Η πέρδικα είναι κοινή ονομασία πτηνών του γένους Πέρδιξ ή Αλεκτορίς που ανήκουν στην οικογένεια των Φασιανιδών και στην τάξη των Ορνιθόμορφων. Το γένος αυτό περιλαμβάνει οκτώ είδη. Πρόκειται για ενδημικά πτηνά, που ζουν κατά σμήνη , στις εύκρατες ζώνες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, και αναπαράγονται νωρίς την άνοιξη, οπότε και χωρίζονται σε ζευγάρια. Κάθε αρσενικό ορίζει μια δική του περιοχή, την οποία υπερασπίζεται με φανατισμό και αποκλείει την είσοδο των άλλων αρσενικών σε αυτή. Την ίδια περίοδο τα αρσενικά εκφέρουν μια κραυγή, που είναι προειδοποιητική για τα άλλα αρσενικά και συγχρόνως κάλεσμα για το θηλυκό. Τους θερινούς μήνες ανεβαίνουν σε ορεινές και δροσερές περιοχές, ενώ το χειμώνα πηγαίνουν χαμηλότερα. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι τα σαρκοβόρα ζώα που τις κυνηγούν για το νόστιμο κρέας τους. Το πτηνό αυτό απειλείται στην Ελλάδα, καθώς ο αριθμός της έχει μειωθεί σημαντικά. Ως αποτέλεσμα αυτού, το κυνήγι της πέρδικας σε αρκετές ελληνικές περιοχές είναι εντελώς απαγορευμένο.
Περιγραφή
Το πτηνό φθάνει σε μήκος τα 20-30 εκ. και σε βάρος τα 500 γραμμάρια. Έχουν κοντές και στρογγυλές φτερούγες, μικρό κεφάλι και κοντό, μυτερό ράμφος. Το βάδισμα και το πέταγμά της γίνεται με γοργό ρυθμό και με μεγάλη ευκολία. Χρησιμοποιεί τα φτερά της μόνο σε περίπτωση κινδύνου. Η φωνή της είναι ιδιόμορφη. Η τροφή τους είναι έντομα, σκουλήκια, σπόρους, φύλλα, τρυφερούς βλαστούς και θεωρείται γενικά ωφέλιμη για τους γεωργούς παρά επιζήμια. Αποτελεί βασικό κυνήγι κατά την κυνηγετική περίοδο.
Πολλαπλασιασμός
Το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα επιλέγει το πιο προφυλαγμένο σημείο της περιοχής του και σκάβει τρύπες στη γη. Το θηλυκό διαλέγει μία από αυτές και γεννά 10-15 αυγά, τα οποία επωάζει για σχεδόν έναν μήνα. Σε δύο ημέρες τα μικρά πουλιά είναι ικανά να πηγαίνουν μαζί με τη μητέρα τους σε αναζήτηση τροφής. Είναι χαρακτηριστική η αυτοθυσία αμφότερων των γονέων για τα μικρά τους. Η οικογένεια μένει ενωμένη ως το φθινόπωρο, οπότε τα μικρά είναι ικανά να αυτοπροστατεύονται, ενώ την επόμενη άνοιξη είναι έτοιμα για αναπαραγωγή. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, από το Φεβρουάριο μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου, απαγορεύεται το κυνήγι της πέρδικας.
Είδη
Πέρδικα η γνήσια: Ζει στην Ευρώπη, στη Μικρά Ασία.
Πέρδικα η κοινή (Chucar) αναπαράγεται στις χώρες της Μεσογείου.
Πετροπέρδικα (Alectoris graeca): Αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα είδη, το οποίο καλείται και ορεινή πέρδικα. Το φτέρωμά της έχει διάφορα χρώματα και γκριζογάλαζες αποχρώσεις, μαύρες κηλίδες και καφεκίτρινες ταινίες στα πλευρά. Απαντάται στα νότια Βαλκάνια και στην Ιταλία.
