1,9K
Ιστορική αναδρομή
- Τη δεκαετία του ’80, μια εταιρεία στη… γνωστή γείτονα χώρα (την Τουρκία) αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το ελαστικό νομοθετικό πλαίσιο που απολαμβάνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες / βιοτέχνες / βιομήχανοι στην περιοχή (για όσους γνωρίζουν, ανοίγεις ζαχαροπλαστείο χωρίς να διαθέτεις τουαλέτα για τους πελάτες και παίρνεις άδεια λειτουργίας – πού να δουν κρίση αυτοί οι άνθρωποι…) και να κάνει το αυτονόητο:
- Πήρε μια άκρως επιτυχημένη Benelli αδρανείας, την αντέγραψε και επιχείρησε να την προωθήσει στην παγκόσμια αγορά! Η Beretta αγοράζει την εταιρεία το 2002, τη μετονομάζει από Vursan σε Stoeger, ένα παλιό όνομα (από το 1924) που διατηρούσε για την παραγωγή φτηνών προϊόντων και λανσάρει στην αγορά την Stoeger M2000 αδρανείας, μεταξύ άλλων μοντέλων…
- Το M2000 έγινε παγκόσμιο best seller, αφού διαφημίστηκε ως η Benelli του φτωχού, και όλοι ήθελαν μια Benelli. Αμέσως μετά όμως ήρθαν και τα πολλά παράπονα για βλάβες, εμπλοκές, δυνατό λάκτισμα κτλ. Η χαμηλή τιμή όμως διατήρησε τις πωλήσεις σε υψηλό επίπεδο.
- Στη χώρα μας συχνά λανσάρεται ως «Beretta – Stoeger M2000», αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Το γιατί θα το δούμε παρακάτω.
Προϊδεασμένος αρνητικά…
Δεν είμαι λάτρης των όπλων αδρανείας. Αν και είναι δημοφιλείς καραμπίνες στην Ελλάδα, πάντα απαιτούν καλό κράτημα / σωστή επώμιση για να οπλίσουν. Και το ότι δεν λερώνουν το μηχανισμό με τη λειτουργία που έχουν, αν και αποτελεί πλεονέκτημα, με έβαζε πάντα σε σκέψεις για το αν τελικά απευθύνονται σε «τσαπατσούληδες» ιδιοκτήτες που βαριούνται να καθαρίσουν το όπλο τους.
Η έκπληξη
Μόλις έπεσε στα χέρια μου μια καινούρια Stoeger M2000 ενός φίλου και αναγνώατη, με 66εκ. κάννη και συνθετικά μέρη. Τρωγόμουν να τη δοκιμάσω, αφού ήταν ένα από τα πολλά όπλα που του είχα προτείνει ως καλές αγορές! Ο λόγος; Η εξευτελιστική τιμή για ένα κλώνο της Benelli: Με παζάρια ενδέχεται να κατέβει κάτω από 500 ευρώ, ιδιαίτερα τώρα που το νέο μοντέλο (Μ3000) ήρθε στην ελληνική αγορά – έστω και με μεγάλη καθυστέρηση…
Μ2000: Ένα οπτικά εύπεπτο όπλο
Πρώτες εντυπώσεις
Το Μ2000 προσφέρει πραγματικά πολλά, για σχετικά λίγα:
- Σχεδόν πλήρες σετ συσφίξεων (τσοκ), 4 συνολικά τύπου Beretta Mobil, με κύλινδρο, βελτιωμένο κύλινδρο, μισό και φουλ.
- Μηχανισμός σχεδιασμένος από τη Benelli.
- Κλειδί τσοκ
- Σκόπευτρο οπτικής ίνας
Τεχνική περιγραφή – τα βασικά
- Έχουμε να κάνουμε με ένα 12άρι όπλο αδρανείας, με τον κλασικό μηχανισμό: Ένα σκληρό και κοντό ελατήριο συμπιέζεται από την δύναμη του πυροβολισμού και εκτινάσσει το κλείστρο προς τα πίσω. Το κλείστρο επανέρχεται με τη δύναμη ενός μακρύτερου και μαλακότερου ελατηρίου. Καθαρός μηχανισμός που δεν έρχεται σε επαφή με τα κατάλοιπα καύσης.
- Σύστημα μείωσης ανάκρουσης με απλό αλλά ελαστικό πέλμα στο κοντάκι.
- Η συγκεκριμένη Μ2000 έχει συνθετικά κοντάκι και πάπια (ξυστός ή χειροφυλακτήρας).
- Η βάση είναι από αεροπορικό αλουμίνιο.
