Αρχική » Grid with Sidebar » Αποστολη διασωσης για τραυματισμενο ζαρκαδι…

Αποστολη διασωσης για τραυματισμενο ζαρκαδι…

by iHunt

Print Friendly, PDF & Email
demobanner
 
Τρίτη 27 Μαΐου λίγο πριν το μεσημέρι, ανηφορίζω στο Ζαγόρι και στο Βραδέτο, με στόχο κάποια καλύτερη φωτογραφία. Και ήμουν πολύ τυχερός μιας και βρέθηκα μπροστά σε νερόφιδα, χελώνες, γεράκια, τρυγόνια, λαγούς. 
 
Η πιο άτυχη στιγμή όμως ήταν όταν διαπίστωσα ότι το ζώο στην άκρη του δρόμου που «τινάζονταν» ήταν ένα πανέμορφο ζαρκάδι. Αρσενικό, νομίζω τριών ετών, αν οι γνώσεις μου είναι σωστές (μήκος και είδος κεράτων) να «κλωτσά» τον αέρα. 
 
Ακαριαία  σταμάτησα δεξιά και έτρεξα κοντά του. Ομολογώ ότι πρώτα το φωτογράφησα και βιντεοσκόπησα αλλά η επόμενη γρήγορη κίνηση ήταν να ειδοποιήσω κάποιον αρμόδιο. 
 
Το Δασαρχείο ήρθε πρώτο στο μυαλό μου και πήρα την ολοήμερη γραμμή του (26510-88080). Κινητοποιήθηκε όλος ο μηχανισμός και τους ευχαριστώ. Και γω στάθηκα δίπλα στο πληγωμένο, από τροχαίο, ζαρκάδι. 
 
Στην αρχή το νόμισα νεκρό. Αλλά το απότομο τίναγμά του και το όρθωμα μου έδωσε να καταλάβω ότι ίσως ξεπέρασε το σοκ και θα τρέξει να κρυφτεί στην βλάστηση. Αλλά, δεν συνέβη τίποτε, απλά στάθηκε όρθιο. Η ανάσα του βαριά (όχι ταχύπνοια) και χωρίς ήχους. Κατηφόρισα στο διπλανό ρέμα να γεμίσω δυο-τρία μικρά μπότια νερό και σαν του έβρεξα το στόμα έγλειψε και ήπιε λίγο. 
 
Τα τηλέφωνα των υπηρεσιών έδιναν και έπαιρναν. Δασαρχείο, Θηροφυλακή, Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου, ζητούσαν να μάθουν το ακριβές σημείο. Έδινα το στίγμα μου και παράλληλα πρόσεχα στην σκιά το ζαρκάδι. 
 
Κάποιοι φίλοι περαστικοί άδραξαν την ευκαιρία για μια φωτογραφία με το ζαρκάδι. Και οι αλλοδαποί επισκέπτες (από την Γαλλία) απαθανάτιζαν το άτυχο, όπως αποδείχθηκε ζώο.  
 
Και είχα και μια πρόταση, να κάνω τα στραβά μάτια για να γίνει… φιλετάκια! Δεν ενέδωσα και έκατσα δίπλα του περίπου για τρεις ώρες ώσπου να φτάσει η Θηροφυλακή. 
 
Στο ζαρκάδι δέσαμε και καλύψαμε τα μάτια για να ηρεμήσει και οι θηροφύλακες θα το οδηγούσαν στο Κτηνιατρείο της πόλης για τα περαιτέρω. 
 
Πρώτη φορά στην ζωή μου, και στα 25 χρόνια που ανηφοροκατηφορίζω στο Ζαγόρι, μου δόθηκε η ευκαιρία να «ζήσω» δίπλα σε αυτό το ζώο. Όταν αργότερα με ενημέρωσαν ότι δεν μπορεί να επιζήσει και πρέπει να θανατωθεί, λυπήθηκα πάρα πολύ. 
 
Μου είπαν μάλιστα ότι θα πλειοδοτηθεί για ενίσχυση της Θηροφυλακής αλλά τους πρότεινα να δοθεί στα συσσίτια της πόλης. Ούτε αυτό γινόταν, μου είπαν. 
 
Ζήτησα να μάθω την απόφαση, με έγγραφο της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας μέσω του Φορέα του Πάρκου. 
 
Όσο για τον οδηγό του οχήματος που είχε την ατυχή «συνάντηση» με το ζαρκάδι, αφενός μακάρι να μην έχει μεγάλη ζημιά, αφετέρου όμως έπρεπε να κάνει ότι και γω. 
 
Κλείνω με τα συγχαρητήριά μου στις υπηρεσίες για την ετοιμότητά τους και την αμεσότητα.
 
Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΓΟΥΛΑ
 

SVESTONOF

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