους που ενώ για ένα ζωάκι που κακοποιήθηκε μπορούν να κινήσουν γη και ουρανό, από την άλλη για ένα κακοποιημένο παιδί δεν τους καίγεται καρφί.

 

Η υποκρισία, αγαπητοί φίλοι, είναι του ιδίου μεγέθους και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί δεν δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον και για τους συνανθρώπους μας που δεν μπορούν να πάνε διακοπές σε κάποια παραλία; Γιατί δεν δείχνουν την ίδια συμπόνια για τους συνανθρώπους μας που δεν μπορούν να πάνε για ψάρεμα με τη βαρκούλα τους;

 

Δυστυχώς πολλοί αφελείς συνάδελφοι εξαπατώνται με τα ψευδή επιχειρήματά τους και ενισχύουν όλους αυτούς και κατ’ επέκταση τα σωματεία ντροπής, με την εγγραφή τους σε αυτά. Γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πότε θα έρθει η 20ή Αυγούστου για να πάνε στο κυνήγι.

 

Αν μη τι άλλο θα έπρεπε οι συνάδελφοι αυτοί να ξέρουν ότι τα χρήματα που πληρώνουν σε αυτά τα σωματεία πηγαίνουν στο περιβόητο Πράσινο Ταμείο, το οποίο με τη σειρά του χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ για μελέτες που οι περισσότερες εξ αυτών έχουν στόχο την απαγόρευση του κυνηγίου. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν ότι όλο το φιλοθηραματικό έργο γίνεται από χρήματα των συναδέλφων κυνηγών που εκδίδουν άδεια από τους συνεργαζόμενους με το υπουργείο Κυνηγετικούς Συλλόγους. Από αυτό το θηραματικό έργο χρηματοδοτείται και η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, χάριν της οποίας διατηρείται και πολλαπλασιάζεται το θήραμα τα τελευταία χρόνια και μας δίνει τη δυνατότητα κάρπωσης σε όλους, μη εξαιρώντας και αυτούς. Ομως ας έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι με τέτοιου είδους τακτικές είναι βέβαιο ότι κάποιον Αύγουστο εκεί που θα ετοιμάζονται για τις 20 του μηνός, για την πρώτη έξοδο, δεν θα τη δουν, γιατί απλά δεν θα υπάρξει έναρξη. Τότε θα καταλάβουν το έγκλημα που διέπραξαν στην αγαπημένη τους δραστηριότητα από έναν ψευτοεγωισμό και μόνον.

 

Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να επιστρέψουμε εκεί που ανήκουμε ως λαός, να αποκτήσουμε τη χαμένη μας ταυτότητα; Δεν είναι κρίμα ενώ όλοι οι λαοί θαυμάζουν και σέβονται τους αρχαίους προγόνους μας, τον πολιτισμό μας, τη σοφία μας, εμείς με τη συμπεριφορά μας να απαξιώνουμε και να υποβαθμίζουμε όλες αυτές τις πολύτιμες αξίες; Καταστρέφουμε αυτό που αγαπάμε απλά και μόνο για να ικανοποιήσουμε τον προσωπικό εγωισμό μας;

 

Ψευδή επιχειρήματα

 

Νομίζω ότι είναι στο χέρι μας να ξεκινήσουμε την αντίστροφη μέτρηση, αρχίζοντας από σήμερα. Καμία αλλαγή δεν μπορεί να επέλθει από τη μια μέρα στην άλλη! Ομως, ξεκινώντας από μικρές ομάδες μπορούμε να ανατρέψουμε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα, ενισχύοντας ταυτόχρονα και τη σοφία της λαϊκής παροιμίας μας, που λέει ότι «σιγά σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι».

 

Σκεφθείτε απλά και με ειλικρινή αισθήματα. Το κυνήγι είναι μια πανάρχαια δραστηριότητα. Γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο στην αυγή της δημιουργίας του ορατού κόσμου που μας περιβάλλει. Είναι ένα δώρο της φύσης προς κάθε έμβιο όν, με τη χρήση του οποίου εξασφαλίζεται τελικά και η διαιώνιση των ειδών. Δεν μπορεί και δεν δύναται να το οικειοποιηθεί κανείς, παρά μόνον όλοι μαζί να σκύψουμε και να λύσουμε τα όποια προβλήματα για την εξασφάλιση της ακέραιης διατήρησής του. Μην ξεχνάμε ότι το κυνήγι είναι αυτό που βοήθησε τον άνθρωπο να επιβιώσει και να κυριαρχήσει στη γη. Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά…

 

του Δημήτρη Ευμοιρίδη

 

Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