- Η κάνη είναι κλασικά από χρωμιομολυβδαινιούχο χάλυβα, χρωμιωμένη εσωτερικά, με μέτρια σε ποιότητα βαφή και τα στοιχεία πάνω της είναι «χτυπημένα».
- Το εργοστασιακό βάρος ανακοινώνεται στα 3,050Kg.
Τεχνικές λεπτομέρειες
- Η ονομαστική διάμετρος του αυλού της κάννης είναι τα 18,3 – 18,4mm (ανάλογα με την πηγή), μια πολύ καλή διάσταση για όλα τα φυσίγγια, αφού κατά κανόνα δίνει σωστή συγκέντρωση και ταχύτητα χωρίς υπερβολικό λάκτισμα.
- Το περιστροφικό κλείστρο διαθέτει έναν εξολκέα.
- Η κάννη δεν αναγράφει bar πίεσης δοκιμής, ή κανένα άλλο στοιχείο για την αντοχή της, πέρα από το ότι είναι MAGNUM και κατασκευασμένη στην Τουρκία. Η προαναφερθείσα τουρκική νομοθεσία βλέπετε…
Φινίρισμα – Συναρμογή
Το σχήμα του M2000 είναι απλοϊκό αλλά και εύπεπτο, ιδιαίτερα αν σας αρέσει το στυλ «μιλιταίρ». Η χαμηλή τιμή του όπλου φαίνεται στο εκ πρώτης όψεως μέτριο «βάψιμο» της κάνης, αλλά και στην (καλούτσικη) συναρμογή των μερών μεταξύ τους. Σκαλίσματα και ζωγραφιές δεν υπάρχουν. Όπως έχω αναφέρει πολλάκις και παλαιότερα όμως, δεν σκοτώνουν αυτά, αλλά ο σωστός συνδυασμός φυσιγγίου – τσοκ – κάννης. Τα πλαστικά μέρη φαίνονται γερά και ποιοτικά. Προτιμήστε τα σε σχέση με τις ξύλινες εκδόσεις – εκεί συνήθως τα ξύλα είναι άσχημα και χαμηλής ποιότητας.
Ελλείψεις
- Σε αυτή την τιμή, σε καμία περίπτωση δεν περιμένουμε την συνοδεία πλαστικής βαλίτσας…
- Κάτι που δεν μου άρεσε ήταν η ανυπαρξία «αναμονών» για διόπτρα ή red dot. Είναι (βλακωδώς) παράνομα στην ψωροκώσταινα, αλλά αν με το καλό επιτραπούν κάποτε θα ψάχνουμε για ειδική βάση χωρίς λόγο, ή θα επισκεφτούμε οπλουργό. Δύο έτοιμες τρύπες με πάσο (ή 4 εγκοπές) στη βάση δεν κοστίζουν και τόσο – νομίζω!
- Το ημιδιαφανές σκόπευτρο έπρεπε να είναι λίγο μακρύτερο για να είναι πιο φωτεινό.
- Οι φλάτζες αλλαγής κλίσης κοντακίου πραγματικά λάμπουν δια της απουσίας τους, και αναγκάζουν τον οποιοδήποτε σοβαρό χρήστη να ψαχτεί στον οπλοπώλη ή τον οπλουργό του, φυσικά με το αζημίωτο…
- Δεν υπάρχει έκδοση για αριστερόχειρες. Θα το καταλάβαινα λίγα χρόνια πριν, αλλά σήμερα με την αυτοματοποίηση των CNC εργαλειομηχανών, και με τους αριστερόχειρες να αποτελούν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, πραγματικά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Συντήρηση – Ρύθμιση
Έχοντας διαβάσει αρκετά forum και τεχνικές συμβουλές από «ειδικούς» στα Μ2000, τα Stoeger είναι όπλα με καθαρή λειτουργία, αλλά προτιμούν να ρίχνουν καλά λαδωμένα. Όπως προτείνω πάντα, καλό είναι ο μηχανισμός να λαδώνεται με ένα πολύ λεπτό στρώμα λαδιού αυτοκινήτου – κάνει εξαιρετική δουλειά και μπορεί να αγοραστεί παντού…
Ένας καθαρισμός της κάννης ανά μερικές χιλιάδες φυσίγγια επιβάλλεται, λογικό είναι! Πολύ πιο συχνά αν ρίχνουμε μονόβολα.
Φυσικά καθαρίζουμε και λαδώνουμε εκ νέου το όπλο μόλις το παίρνουμε από το κατάστημα.
Το κερί αυτοκινήτου προστατεύει ικανοποιητικά την εξωτερική «βαφή» της κάνης.
Ρυθμίσεις δεν χρειάζονται στο συγκεκριμένο όπλο.
