Σήμανε η έναρξη της νέας κυνηγετικής χρονιάς και το μυαλό όλων μας τρέχει ήδη στο τρυγόνι και το ορτύκι, ωστόσο, και άλλα είδη με τη σειρά τους καλωσορίζουν την κυνηγετική δραστηριότητα. Πέρα από τα προαναφερθέντα γίνεται λόγος για τη φάσα, το αγριοπερίστερο, τη δενδρότσιχλα και τον κότσυφα. Με τη βοήθεια των στοιχείων του προγράμματος Άρτεμις θα εξεταστούν τα χαρακτηριστικά της κάρπωσής τους κατά τα πρώτα δεκαήμερα της κυνηγετικής περιόδου.
Αγριοπερίστερo
Το αγριοπερίστερο διατηρεί τοπικά πληθυσμούς σε βραχώδεις περιοχές, από τη Δυτική Μακεδονία έως την Πελοπόννησο, την Κρήτη και τα νησιά μας. Κατά τα πρώτα δεκαήμερα οι κυνηγοί μας απαντούν κατά μέσο όρο 30 αγριοπερίστερα ανά εξόρμηση, κάτι το οποίο διατηρείται, με μεγάλες ωστόσο αυξομειώσεις, καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου.
Η μέση ημερήσια κάρπωση είναι ένα με δύο πτηνά και είναι περισσότερο εξασφαλισμένη σε σχέση με το τρυγόνι και τη φάσα – καθώς το είδος αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως λιγότερο «προσεκτικό». Στο τελευταίο φαίνεται να συμβάλλει και η μείξη μεμονωμένων πουλιών ή κοπαδιών με οικόσιτα ή/και αδέσποτα περιστέρια.
Τρυγόνι
Στο πρώτο δεκαήμερο οι κυνηγοί μας συναντούν κατά μέσο όρο 12 τρυγόνια ανά εξόρμηση, κάτι το οποίο μειώνεται στο μισό στα επόμενα δύο δεκαήμερα. Από 20 Σεπτέμβρη απαντούν δύο με τέσσερα τρυγόνια ανά εξόρμηση, αλλά έχουν καταγραφεί και περάσματα κατά το μήνα Οκτώβριο με μέση αφθονία 11 τρυγόνια ανά εξόρμηση.
Εντυπωσιακό είναι ότι η μέση ημερήσια κάρπωση αυξάνεται ελάχιστα με την αύξηση της αφθονίας και περιορίζεται στα ένα με δύο τρυγόνια ανά εξόρμηση.
Φάσα
Η φάσα διατηρεί αναπαραγόμενους πληθυσμούς στα βουνά της χώρας. Απαντά στη Ροδόπη κατά μήκος των συνόρων με τη Βουλγαρία και στα βουνά της Πίνδου μέχρι τον Παρνασσό. Μικροί αναπαραγόμενοι πληθυσμοί αναφέρονται στην Κρήτη, τη Ρόδο, τη Λέσβο και τη Θάσο.
Φαίνεται ότι υπάρχουν κυνηγοί που στην έναρξη προτιμούν τους ντόπιους πληθυσμούς φάσας και όχι το τρυγόνι. Αυτοί στα πρώτα δύο δεκαήμερα εντοπίζουν 10-20 φάσες ανά εξόρμηση και η μέση ημερήσια κάρπωση περιορίζεται σε λιγότερες από μια φάσα.
Η αφθονία του είδους φαίνεται να αυξάνεται από τα μέσα Οκτωβρίου με τον ερχομό πτηνών από βόρεια. Η κάρπωση της φάσας είναι ακόμα πιο δύσκολη σε σύγκριση με το τρυγόνι και, ενώ σε μια περιοχή μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες φάσες, στην τσάντα μπαίνουν κατά μέσο όρο λιγότερες από μια φάσα.
Δενδρότσιχλα
Στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας αναπαράγεται και η δενδρότσιχλα, όπως επίσης και στη Λέσβο και την Κεφαλονιά. Προτιμά τα ελατοδάση στα οποία εντοπίζει ευκολότερα τους καρπούς του ιξού (φύεται κυρίως πάνω στα έλατα).
Έως τις αρχές του Οκτώβρη, οι κυνηγοί απαντούν περίπου 15 δενδρότσιχλες ανά εξόρμηση και η μέση κάρπωση είναι στα δύο πουλιά.
Κότσυφας
Κατά την έναρξη μερικοί κυνηγοί ασχολούνται και με τους ντόπιους πληθυσμούς κότσυφα. Απαντούν συνήθως 30 κότσυφες ανά εξόρμηση και είναι εφικτή η θήρευση πέντε πουλιών. Η αύξηση της αφθονίας και της κάρπωσης του είδους συμβαίνει από τα τέλη Οκτώβρη με τον ερχομό πτηνών από το βορρά.
Ορτύκι
Οι κάτοχοι σκύλων φέρμας θα τιμήσουν βεβαίως το ορτύκι, το οποίο και είναι δημοφιλέστερο στους Έλληνες κυνηγούς από τα ανωτέρω δενδρόβια θηράματα. Έως τα μέσα Οκτωβρίου συναντώνται κατά μέσο όρο τέσσερα ορτύκια ανά εξόρμηση και καρπώνονται τα 1,5-2. Σε περίπτωση χαρακτηριστικού περάσματος οι ανωτέρω μέσοι όροι διπλασιάζονται.
Συμπέρασμα
Τρυγόνι και αγριοπερίστερο προσφέρουν όμορφες τουφεκιές με το γρήγορο πέταγμά τους. Φάσα και δενδρότσιχλα είναι ακριβοθώρητες, αλλά σε όμορφα δασικά τοπία. Σε περιοχές με αφθονία κότσυφα μπορούμε να έχουμε περισσότερη εμπλοκή και τουφεκιές, ενώ στην περίπτωση του ορτυκιού χαιρόμαστε τη συνεργασία με το σκύλο μας. Η επιλογή εναπόκειται στον καθένα μας.
Σχήμα 1. Μέσος όρος συναντηθέντων και θηρευθέντων θηραμάτων ανά κυνηγετική εξόρμηση (δεδομένα από το Πρόγραμμα Άρτεμις).
Του Δρος Χρήστου Σώκου
