Χαμενος στον… Ταρζαν!

Δεν θα την ξεχάσει ποτέ, την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου ο Στέφανος Μπουρατζής. Ηταν η ημέρα που μαζί με τον θείο του πέρασαν μια δύσκολη δοκιμασία στα άγρια βουνά της Ευρυτανίας.

Μία μέρα πριν, την Τρίτη 19 του μηνός ο Στέφανος είχε μια πληροφορία ότι εμφανίστηκαν μπεκάτσες στην ευρύτερη περιοχή της Φουρνά Ευρυτανίας. Ετσι, το πρωί της προηγούμενης Τετάρτης ξεκίνησε μαζί με τον θείο του για την αναζήτηση της βελουδομάτας. Γρήγορα, όμως, διαπίστωσαν ότι τα πουλιά για τα οποία έκαναν λόγο οι πληροφορίες είχαν εξαφανιστεί αφού μέχρι το μεσημέρι είχαν καταφέρει να σηκώσουν μόνο μια μπεκάτσα και αυτή ήταν «φάντασμα».

Το μεσημέρι επέστρεψαν στο αυτοκίνητο, βρεγμένοι μέχρι το κόκαλο, μιας και τις προηγούμενες μέρες είχε βρέξει πολύ. Παρόλα αυτά αποφάσισαν, πριν αναχωρήσουν, να ψάξουν για λίγο ακόμη την μπεκάτσα που βρήκαν το πρωί.

Μετά μια ώρα και αφού δεν εντόπισαν την μπεκάτσα το πήραν απόφαση να φύγουν. Ομως η ώρα πέρναγε και δεν κατάφερναν να βρουν τον δρόμο της επιστροφής στο αυτοκίνητο. Οταν το ρολόι έδειξε τρεις, ο Στέφανος ήδη πολύ καταπονημένος και βρεγμένος, άρχισε να ανησυχεί. Το περπάτημα γινόταν εξαιρετικά δύσκολα μέσα στο πυκνό δάσος.

«Ενιωθα σαν να με πέταγαν σε ωκεανό χωρίς να ξέρω να κολυμπάω. Ημουν κομμάτια ψυχολογικά και σωματικά…» εξομολογείται ο Στέφανος. Ο θείος του, πρότεινε να συνεχίσουν το περπάτημα μέχρι να βρουν κάποιο δρόμο και τότε να προσανατολιστούν. Ομως το μόνο που έβλεπαν ήταν ουρανός και έλατα. Τελικά αποφάσισαν να ανέβουν σε ένα ύψωμα και να καλέσουν σε βοήθεια.

Ο Στέφανος είχε μαζί του ένα GPS αυτοκινήτου, το οποίο όμως δεν μπορούσε να τους βοηθήσει γιατί είχε μόνο οδικούς χάρτες, αλλά μπόρεσε να βρει το στίγμα τους. Τηλεφώνησε στο 100 και τους έδωσε το στίγμα εξηγώντας τι είχε συμβεί. Μετά από λίγο επικοινώνησε με τον Στέφανο ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Λαμίας και εκ τότε η επικοινωνία ήταν συνεχής.

Η ταραχή, η πίεση και ο πανικός άρχισε να κυριεύει τον Στέφανο. Ο καιρός αγρίευε με τη βροχή να δυναμώνει και τον αέρα να φυσάει δυνατά. «Ακουγα τους σφυγμούς της καρδιάς μου» μας λέει ο Στέφανος, «πίστευα ότι θα μας βρουν ξυλιασμένους».

Ο αέρας χτυπούσε τους δυο βρεγμένους κυνηγούς αλύπητα και η νύχτα έπεφτε. Στην προσπάθειά τους να ανάψουν φωτιά χρησιμοποίησαν ακόμη και τις κάρτες που είχε ο Στέφανος στο πορτοφόλι του, αλλά και τους άδειους κάλυκες από τα φυσίγγια που έριχναν για να τους ακούσουν οι διασώστες.

Εχοντας σκοτεινιάσει για τα καλά, περίπου στις έξι το απόγευμα, οι διασώστες άρχισαν να πλησιάζουν τους δυο χαμένους κυνηγούς. Μετά δύο ώρες, γύρω στις οκτώ το βράδυ, με τουφεκιές και φωνές κατόρθωσαν να τους εντοπίσουν. Στο σημείο κατέφθασε ένα όχημα της Πυροσβεστικής, ένα ακόμη της αστυνομίας που μετέφερε και έναν έμπειρο κυνηγό που ήξερε πολύ καλά την περιοχή ενώ είχε ειδοποιηθεί και μονάδα της ΕΜΑΚ.