Μακροζωία – Αξιοπιστία
Με μια λέξη: Αμφιλεγόμενη! Μπορεί σχεδιαστικά να είναι από τους πιο δοκιμασμένους μηχανισμούς παγκοσμίως, να χρησιμοποιείται (ως Benelli) ευρέως σε σχολές σκοποβολής, χώρους ενοικίασης κυνηγετικών όπλων του εξωτερικού, και όχι μόνο, αλλά το internet βρίθει από τα προβλήματα των Stoeger, σε βαθμό που οι ιδιοκτήτες τους να μοιράζονται πλέον στην ομάδα με τα αξιόπιστα και στην ομάδα με τα «σκάρτα» όπλα, και συνεχώς να επιχειρηματολογούν υπέρ της δικής τους άποψης…
Σε πραγματικές συνθήκες
1. Κάποιοι ιδιοκτήτες Μ2000 διαμαρτύρονται ότι γεμίζει εύκολα αμυχές – δυστυχώς το διαπιστώσαμε.
2. Το βάρος στα 3,050Kg (που κατά προσέγγιση επιβεβαιώσαμε με δική μας ζυγαριά) είναι σχετικά χαμηλό για ένα MAGNUM. Σίγουρα μιλάμε για κάτι καλό στο «περπατητό» κυνήγι.
3. Το ζύγισμα είναι κάπως καλό, ενώ βοηθά και το χαμηλό βάρος. Επειδή είναι λιγάκι «μπροστόβαρο», προτιμήστε την κοντή κάννη.
4. Η σκανδάλη έχει κανονική διαδρομή, ενώ είναι εύκολη και πολύ ελαφριά στο τράβηγμα. Ο μηχανισμός σκανδάλης ενεργοποιείται στα 17Ν όπως μέτρησα, δηλαδή στο 57% του βάρους του όπλου. Αυτό μου έκανε απίστευτα θετική εντύπωση – μιλάμε για μια πρακτικά (σχεδόν) αγωνιστική σκανδάλη σε ένα όπλο χαμηλής τιμής που σε καμία περίπτωση δεν προϊδεάζει για κάτι τέτοιο! Αν δεν είναι τυχαίο γεγονός, οι γείτονες έκαναν εξαιρετική δουλειά στο μηχανισμό σκανδάλης! Σίγουρα πρόκειται για το πιο δυνατό σημείο του M2000.
5. Η λαβή στο χειροφυλακτήρα είναι βολική για το μέσο χέρι.
6. Το άνοιγμα του κλείστρου είναι απολαυστικά εύκολο, λόγω του μαλακού ελατηρίου.
7. Όπως σε κάθε καραμπίνα αδρανείας, ο μηχανισμός είναι καθαρός. Και ο συγκεκριμένος λύνεται αρκετά εύκολα. Άριστα 10 και εδώ.
8. Το λάκτισμα είναι σαφώς πιο δυνατό στις ελαφριές γομώσεις σε σχέση με τις σύγχρονες καραμπίνες αερίων, αφήνοντας ένα χαρακτηριστικό «τσίμπημα» στον ώμο. Σε βαριές γομώσεις μάλιστα τα πράγματα γίνονται αρκετά δυσάρεστα, κι αυτό είναι ίσως το πιο συνηθισμένο παράπονο που εκφράζουν οι ιδιοκτήτες του…
9. Η MAGNUM θαλάμη των 76mm είναι πρόβλημα για όσους θέλουν να χρησιμοποιούν πολλά ατσάλινα σκάγια, αφού αυτά έχουν ιδιαίτερα μειωμένη ισχύ πυρός και κάποιες φορές «χρειάζεται» να βάζουμε τα SUPERMAGNUM των 89mm. Όπως και να έχει όμως, η κοντή θαλάμη δίνει καλύτερες συγκεντρώσεις, κι έτσι τα 76mm θεωρούνται από πολλούς πλεονέκτημα.
10. Τα πλαστικά μέρη και η όλη εμφάνιση φωνάζουν ότι πρόκειται για ένα Heavy Duty όπλο, όχι όμως και η τιμή, ούτε και τα σχόλια των ανά την υφήλιο δυσαρεστημένων ιδιοκτητών… Η μηχανουργική κατεργασία του όπλου είναι αξιοπρεπέστατη – για την τιμή του – αλλά φαίνεται πως η μεταλλουργία, οι επιστρώσεις και οι ανοχές σε επιμέρους εξαρτήματα δεν είναι του επιπέδου της Benelli.
