1,K
Πολλά έχουν ακουστεί για το γίνεται με τις πέρδικες στο Σχιστό. Χάθηκαν οι πέρδικες λεέι ο ένας, αρρώστησαν λέει ο άλλος, μόνο τα καλά σκυλια τις βρίσκουν λέει ο τρίτος. Στο κείμενο που ακολουθεί o κ. Ηλίας Γιανναράς μας εξηγεί τα πάντα.
Μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να σας εκφράσω την άποψη μου για το τι συμβαίνει αλλά και από κοινού να ψάξουμε να βρούμε λύσεις.
Μάρτιος 2017. Μεγάλη γκρίνια από τους συμμετέχοντες στους αγώνες ότι δεν βρίσκουν πουλιά και διαμαρτυρίες ακόμα και στον ΟΚΑΔΕ (Pointer & Setter Club) ότι ίσως πρέπει να μην γίνουν οι αγώνες τα δύο πρώτα Σαββατοκύριακα του Μαρτίου που δεν έχει κόσμο. Τα πουλιά τότε ήταν αρκετά με αποκορύφωμα το τελευταίο Σαββατοκύριακο που μια βδομάδα το βουνό ήταν κλειστό και παράλληλα έγινε ρίψη τροφών στους δρόμους , τα πουλιά ήταν πάρα πολλά τόσα που πέταγαν έξω σκύλους !!! Ο Δ. Γκουζούνας- του ΟΚΑΔΕ χαρακτηριστικά λέει : <<πιο πολλές είναι κοτέτσι όχι βουνό>>.
Ιούνιος 2017. Πράγματι τα πουλιά είναι λιγότερα αλλά κάποιοι σε ήσυχα σημεία βρίσκουν π.χ. Έξαρχος Θανάσης , Μουσούλης Πέτρος στο πεντάστρατο εκεί που είχαν λύσει 15 άτομα το πρωί .Κοντοκώστας Γεώργιος (Γεωργούλης)και Ζαχαρίου Ηλίας κοντά στην καλύβα πολλές πέρδικες και άλλοι πολλοί όπως Λουκάκης Κ. –Μπότσος Τ. Ζηλιάσκος Δ. κλπ. συναντούν όχι πολλές .
Θυμάμαι πριν πέντε χρόνια σχετική γκρίνια και με τον Χελιώτη Κώστα <<δείξαμε>> σε δέκα άτομα τουλάχιστον τρία κοπάδια σε ένα σημείο. Όμως και άλλες χρονιές υπήρξε αμφισβήτηση π.χ. πέρσι οι Μουσούλης & Μάλλης μέχρις ότου τα πουλιά για τους δικούς τους λόγους εμφανίζονταν άλλες ώρες και έκαναν και τους δύο να αλλάξουν γνώμη.
Οι τρείς θηροφύλακες που ανέβαιναν στο βουνό όταν ήταν κλειστό σχεδόν καθημερινά έβλεπαν πάρα πολλές πέρδικες ζευγάρια (ανά 100-200 μέτρα ) στο δρόμο. Οι δύο ξένοι θηροφύλακες λένε ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος με τόσες πολλές όπως επίσης τώρα που άνοιξε το μεσημέρι μόλις φεύγουν οι κυνηγοί αυτές βγαίνουν.
Τι συμβαίνει τελικά και οι απόψεις διχάζονται;
Η άποψη μου λοιπόν είναι η εξής : Πέρδικες υπάρχουν αρκετές ίσως όχι τόσες όπως πριν 10 χρόνια άλλα σκεφτείτε ότι δεν υπήρχε η πίεση από εμάς σ’ αυτό το βαθμό. Πριν τους αγώνες π.χ. ανά μια ώρα (λόγω χειμώνα – χαμηλές θερμοκρασίες κλπ.) στο βουνό και καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας ερχόντουσαν νέα αυτοκίνητα για εκπαίδευση .Τον Ιούνιο με το που άνοιξε το βουνό την πρώτη μέρα μόνο το πρωί ήρθαν 50(καταγεγραμμένα από τους θηροφύλακες) αυτοκίνητα για εκπαίδευση. Κάθε μέρα το πρωί ανεβαίνουν 20-30 αυτοκίνητα και το Σαββατοκύριακο 50 και πολλά το απόγευμα . Μαρτυρίες από τους εργάτες του νεκροταφείου και τους επισκέπτες λένε ότι έχει πέρδικες στον χώρο αυτό. Ο Φουτρής Γιάννης μιλάει για ακατοίκητα κτίρια στο ΒΙΠΑ που είναι γεμάτα κούρνιες (κουτσουλιές ) . Ο Παγιαύλας Νίκος βλέπει τις πέρδικες ( στην Αμφιάλη ,δίπλα από νέες βίλες) όταν κυνηγιούνται ως χαμηλά να προσγειώνονται σε ταράτσες.!!!!!!
Τελευταία αναφορά είναι του Δημήτρη Γκουζούνα και του Αλέκου Λεβαντίνου, όταν τον Γενάρη του 2018 άκουσαν πουλιά το πρωί και αμέσως τα είδαν να κάνουν φτερό και να πιάνουν χαμηλά στα ριζά του βουνού και στο νεκροταφείο.
