Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΣΤΟ 10% ΤΗΣ ΕΕ ΚΡΙΘΗΚΕ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ
Μετά από ένα χρόνο εντατικών συζητήσεων με τα κράτη μέλη, η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καθολική απαγόρευση του κυνηγιού (και της αλιείας) σε μια νέα κατηγορία αυστηρά προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτουν το 10% των εδαφών της ΕΕ κρίθηκε ως αδικαιολόγητο μέτρο για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Το τελικό έγγραφο, στο οποίο έχει αφαιρεθεί η “απαγόρευση του κυνηγιού”, είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο.
Το πρώτο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθετε το κυνήγι (και την αλιεία) στην ίδια κατηγορία με την “εξόρυξη”, θεωρώντας τις δραστηριότητες αυτές ασύμβατες με τις αυστηρά προστατευόμενες περιοχές. Αυτό δημιούργησε σοκ σε πολλά μέρη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων πολλών μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Στόχος των εργασιών αυτών στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 ήταν η διατήρηση της ακεραιότητας των περιοχών υψηλής βιοποικιλότητας με ιδιαίτερη έμφαση στα οικοσυστήματα πλούσια σε άνθρακα, όπως οι τυρφώνες και τα αρχαία δάση. Ένα ευπρόσδεκτο σημάδι ότι η πολιτική της ΕΕ δεν εξετάζει πλέον την κλιματική αλλαγή και την απώλεια της βιοποικιλότητας μεμονωμένα, αλλά ότι οι δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Είναι σημαντικό ότι το κυνήγι δεν θα παρεμβαίνει στις φυσικές διεργασίες αυτών των τύπων οικοτόπων. Αντιθέτως, οι προσπάθειες διατήρησης των κυνηγών είναι σημαντικές για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και αποτελούν το κλειδί για τη διασφάλιση της κοινοτικής υποστήριξης και των προσπαθειών διατήρησης σε τοπικό επίπεδο.
Αυτή η πρόσφατη εργασία σχετικά με τις αυστηρά προστατευόμενες περιοχές προέρχεται από τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030, η οποία απαιτεί ένα συνεκτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτει το 30% της ΕΕ, εκ των οποίων το 10% θα είναι υπό αυστηρή προστασία. Τα κριτήρια και η καθοδήγηση δεν είναι δεσμευτικά και έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν την πολιτική δέσμευση.
Το επόμενο βήμα θα είναι τα κράτη μέλη να αναλάβουν δεσμεύσεις για τους στόχους του 30% και του 10%, χρησιμοποιώντας υφιστάμενα δίκτυα προστατευόμενων περιοχών ή νέους χαρακτηρισμούς, εφόσον απαιτείται. Ό,τι κι αν συμβεί, οι καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας θα επιτευχθούν με τη ρητή ενσωμάτωση των τοπικών πληθυσμών στη διατήρηση των περιοχών. Η παγκόσμια εμπειρία από τις προστατευόμενες περιοχές έχει δείξει ότι το επίπεδο προστασίας δεν είναι ο βασικός παράγοντας για την αναχαίτιση της απώλειας της βιοποικιλότητας, αλλά η ενδυνάμωση των τοπικών πληθυσμών και η διατήρηση των πολιτιστικών και βιοποριστικών οφελών.
Ο πρόεδρος της FACE ( ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ) Torbjörn Larsson, δήλωσε: “Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι που επικράτησε η κοινή λογική και που δεν υπάρχει καθολική απαγόρευση του κυνηγιού σε αυτή τη νέα κατηγορία αυστηρά προστατευόμενων περιοχών. Η FACE έχει αντιταχθεί ενεργά στην αδικαιολόγητη απαγόρευση του κυνηγιού, τονίζοντας ότι οι κυνηγοί διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών στην Ευρώπη”. Ο Torbjörn Larsson, ευχαριστώντας τα μέλη της FACE για την ενεργή συζήτηση αυτού του φακέλου σε εθνικό επίπεδο, πρόσθεσε: “Αυτό δείχνει πόσο σημαντικό είναι για τους 7 εκατομμύρια κυνηγούς της Ευρώπης να συνεργαστούν”. Οι κυνηγοί της Ευρώπης διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση και τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών με βάση την κοινότητα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο των κυνηγών, συμπεριλαμβανομένων των προστατευόμενων περιοχών, βλέπε: www.biodiversitymanifesto.com.
Αλέξανδρος Παλαιολόγος για το iHunt.gr