Κατά τις εννιά το βράδυ τους οδήγησαν στο αυτοκίνητό τους και η περιπέτειά τους πήρε τέλος.

Ο Στέφανος, ήρεμος πλέον και ψύχραιμος, αναλογιζόμενος την περιπέτειά του θέλησε να μοιραστεί μαζί μας κάποιες χρήσιμες συμβουλές: «Πρέπει να γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας και τα όρια του. Αν νιώθουμε κουρασμένοι ή εξαντλημένοι δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από το πάθος μας και να συνεχίζουμε το κυνήγι, αλλά να σταματάμε άμεσα. Και το πιο σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια της απότομης αλλαγής του καιρού».

Το περιστατικό δείχνει πόσο εύκολο είναι να αποπροσανατολιστεί κάποιος στο βουνό. Ομως η κατάσταση μπορεί να ήταν χειρότερη, όπως κατά καιρούς έχει συμβεί σε πολλούς κυνηγούς. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Ψάξαμε και βρήκαμε μερικές χρήσιμες συμβουλές και οδηγίες για δύσκολες καταστάσεις που μπορούν να μας συμβούν στο βουνό. Διαβάστε λοιπόν τι λέει ο Bear Grylls, γνωστός από τα ντοκιμαντέρ που γύρισε με θέμα την επιβίωση στην άγρια φύση.

Μείνετε ζεστοί, βρείτε καταφύγιο, ανάψτε φωτιά, μείνετε ενυδατωμένοι και να έχετε καθαρό μυαλό. Αυτά είναι τα βασικά που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας όταν έχετε να αντιμετωπίσετε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις.

Ισως ο μεγαλύτερος εχθρός που έχει να αντιμετωπίσει κάποιος που χάνεται (κυνηγός για τη συγκεκριμένη περίπτωση) στο βουνό.

Μια μικρή δυσκολία μπορεί να διογκωθεί κάτω από την επήρεια του πανικού και να οδηγήσει σε άστοχες κινήσεις. Το να αρχίσετε ένα άσκοπο περπάτημα το μόνο που θα καταφέρετε είναι να αποπροσανατολιστείτε ακόμη περισσότερο και να γίνει δυσκολότερη η ανεύρεσή σας.

Οποιος είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις είναι σίγουρο ότι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να περάσει πιο ανώδυνα μια τέτοια περιπέτεια.

Είναι εύκολο να διατηρήσει κανείς την αίσθηση προσανατολισμού. Παρατηρώντας τη μορφολογία του εδάφους και τη θέση μας σε σχέση με εύκολα ορατά σημεία, μια βουνοκορφή ή ένα χωριό, τον ήλιο αν δεν έχει σύννεφα, έχουμε μια καλή αίσθηση του που βρισκόμαστε σε σχέση με το αυτοκίνητο ή το δρόμο. Η δυσκολία προκύπτει όταν πέφτει σκοτάδι, ομίχλη ή χιόνι.

Τότε είναι που η πυξίδα είναι κυριολεκτικά σωτήριο εργαλείο. Μια γρήγορη ματιά στην πυξίδα και η εύρεση της κατεύθυνσης που θέλουμε να ακολουθήσουμε είναι πανεύκολο. Πυξίδες υπάρχουν πολλές στην αγορά. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να είναι αξιόπιστη και να έχει μικρό όγκο ώστε να μπορούμε να την κουβαλάμε πάντα μαζί μας.

Κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί να χρησιμοποιούμε πυξίδες όταν υπάρχουν τα GPS. Οπωσδήποτε το GPS δίνει μια αίσθηση ασφάλειας όταν είμαστε στο βουνό και είναι ο καλύτερος τρόπος προσανατολισμού, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα GPS τροφοδοτούνται από μπαταρίες και επειδή είναι ηλεκτρονικά μηχανήματα ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σταματήσουν να λειτουργούν… Περισσότερα όμως για τον αποπροσανατολισμό στο βουνό στο επόμενο τεύχος.

Κωνσταντίνος Λουρής

Φωτογραφίες Κωνσταντίνος Λουρής