Λόγω της οικονομικής κρίσης όλο τον χειμώνα δεν σταματούν τα εκπαιδευτικά αφού ο κυνηγός δεν μπορεί να πάει κυνήγι. Επίσης λόγω της οικονομικής δυσχέρειας οι περισσότεροι δεν πηγαίνουν το καλοκαίρι στην Κωπαΐδα για ορτύκια όπως παλιά αλλά συνεχίζουν στο Σχιστό. Γύρω-γύρω από το σκοπευτήριο υπάρχουν πολλές πέρδικες σύμφωνα με τις μαρτυρίες των θαμώνων και κάποιες φορές είναι μέσα σε αυτό. Συχνά βλέπουμε πέρδικες να περνούν πάνω από τη Λ. Σχιστού απέναντι στο κομμάτι του Περάματος.( Στο σημείο αυτό απαγορεύεται η εκπαίδευση σκύλων). Παλαιότερα με τον Κουτρουμάνο Γ. βλέπαμε ένα κοπάδι πέρδικες που κούρνιαζε δίπλα στο φανάρι του Σκαραμαγκά ,στο τέλος της Λ. Σχιστού!!!! Η περιοχή του Πολεμικού Ναυτικού τέτοια εποχή γεμίζει πουλιά !!!!
Σκεφτήκατε πριν 5-10-15 χρόνια πόσοι ανέβαιναν στο βουνό; Πολλοί λιγότεροι από σήμερα μιας και το κυνήγι με σκύλο είναι πιο δημοφιλές τώρα. Επίσης τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με μελέτες το ποσοστό των κυνηγών με σκύλο έχει ανέβει κατά 60%. Εσείς οι ίδιοι πόσους σκύλους εκπαιδεύατε και είχατε στο σπίτι ; Άντε 2 . Τώρα όλοι έχουμε 4 και 5 σκύλους.
Τρανό παράδειγμα του πόσο πιέζονται είναι το φαινόμενο ότι οι πέρδικες του Σχιστού «να κελαηδούν λιγότερο ». Σπάνια ακούς το λάλο «εκείνων των χρόνων».
Από τα προαναφερθέντα καταλήγουμε ότι υπάρχουν πουλιά τα οποία λόγω της συνεχούς όχλησης, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει υπερβολική, βρίσκουν σημεία όπου δεν μπορούμε να πάμε με τα σκυλιά μας για να τις ενοχλήσουμε και πολύ δύσκολα φεύγουν από εκεί . Μαθαίνουν να επιβιώνουν εκεί.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στην Πάχη Μεγάρων κάθε χρόνο όπως μαρτυρά ο Σύλλογος της περιοχής και επισκέπτες του χώρου.(Κελεμίδης , Φωτεινάκος, Δρίτσας και άλλοι.)
Κάτι που ξέχασα είναι το ωράριο. Τι εννοώ; Πηγαίνουμε πολύ νωρίς το πρωί και λύνουμε τα σκυλιά μας και αντίστοιχα πολύ αργά το βράδυ τα δένουμε. Επομένως τα πουλιά δεν κουρνιάζουν (κοιμούνται) ούτε βόσκουν στα σημεία τους όπως παλιά.
Επίσης οι μεγάλες θερμοκρασίες του καλοκαιριού πάντα τις οδηγούν σε απόκρημνα και δροσερά σημεία που δύσκολα φτάνουμε. (Σύμφωνα με παρατήρηση πολλών χρόνων).
Δεύτερο πρόβλημα είναι ότι το βουνό μας <<κλείνει>>. Η βλάστηση δηλαδή μεγαλώνει με αποτέλεσμα τα μέρη που ενδημεί η πέρδικα να μειώνονται στο βουνό μας, όπως όλοι γνωρίζετε ,γι’ αυτό και τις συναντάμε όπου δεν είναι δασωμένο .
Πάλι θα ανατρέξω στο παρελθόν όταν πολλοί από αυτούς που «γκρινιάζουν » τώρα φώναζαν να φύγουν οι κτηνοτρόφοι από το βουνό .Μάταια τότε προσπαθούσα να τους πείσω ότι τα αιγοπρόβατα με τη βόσκηση δεν αφήνουν τον τόπο να κλείσει και παράλληλα τον διατηρούν εύφορο «λιπαίνοντας τον» με την κοπριά τους. Δυστυχώς δεν άκουγαν.
Εξαιρετικό το έργο της τότε Νομαρχίας που «άνοιγε » τον τόπο με εργάτες , μηχανές κομποστ, δεξαμενές έργο που εξυπηρετούσε τα θηράματα αλλά και δεν άφηνε να κλείσει τόσο ο τόπος. Όπως όλοι γνωρίζετε οι περιοχές που κλείνουν πολύ εύκολα καίγονται και φιλοξενούν άλλα ζώα όχι πέρδικες και λαγούς.(Στις καμένες περιοχές τα επόμενα χρόνια της πυρκαγιάς οι πληθυσμοί λαγού – πέρδικας αυξάνονται .
