472
Στις κρίσιμες ώρες που διανύει ο τόπος μας, με την κοινωνία διχασμένη και σε απόγνωση, υπάρχουν κάποιες παραδοσιακές αξίες που κρατάνε ζωντανή τη φλόγα της αναδημιουργίας ύστερα από κάθε δύσκολη στιγμή.
Το κυνήγι, συνυφασμένο με την ίδια την εξέλιξη της ανθρώπινης ύπαρξης, συνέχισε τον 20ό αιώνα, μετά τους δύο αιματηρούς παγκόσμιους πολέμους, να παίζει τον δικό του ρόλο στην προσπάθεια βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των πληθυσμών της Ευρώπης.
Σε συνθήκες εξαθλίωσης, όπου η φτωχή αγροτική παραγωγή δεν μπορούσε να θρέψει τον πληθυσμό, η ανεύρεση ποιοτικής τροφής, πηγής πρωτεϊνών, δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα πιο αποτελεσματικό.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις Σκανδιναβικές χώρες, με το πλέον υψηλό επίπεδο, μορφωτικό και οικονομικό, το κυνήγι αποτελεί μέρος της ζωής του πληθυσμού, της καθημερινότητάς τους. Ενώ και η διατροφή τους σε κρέας καλύπτεται σε ποσοστό 80% από θηράματα!
Ο λαγός στην κατσαρόλα αποτέλεσε στη μεταπολεμική περίοδο το μοναδικό κρέας για πολλές οικογένειες στα χωριά της ελληνικής υπαίθρου.
Δεν υπονοούμε τίποτα.
Απλά, με τόσο ασύδοτη κατανάλωση άγνωστης ποιότητας εισαγόμενου κρέατος, από χώρες που είναι κάτω από το επίπεδο της θάλασσας (!), μην απορούμε για όλα αυτά που ζούμε τις τελευταίες ημέρες.
Θα μπορούσαμε να δώσουμε πολλά τέτοια παραδείγματα για τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει το κυνήγι τη συγκεκριμένη περίοδο. Αλλά, ταυτόχρονα, μας προσβάλλει η αντικυνηγετική στάση του αρμόδιου υπουργού.
Παρά τις δηλώσεις του, όταν ανέλαβε το υπουργείο, άφησε την κομματική του ιδιότητα να υπερισχύσει της υπουργικής…
Κρίμα, γιατί το κυνήγι είναι μέρος της λύσης του προβλήματος και σε καμιά περίπτωση… πρόβλημα.
Αντώνης Μπληζιώτης
bliziotis@pegasus.gr
