1,8K
Η παρακάτω ΝΕΑ ασύλληπτη φρικαλεότητα συνέβη το Σάββατο 12/08/17 ΜΕΣΑ στο χωριό Ριζανά του Κιλκίς, ΜΕΣΑ σε αυλή σπιτιού !!!
Θύμα αυτή την φορά της ανεξέλεγκτης πλέον μανίας και του εθισμού των λύκων στο σκυλίσιο κρέας ήταν η Ζήνα, ένα κουταβάκι 4 μόλις μηνών, ράτσας Πλότ ( Plott ) του Γιώργου Ταχτσίδη !!!
Ο Γιώργος εργάζεται στην Θεσσαλονίκη, οπότε τα σκυλιά του τα έχει στο πατρικό του, στα Ριζανά του Κιλκίς στο σπίτι των γονιών του. Εκείνο το βράδυ στο σπίτι ήταν μόνο ο 15χρονος αδερφός του ο οποίος γύρω στις 02:30 τα χαράματα μέσα στον ύπνο του άκουσε γαβγίσματα, ουρλιαχτά και φασαρία. Στα λίγα λεπτά που χρειάστηκε να ξυπνήσει ο μικρός, να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και να βγει έξω ήταν πλέον πολύ αργά. Ο λύκος μην μπορώντας να πάρει όλο το κουτάβι μαζί του λόγω της αλυσίδας, το έκοψε στην μέση παίρνοντας μαζί του το κάτω μέρος του σώματος του άτυχου ζώου. Ειδοποιήθηκε ο Γιώργος ο οποίος επέστρεψε αμέσως από την Θεσσαλονίκη και ψάχνοντας βρήκε τα ίχνη του λύκου και αίματα περίπου 200 μέτρα μακρυά από το σπίτι, στο σημείο που ο λύκος έκατσε και έφαγε την άτυχη Ζήνα !!!
Τα Ριζανά είναι ένα σχετικά μικρό χωριό με 100 περίπου κατοίκους και το πατρικό του Γιώργου, το οποίο διαθέτει και περίφραξη βρίσκετε στην μέση του χωριού όπου φυσικά υπάρχουν και άλλα σπίτια γύρω γύρω, το τονίζουμε αυτό για να καταλάβετε τον εθισμό των λύκων στο σκυλίσιο κρέας !!! Πλέον όταν δεν βρίσκουν σκυλιά στο βουνό από εξόδους συναδέλφων είτε σε κυνήγι είτε σε εκπαιδευτικά μπαίνουν ΜΕΣΑ στα χωριά και δεν διστάζουν να μπούνε και ΜΕΣΑ σε αυλή σπιτιού προκειμένου να αρπάξουν την λεία τους !!! Εύκολη, απροστάτευτη, σε πληθώρα και κυρίως ακίνδυνη λεία είναι τα σκυλιά μας για τους λύκους που εδώ και μια πενταετία περίπου το έχουν αντιληφθεί και το εκμεταλλεύονται απόλυτα, μιας και ο λύκος ως πανέξυπνος θηρευτής και ευκαιριακός άρπαγας, δεν θα ξοδέψει πολύτιμη ενέργεια κυνηγώντας π.χ ένα ζαρκάδι που ίσως και να μην πιάσει ή να διακινδυνεύσει μια άκρως επικίνδυνη αναμέτρηση με μια γουρούνα στην προσπάθεια του να αρπάξει ένα γουρουνάκι. Γιατί λοιπόν να ρισκάρει ενέργεια και τραυματισμούς που στην άγρια φύση σημαίνει θάνατο, ενώ υπάρχει η πανεύκολη λύση του ακίνδυνου σκύλου ;
Οι Μ.Κ.Ο Αρκτούρος και Καλλιστώ (αυτές οι Μ.Κ.Ο που δηλώνουν πως οι λύκοι είναι σπάνιοι στην χώρα μας και όχι παραπάνω από 750 ζώα και χάρη στην ανικανότητα της πολιτείας έχουν αναλάβει την δική της δουλειά με ότι αυτό συνεπάγεται…..) ισχυρίζονται ότι από έλλειψη φυσικής τροφής (ελάφι, ζαρκάδι, αγριογούρουνο) ο λύκος αναγκάζεται και επιτίθεται στα κτηνοτροφικά ζώα, αλλά και στα κυνηγόσκυλα.
Ανυπόστατες γελοιότητες την στιγμή που τα αγριογούρουνα (καθαρόαιμα και μη) έχουν κυριολεκτικά κατακλύσει όλη την χώρα, προκαλώντας καταστροφές ακόμα και εντός κατοικημένων περιοχών και ο υπουργός στην φετινή ρυθμιστική αναγνωρίζοντας το πρόβλημα αύξησε το όριο κάρπωσης στα 10 ζώα ανά παρέα !!! Τα δε “μοναχικά” ζαρκάδια σημειώνουν θεαματική πληθυσμιακή αύξηση, τόση που να κυκλοφορούν σε κοπάδια των 10 ζώων και συνεχίζουν να παραμένουν εκτός λίστας θηρεύσιμων ειδών γιατί και αυτά είναι “σπάνια” σύμφωνα με τους “ειδικούς”. Είναι λοιπόν γελοίο και αδιανόητο να μιλάνε οι αυτοαποκαλούμενοι οικολόγοι – αντικυνηγοί και λοιποί άσχετοι ψευτοφιλόζωοι του καναπέ για έλλειψη τροφής !!!
Ας αφήσουμε τους οικοσωτήρες – αντικυνηγούς που βεβαίως έχουν κάθε λόγο να τα παρουσιάζουν όλα ως σπάνια και απειλουμενα για να δικαιολογούν την δικιά τους ύπαρξη και ας πιάσουμε τους δικούς μας ! Αλήθεια οι δικοί μας σύλλογοι πως διαχειρίζονται αυτή την άθλια κατάσταση ; Πιέζουν αρκετά τις Ομοσπονδίες που ανήκουν ; Οι Ομοσπονδίες πιέζουν με την σειρά τους προς τα επάνω, προς την Κ.Σ.Ε ; Ο κ. Παπαδόδημας, ο Πρόεδρος μας έχει ιδέα για την όλη κατάσταση ; Προτίθεται να βγάλει κάποια ανακοίνωση, κάποια ενημέρωση για το τι πρέπει να γίνει ;
Είναι ικανός να διαχειριστεί την σοβαρότητα της καταστάσεως απαιτώντας βάση στοιχείων να ενεργοποιηθεί η παράμετρος της ρύθμισης των πληθυσμών του λύκου στη βόρεια του 39ου Παραλλήλου Ελλάδα ή όχι ; Το καθεστώς προστασίας του λύκου, καθορίζεται στη χώρα μας, από την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των ϕυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Η οδηγία προβλέπει καθεστώς αυστηρής προστασίας για τους λύκους που βρίσκονται νοτίως του 39ου Παραλλήλου. Αλλά αυτοί που βρίσκονται βόρεια του Παραλλήλου, κατατάσσονται στον Παράρτημα V της οδηγίας. Σ’ αυτό αναγράφονται “ΕΙΔΗ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΦΥΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Η ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ”.
Ο καθ’ ύλην αρμόδιος για τέτοια θέματα Τμηματάρχης Διαχείρισης Άγριας Ζωής και Θήρας και προϊστάμενος του Τμήματος Θήρας θα συνεχίσει να κωφεύει και να υποβαθμίζει τις αμέτρητες φονικές επιθέσεις που συνοδεύονται με φωτογραφίες, βίντεο, ονοματεπώνυμα ιδιοκτητών και ακριβείς αναφορές των περιοχών που έγιναν οι επιθέσεις ;
Τελικά εφόσον άνθρωποι της υπαίθρου, κτηνοτρόφοι και κυνηγοί, αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα, από την αρπακτικότητα του λύκου, πόσο δύσκολο είναι να φτιαχτεί μια συμμαχία μεταξύ μας η οποία θα απαιτήσει την κατά γράμμα εφαρμογή της παραπάνω οδηγίας (αξίζει να σημειωθεί ότι η Γαλλία και η Ισπανία ήδη κάνουν χρήση αυτής της οδηγίας) και τη σύνταξη διαχειριστικού σχεδίου για τον πληθυσμό του λύκου από τους επιστήμονες των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών αλλά και των Δασικών Αρχών ;
Με ποια λογική οι διάφορες φιλοζωικές εταιρίες και οι Μ.Κ.Ο έχουν αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο στη ρύθμιση της ζωής της υπαίθρου, από τους ίδιους τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται καθημερινά σ’ αυτήν, ή ζουν απ’ αυτή ; Δεν πρέπει κάποτε να λήξει αυτή η παρωδία ;
του Αλέξανδρου Παλαιολόγου για το iHunt.gr