Σοβαρή έλλειψη τροφής για τις πέρδικες και τους λαγούς είναι το υπερβολικό μάζεμα σαλιγκαριών (άριστη τροφή για τις πέρδικες) και μη εύρεση άγριων βρώσιμων χόρτων. Ο Σύλλογος επεμβαίνει συνεχώς όταν υπάρχει ανάγκη.
Τρίτο τεράστιο πρόβλημα η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της καρακάξας με αποτέλεσμα να αποδεκατίζονται από αυτές τα περδικάκια και να επιβιώνουν λιγότερα σε σχέση με παλαιότερα. Πρόβλημα που δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να λυθεί και γι’ αυτό θεωρώ ότι υπάρχει σχετική μείωση του πληθυσμού.
Άφησα τελευταίο το ότι το καλοκαίρι που έχουν μικρά η φύση τα προίκισε με την ικανότητα να «μυρίζουν» ελάχιστα σε βαθμό που ακόμα και έμπειροι σκύλοι να μην τις βρίσκουν.!!!! Και να συναντάμε μόνο ότι «πατάμε».!!!!
Η καλύτερη λύση θα ήταν κάθε σύλλογος να έχει εκπαιδευτήριο σαν το Σχιστό και να μην ασκείται τόση πίεση στο δικό μας . Το κράτος να είχε την γνώση να ανοίγει εκπαιδευτήρια και να επιτρέπει την επέμβαση σε άρπαγες (αλεπού- καρακάξα).
Τώρα το Δ.Σ. του Συλλόγου αποφάσισε με την συνδρομή της Δ ΚΟΣΕ την κατασκευή και άλλων ποτίστρων στο βουνό ώστε τα πουλιά να βρίσκονται κοντά στο νερό και να κρατιούνται εκεί και επίσης συχνότερη ρίψη τροφών στους δρόμους για τον ίδιο λόγο.
Οι θηραματολόγοι λένε ότι ένας βιότοπος μπορεί να συντηρήσει ( ταΐσει ) συγκεκριμένο αριθμό θηραμάτων. Επίσης οι πληθυσμοί ενός βιοτόπου μέσα στην δεκαετία έχουν το σημείο ζενίθ και το σημείο ναδίρ. Δηλαδή Το μέγιστο την καλή χρονιά πχ 100 πουλιά και το λιγότερο την κακή χρονιά 30 πουλιά. Αυτό αποδεικνύεται από τα καταφύγια θηραμάτων των οποίων ο πληθυσμός διατηρείται σε τέτοια επίπεδα. Επίσης θεωρούν ότι τα πουλιά χάνουν την άγρια μορφή τους και παράλληλα την ικανότητα επιβίωσης όπως οι άγριες δηλαδή χωρίς νερό και βοήθεια από τον άνθρωπο και γίνονται και πιο ευάλωτες στους άρπαγες.
Εδώ σας εφιστώ την προσοχή ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΡΙΧΝΕΤΕ ΠΕΡΔΙΚΕΣ – ΟΡΤΥΚΙΑ – ΛΑΓΟΥΣ – ΚΟΥΝΕΛΙΑ στο βουνό για εκπαίδευση ή εμπλουτισμό γιατί προέρχονται από αμφισβητούμενα εκτροφεία και κουβαλούν ασθένειες που μπορεί να κολλήσουν και αφανίσουν όλες τις πέρδικες και τους λαγούς του Σχιστού!!!
Θέμα ασθένειας για τα πουλιά δεν υπάρχει αφού κατά καιρούς νεκρά πουλιά που έχουν βρεθεί, έχουν σταλεί για εξετάσεις ώστε να διερευνηθούν τα αίτια θανάτου τα οποία σε όπλες τις περιπτώσεις ήταν φυσικά (γεράματα ή άρπαγες).
Κλείνω λέγοντας σας ότι από εμάς εξαρτάται η συνέχιση – επιβίωση με την σημερινή μορφή του όμορφου χώρου μας .Να φροντίζουμε να τον διατηρούμε καθαρό δίχως να πετάμε κύπελλα καφέ , μπουκάλια και άλλα σκουπίδια στο βουνό και στον χώρο της καλύβας αλλά και αν χρειαστεί να μαζέψουμε και σκουπίδια άλλων γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν υπάλληλοι να τα μαζέψουν. Αν δούμε κάποιον να παρανομεί να ενημερώνουμε άμεσα την θηροφύλακα κα Γιαννίτση Πόπη στο τηλ.6972800089 που είναι δουλεία της να επεμβαίνει αμέσως.
Επίσης να μην ενοχλούμε περδικάκια και μικρούς λαγούς και να απομακρύνουμε τα σκυλιά μας όταν τα συναντάμε.
Ο Κ.Σ. Πειραιά και τα μέλη του καλοδέχονται στο εκπαιδευτήριο του κυνηγούς από όλη την Ελλάδα όπως οι κυνηγοί του Πειραιά επισκέπτονται τα κυνηγοτόπια τους ανά την Ελλάδα.
του Ηλία Γιανναρά
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ” του 1ου Κυνηγετικού Συλλόγου Πειραιά
