521
Στην εποχή που όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα των Ελλήνων γκρεμίζονται, έγινε εφικτό αυτό που μέχρι σήμερα ήταν ακατόρθωτο. Να ανοίξουν τρεις ΖΕΠ.
Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μία από τις μεγαλύτερες «νίκες» των κυνηγών και των αναγνωρισμένων κυνηγετικών οργανώσεων.
Τα τελευταία χρόνια στα κυνηγετικά δρώμενα, μάθαμε πως «κάτι που κλείνει δεν ξανανοίγει». Σε αυτό το έκτρωμα που «αναπαράγουν» πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες όταν νομοθετούν και αποφασίζουν για το φυσικό περιβάλλον οδηγηθήκαμε, γιατί δεν εφαρμόζουν την αρχή της αειφόρου διαχείρισης.
Αυτές οι τρεις ΖΕΠ, που προ διετίας μας ταρακούνησαν όλους, γιατί δημιούργησαν νέες μορφές συρρίκνωσης και περιορισμών στο κυνήγι, από αυτές που με ευκολία μας «εφαρμόζουν» αλλά με δυσκολία… ξεφορτωνόμαστε.
Επιτέλους βγήκε το ΦΕΚ, με πολιτική παρέμβαση της ΚΣΕ, για την… απελευθέρωση.
Το ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ βρέθηκε στη Δράμα και συνομίλησε με τον κ. Θεοφάνη Καραμπατζάκη, (επιστημονικό συνεργάτη της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ) για το ιστορικό της απαγόρευσης της ορεινής πέρδικας στο Φαλακρό. Οπως μας είπε:
«H ιστορία με τη δημιουργία ΖΕΠ στο Φαλακρό ξεκινάει από πολύ παλιά. Υστερα από πολυετείς διαβουλεύσεις, επί υπουργίας Μπιρμπίλη, παγιώθηκαν 202 ΖΕΠ σε όλη την Ελλάδα. Εκδόθηκε μια ΚΥΑ, η οποία τις κατονόμασε και τελικά είχαμε την ατυχία να χαρακτηριστούν Ζώνες Ειδικές Προστασίας για την ορεινή πέρδικα, το Φαλακρό, η Ζήρεια και το Γαλαξίδι.
Κανείς δεν γνωρίζει γιατί τα τρία αυτά βουνά χαρακτηρίστηκαν ως ΖΕΠ για την ορεινή πέρδικα. Γιατί π.χ. δεν χαρακτηρίστηκε και ο Ολυμπος ή το Παγγαίο; Δεν έχουν πέρδικες αυτά τα βουνά;
Και όχι μόνο αυτό. Τα όρια της ΖΕΠ καθορίστηκαν από μια μελέτη που συντάχθηκε από ένα μελετητικό γραφείο ύστερα από απευθείας ανάθεση ενώ πίσω από αυτό το γραφείο υπήρχε …άρωμα… Ορνιθολογικής. Εδώ στη Δράμα με έναν μαγικό τρόπο έμεινε έξω η περιοχή του Βώλακα όπου υπάρχουν όλα τα λατομεία, ενώ από την άλλη συμπεριλήφθηκε η βιομηχανική περιοχή της Δράμας, προφανώς γιατί χρησιμοποιήθηκαν παλαιοί χάρτες.
Οπως καταλαβαίνετε, υπήρχαν κάποιοι τοπικοί συνεργάτες οι οποίοι συμβούλευσαν το γραφείο να μη συμπεριλάβει τα λατομεία του Βώλακα. Γιατί αν κάποιος θέλει να κάνει ένα έργο μέσα στη ΖΕΠ πρέπει να προσκομίσει ορνιθολογική μελέτη και να αποδείξει ότι το έργο δεν επηρεάζει τα είδη που συμπεριλαμβάνονται στη Ζώνη Ειδικής Προστασίας. Τα συμφέροντα βλέπετε…
Στο Φαλακρό δεν έγιναν ποτέ σοβαρές μετρήσεις για τον πληθυσμό της ορεινής πέρδικας από κανέναν μελετητή και η συμπερίληψη της πετροπέρδικας στα είδη χαρακτηρισμού της ομώνυμης ΖΕΠ ήταν εντελώς αυθαίρετη. Εκτιμήθηκε από τον μελετητή ότι στο Φαλακρό υπήρχαν 200 ζευγάρια πέρδικες. Ομως πουθενά δεν αναφέρεται με ποιον τρόπο έφτασε σε αυτήν την εκτίμηση.
Επίσης στηρίχτηκαν σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που υποστήριζε ότι σε όλη την Ελλάδα ενδιαιτώνται τουλάχιστον από 7.000 έως 13.000 ζευγάρια. Μια μελέτη βέβαια που αποδεικνύεται αβάσιμη, αφού τα στοιχεία που προέκυψαν μεταγενέστερα από το πρόγραμμα Αρτεμις, μας λένε ότι η πανελλαδική κυνηγετική κάρπωση της πετροπέρδικας τα τελευταία χρόνια είναι περίπου 120.000 πέρδικες ετησίως.
Βασιζόμενοι σε αυτή τη μελέτη και ξέροντας ότι υπάρχει μια οδηγία της IUCN που λέει ότι εάν σε μια περιοχή έχεις έναν πληθυσμό ο οποίος έχει πάνω από το 1% του Εθνικού ή Ευρωπαϊκού πληθυσμού τότε ο πληθυσμός αυτός χρήζει προστασίας. Το 200 είναι μεγαλύτερο από το 1% του 7.000.