Σταχτιά πέρδικα (Perdix perdix): Είναι γνωστή στον ελληνικό χώρο και ως πέρδικα του κάμπου (λιβαδοπέρδικα) . Απαντάται σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη
Λευκή πέρδικα.
Πέρδικα της Σαρδηνία
Η Ορεινή πέρδικα γνωστή με την κοινή ονομασία πετροπέρδικα (αγγλ. Rock patridge-γαλλ. perdix batravelle) είναι ένα κοινό είδος στην Ελλάδα που αποδόθηκε στη διεθνή βιβλιογραφία με τον επιστημονικό όρο Alectoris graeca (Αλεκτορίς η ελληνική). Ανήκει στην τάξη των ΟρνιθόμορφωνΗ πετροπέρδικα έχει μέσο μήκος 32-35 εκ. και άνοιγμα πτερύγων 46-53 εκ.. Το φτέρωμά της είναι γεινά γκριζωπό με ποικιλόχρωμες ποικίλσεις και 12-13 εναλλασσόμενες λωρίδες μαύρου και λευκού χρώματος στα πλευρά. Το ράμφος της είναι γεινικά κοντό, καμπύλο και κόκκινου χρώματος, όπως και τα πόδια της. Κατά τους θερμούς μήνες τρέφεται με σπόρους και μικρά ζώα και τον χειμώνα με φυτικές ουσίες. Είναι περίζητο θήραμα και μετακινείται πολύ γρήγορα στο έδαφος και κατά την πτήση, ενώ προσαρμόζεται εύκολα στη αιχμαλωσία.
Στην Ελλάδα συναντάται και το είδος Alectoris Chucar που είναι γνωστό ως νησιώτικη πέρδικα. Το φτέρωμα του έχει καστανογκρίζο χρώμα ραχιαία και γκρίζο με λευκές κηλίδες στο στήθος και στην κοιλιά. Στα πλευρά του υπάρχουν 8-10 λωρίδες μαύρου χρώματος. Τα αρσενικά άτομα φέρουν κεράτινη διόγκωση (πλήκτρο ή κότσι) στο μέσο του ταρσού. Ζει κυρίως στα νησιά του Αιγαίου, στην Κρήτη και στην Ανατολική Θράκη. Η νησιώτικη πέρδικα μοιάζει πολύ με την πετροπέρδικα· διακρίνεται από αυτήν μόνο από τις λεπτομέρειες του φτερώματος και από τη φωνή της.
Η πέρδικα είναι μονογαμικό πουλί, αν κι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις όπου η αρσενική , ανάλογα με το κοπάδι, μπορεί να ζευγαρώσει με περισσότερες θηλυκιές. Η πέρδικα είναι πουλί παμφάγο, σπόροι, βλαστάρια, έντομα ,σκουλήκια, ακρίδες, καρπούς κ.λ.π. Πάντα μαζί με την τροφή τρώει και μερικά πετραδάκια που την βοηθούν στην πέψη. Το βράδυ συγκεντρώνεται το κοπάδι σε ορισμένο μέρος για το κούρνιασμα.Η περίοδος αναπαραγωγής αρχίζει τον Ιανουάριο, Φεβρουάριο και τα πουλά τότε σχηματίζουν ζευγάρια. Κάνουν 10-15 αυγά που εκκολάπτουν για 20 ημέρες περίπου. Εχθροί της πέρδικας είναι τα γεράκια , η αλεπού, τα φίδια .τα κοράκια, το τσακάλι κ.λ.π.
Κυνήγι
Το κυνήγι της θεωρείται από τα πιο δύσκολα και επίπονα. Θέλει καλή φυσική κατάσταση για τον κυνηγό και δυνατό και ακούραστο σκυλί. Οι περισσότεροι από εμας έχουμε ζήσει τις μεγάλες συγκινήσεις που μας προσφέρει ένα κυνήγι πέρδικας.Εφοδιαστείτε με ελαφρύ όπλο, φυσίγγια, αρκετό νερό για εσας και τα σκυλιά σας και πάρτε τα βουνά.