11. Το γέμισμα του Stoeger είναι εύκολο και ευχάριστο – εδώ ο φτωχός συγγενής παίρνει και με το παραπάνω το αίμα του πίσω, καθώς αυτό αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε κάποιες ακριβές Ιταλίδες! Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ…
12. Το άδειασμα είναι κι αυτό απολαυστικά εύκολο, όπως στις περισσότερες καραμπίνες. Θα έλεγα πως μου έλειψε το «speed loading» της Browning στο γέμισμα, αλλά εδώ μιλάμε για ένα πραγματικά φτηνό όπλο και οι απαιτήσεις πρέπει να είναι μειωμένες.
13. Δοκιμάσαμε (με τον ιδιοκτήτη) από φυσίγγια χαμηλής πίεσης των 30gr μέχρι δράμια, χωρίς να διαπιστώσουμε καμία δυσλειτουργία ή εμπλοκή. Ό,τι παλιό ή καινούριο φυσίγγι κι αν το ταΐζαμε, τα αποτελέσματα στην πυροδότηση, την απόρριψη κάλυκα και την επαναγέμιση ήταν άψογα.
14. Τα τέσσερα τσοκ ήταν εσωτερικά και αρκετά κοντά σε μήκος – κρίνοντας από αυτό και μόνο, δεν περιμένω καμία καλή/σοβαρή συγκέντρωση σκαγιών σε μεγάλες αποστάσεις – και γι” αυτό δεν έγινε σχετική δοκιμή. Για τέτοια χρήση θα προτείναμε ανεπιφύλακτα την αγορά ενός Full έσω – έξω τσοκ με περίπου το διπλάσιο από το εργοστασιακό μήκος.
Συμπεράσματα, ή μάλλον γενικές σκέψεις
- Αν είστε λάτρης των όπλων, πηγαίνετε συχνά σκοπευτήριο, χρησιμοποιείτε βαριές γομώσεις και θέλετε ένα όπλο για να τα κάνετε όλα αυτά, κοιτάξτε αλλού – τόσο απλά.
- Αν είστε περιστασιακός κυνηγός, ρίχνετε λίγα φυσίγγια κάθε χρόνο (πχ. στο λαγό) και θέλετε κάτι φτηνό αλλά αξιόλογο (να υπάρχει και για «την κακιά την ώρα»…) τότε η M2000 – με λίγο παζάρι στην τιμή – φαντάζει και είναι μια εξαιρετική αγορά. Αρκεί να γνωρίζουμε ότι ίσως δεν μπορεί να διαχειριστεί μακροπρόθεσμα έναν τεράστιο όγκο φυσιγγίων.
- Οι αριστερόχειρες ας το ξεχάσουν, έχει κι αλλού πορτοκαλιές σε παρόμοια τιμή!
- Για τους φρονίμους που κοιμούνται λίγο πιο ήσυχα έχοντας και εφεδρικό όπλο στο σπίτι, και ψάχνουν κάτι φτηνό και εύχρηστο, το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.
- Για όσους σκέφτονται να κάνουν σχόλια του τύπου: «Μην το ακουμπάτε, κάντε κανέναν αγιασμό, το όπλο είναι τούρκικο κτλ», απλά θα ρωτήσουμε πού κατασκευάστηκαν τα περισσότερα όπλα (σπαθιά και μολυβδοβόλα) με τα οποία έγινε η Επανάσταση του ’21…
Κλείνοντας
Ο… αντικαταστάτης. Η ποιοτικότερη, καλύτερη αλλά και ακριβότερη Μ3000
Η Stoeger έπαθε, αλλά έμαθε: Πρόσφατα ήρθε στην ελληνική αγορά το facelift, η Μ3000: Με φλάτζες αλλαγής κλίσης για το κοντάκι, ενισχυμένα εξαρτήματα, επανασχεδιασμένο μηχανισμό, λίγο μεγαλύτερο βάρος και αναμονές για διόπτρα σε κάποιες εκδόσεις, φαντάζει ίσως σαν το ιδανικό όπλο αδρανείας, σε πολύ καλή τιμή! Δεν θα συστήναμε την αγορά της όμως, για κανένα λόγο: Ενδεικτικά είναι λίγο φτηνότερη από 600 ευρώ, δηλαδή πλησιάζει επικίνδυνα την Franchi Affinity, ένα ιταλικό όπλο αδρανείας με 7ετή εγγύηση και τιμή κάτι πάνω από τα 700 ευρώ. Πραγματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση θα ήταν βλακώδες να ενισχύσει κάποιος την τουρκική οπλοβιομηχανία… Ας απολαύσουμε το διαφημιστικό φιλμάκι της τουλάχιστον:
Του Ραξή Επιτρόπου MEng για το AMYNASTOSPITI.GR