Παρόλα αυτά, η μελέτη που συντάχθηκε από το μελετητικό γραφείο δεν αναφέρει πουθενά για πλήρη απαγόρευση της πέρδικας στη ΖΕΠ του Φαλακρού, παρά μόνο για τη δημιουργία ενός καταφυγίου άγριας ζωής στα όριά της για την προστασία των ειδών χαρακτηρισμού της. Πώς φτάσαμε στο να απαγορευθεί το κυνήγι της ορεινής πέρδικας στο Φαλακρό δεν ξέρω….
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι δεν είχε παρατηρηθεί μείωση του πληθυσμού της πέρδικας, όχι μόνο στο Φαλακρό, αλλά και στις περισσότερες περιοχές της χώρας σύμφωνα με τα αποτελέσματα του προγράμματος Αρτεμις.
Αν θέλετε και από προσωπικές παρατηρήσεις που έκανα και εγώ κατά τη διάρκεια των κυνηγετικών μου εξορμήσεων στο Φαλακρό για πέρδικες, ο πληθυσμός τους ήταν σε υψηλό επίπεδο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Από το 1993 αρχίζει μια πτώση του πληθυσμού που αβίαστα θα πω ότι οφείλεται στο γεγονός ότι τότε σταμάτησε ο έλεγχος των επιβλαβών. Είναι γνωστές πολλές μελέτες σύμφωνα με τις οποίες η πέρδικα αντιμετωπίζει πρόβλημα στην αναπαραγωγή της από τους εδαφόβιους εχθρούς της και λιγότερο από τους εναέριους. Η ανάκαμψη άρχισε πάλι από το 2000». Και ο κ. Καραμπατζάνης, καταλήγει:
«
Τελικά ο κ. Παπακωνσταντίνου υπέγραψε την ΚΥΑ σύμφωνα με την οποία απαγορεύει τη θήρα της ορεινής πέρδικας στις ΖΕΠ του Φαλακρού, της Ζήρειας και του Γαλαξιδίου για δύο έτη (2012-2013 και 2013-2014) και ζητάει στη διάρκεια της διετούς απαγόρευσης εκτίμηση του πληθυσμού της.
Η απαγόρευση έληξε, αλλά ακόμη περιμένουμε να γίνει εκτίμηση του πληθυσμού, από μελετητές όμως που ξέρουν καλά αυτή τη δουλειά. Να συμπληρώσω τελειώνοντας ότι όπως είναι διατυπωμένο στη εν λόγω ΚΥΑ, η εκτίμηση του πληθυσμού της πετροπέρδικας σ’ αυτές τις τρεις ΖΕΠ έπρεπε να είχε γίνει με ευθύνη της αρμόδιας υπηρεσίας του ΥΠΕΚΑ. Αυτή η ολιγωρία όμως πιστεύω πως είναι επιλήψιμη και θα ‘πρεπε να αναζητηθούν ευθύνες».
Η συμβολή του ΚΣ Δράμας
Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Δράμας με τον πρόεδρό του Γιάννη Γεωργιάδη είχε καταθέσει αίτημα στο Δασαρχείο Δράμας όπου ζητούσε να οργανώσει καταμέτρηση του πληθυσμού της ορεινής πέρδικας στο Φαλακρό. Το αίτημα αυτό κατατέθηκε ένα χρόνο πριν από τη λήξη της απαγόρευσης. Απάντηση δεν πήρε στο αίτημα αυτό μέχρι πριν μερικούς μήνες από τη λήξη της απαγόρευσης, όταν του απάντησε το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΕΚΑ λέγοντας ότι δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσει ο Σύλλογος σε καταμέτρηση από τη στιγμή που είναι σε εξέλιξη η καταμέτρηση όλων των ειδών της άγριας πανίδας της χώρας.
Παρόμοιο αίτημα έκανε και το ΤΕΙ Λάρισας με την ΚΟΜΑΘ, αλλά και αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό. Το αστείο είναι ότι η μη έγκριση των αιτημάτων οφείλεται στην προτεινόμενη χρήση σκύλων δεικτών. Είναι λυπηρό, αλλά φαίνεται ότι τα στελέχη των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ δεν έχουν ιδέα από άγρια ζωή. Θεωρούν, όπως δείχνουν τα γεγονότα, ότι το κυνηγόσκυλο είναι κάτι σαν το λύκο, και παρά τον ανθρώπινο έλεγχο και την καθοδήγηση δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο στο διάβα τους! Κάποια στιγμή όμως η επιστημονική και επαγγελματική ανεπάρκεια των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει επιτέλους να τιμωρείται, γιατί αλλιώς ο φορολογούμενος Έλληνας πληρώνει άδικα.
Παρόλα αυτά, η πρόταση της δασικής υπηρεσίας ήταν να συνεχιστεί η απαγόρευση αφού δεν εκτιμήθηκε ο πληθυσμός της ορεινής πέρδικας, όμως η πίεση που άσκησε ο ΚΣ Δράμας και η ΚΣΕ βοήθησαν στο να λήξει τελικά αυτή η άδικη απαγόρευση.
του Κωνσταντίνου Λουρή
Φωτό : Αλέξης Λιγομενίδης
Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ
