
Ο Μπάμπης Αιγινήτης είναι γνωστός στον κυνηγετικό χώρο ως «Δάσκαλος» αφού είναι ο μοναδικός εκπαιδευτής κυνηγετικής σκοποβολής. Λάτρης των όπλων, όχι μόνο των λειόκαννων αλλά και των ραβδωτών, αφού είχε την ευκαιρία να κυνηγήσει με ραβδωτά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σίγουρα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μας πει την άποψή του για το κυνήγι με ραβδωτό και στην Ελλάδα.
–Ποια η γνώμη σας για τη περίπτωση όπου επιτραπεί το κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ελλάδα με ραβδωτά;
Το κυνήγι του αγριόχοιρου και γενικά όλων των μεγάλων θηραμάτων σε όλη την Ευρώπη γίνεται μόνο με ραβδωτά κυνηγετικά όπλα, κάτι που και παίζει μεγάλο ρόλο στη διαχείριση των θηραμάτων αυτών. Με τη χρήση των ραβδωτών στο κυνήγι των μεγάλων θηραμάτων θα έχουμε πολύ περισσότερο θήραμα αφενός γιατί θα ελαττωθούν οι άσκοποι τραυματισμοί ζώων και αφετέρου θα έχουν τη δυνατότητα οι κυνηγοί (τις περισσότερες φορές) να επιλέγουν τα ζώα που θέλουν να θηρεύσουν. Είναι απορίας άξιον ότι από όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση μόνο στην Ελλάδα δεν κυνηγάμε με ραβδωτά…
-Είμαστε όμως έτοιμοι να κυνηγήσουμε με ραβδωτά;
Νομίζω πως αυτή τη στιγμή η απάντηση είναι αρνητική. Για να προχωρήσουμε στη χρήση των ραβδωτών, πρέπει πρώτα οι κυνηγοί να εκπαιδευτούν. Τα ραβδωτά είναι ένας άλλος κόσμος. Ενας κόσμος διαφορετικός από αυτόν που ξέρουν οι Ελληνες κυνηγοί. Πρέπει λοιπόν, αν θέλουμε να εισάγουμε τα ραβδωτά στο κυνήγι, να φροντίσουμε να εκπαιδεύσουμε πρώτα τους Ελληνες κυνηγούς στη λειτουργία και χρήση όχι μόνο των ραβδωτών αλλά ακόμη και των λειόκαννων κυνηγετικών όπλων. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει οργανωμένη εκπαίδευση των κυνηγών στην Ελλάδα από κανέναν φορέα που ασχολείται με το κυνήγι σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι ευκαιρία με τη είσοδο των ραβδωτών στο κυνήγι να οργανωθεί και η εκπαίδευση των κυνηγών σε ευρωπαϊκά πρότυπα.

Τα ραβδωτά είναι ένας άλλος κόσμος. Ενας κόσμος διαφορετικός από αυτόν που ξέρουν οι Ελληνες κυνηγοί. Πρέπει λοιπόν, αν θέλουμε να εισάγουμε τα ραβδωτά στο κυνήγι, να φροντίσουμε να εκπαιδεύσουμε πρώτα τους Ελληνες κυνηγούς.
-Πολλοί ισχυρίζονται ότι λόγω της μορφολογίας του εδάφους στη χώρα μας, η χρήση των ραβδωτών όπλων εγκυμονεί πολλούς κινδύνους.
Η χρήση των ραβδωτών κυνηγετικών όπλων εγκυμονεί κίνδυνους ΜΟΝΟ στα χέρια ανεκπαίδευτων κυνηγών. Δεν είναι θέμα εδαφικής διαμόρφωσης του κυνηγότοπου. Το λέω αυτό διότι η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία αλλά και η Νότια Γαλλία έχουν ακριβώς το ίδιο ανάγλυφο με τη χώρα μας. Με τα βουνά, τις ρεματιές, το κλειστό πουρναρωτό, το πευκωτό κ.λπ.
Οι κυνηγοί σε όλες αυτές τις χώρες χρησιμοποιούν για το κυνήγι των μεγάλων θηραμάτων ραβδωτά κυνηγετικά όπλα. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και ραβδωτά που χρησιμοποιούν ανοιχτά σκοπευτικά (χωρίς διόπτρα δηλαδή) και είναι ιδανικά για το κυνήγι σε πιο κοντινές αποστάσεις.
-Φαντάζομαι ότι δεν θα επιτραπούν όλα τα διαμετρήματα ραβδωτών στη χώρα μας.
Αυτό είναι θέμα επιλογής. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία κυνηγετικών διαμετρημάτων που νομίζω ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Μια λύση είναι να μην επιτραπούν τα στρατιωτικά διαμετρήματα. Νομίζω ότι δεν είναι χρήσιμα στο κυνήγι των θηραμάτων που έχουμε στην Ελλάδα και λειτουργούν αρνητικά στην ψυχολογία του κόσμου.
Εδώ πρέπει να σας ότι υπάρχει η αίσθηση ότι το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο είναι πολεμικό. Είναι μια νοοτροπία που έχει μείνει από την εποχή του εμφυλίου πολέμου.
Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο δεν είναι πολεμικό και δυστυχώς αυτή η νοοτροπία υπάρχει στους περισσότερους φορείς που εμπλέκονται και είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για τη χρήση των ραβδωτών. Πρέπει όλοι εμείς που αγαπάμε το κυνήγι να φροντίσουμε ώστε αυτή η νοοτροπία να εκλείψει.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι πρέπει κάποτε να εξισωθούμε με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους κυνηγούς και να μπορέσουμε να κυνηγήσουμε με ραβδωτά αλλά με προϋποθέσεις. Και η βασικότερη προϋπόθεση είναι η εκπαίδευση των κυνηγών σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Κωνσταντίνος Λουρής