960
Πριν από λίγες μέρες, μια καταγγελία για λαθροθηρία στα Δερβενοχώρια στάθηκε η αφορμή για να δω από κοντά τους θηροφύλακες εν δράσει. Κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ πέρυσι τον Αύγουστο στην Κωπαΐδα, σε συζήτηση που είχα με ομοσπονδιακό θηροφύλακα της Δ’ ΚΟΣΕ, ενημερώθηκα για τις δυσκολίες στο έργο των ομοσπονδιακών θηροφυλάκων.
Το ραντεβού δόθηκε για αργά το απόγευμα κάπου στα βόρεια προάστια, όπου συναντήθηκα με τους ομοσπονδιακούς θηροφύλακες του νομού Αττικής, τον κ. Αλέκο Κόκκαλη και τον κ. Βαγγέλη Ρωμανό. Αμέσως, άρχισαν οι εκπλήξεις. Ο Βαγγέλης Ρωμανός με δυσκολία μπορούσε να μετακινηθεί εξαιτίας ενός πόνου στη μέση και αμέσως αναρωτήθηκα “Πού πάει αυτός;” για να πάρω την απάντηση (λες και διάβασε τη σκέψη μου): “Είμαστε που είμαστε λίγοι, αν με το παραμικρό καθόμασταν στο σπίτι…”
Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, το γνωστό πράσινο Suzuki Jimmy, στην ουσία σήμανε και η έναρξη της επιχείρησης. Η επιχείρηση θα γινόταν σε συνεργασία με θηροφύλακες του νομού Βοιωτίας και συγκεκριμένα με τον κ. Βαγγέλη Μήτρου, τον κ. Νίκο Περλεπέ και τον κ. Δημήτρη Ζιώγα, οι οποίοι μας περίμεναν στους πρόποδες της Πάρνηθας.
Η καταγγελία
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται καταγγελία για λαθροθηρία στη συγκεκριμένη περιοχή. Ηταν ήδη γνωστό στους θηροφύλακες ότι στην περιοχή δρουν δύο “συμμορίες λαθροθήρων” και μάλιστα ορισμένα μέλη τους κυκλοφορούν εφοδιασμένα με στρατιωτικού τύπου τουφέκια! Η περιοχή είναι πλούσια σε μεγάλα θηράματα με τα αγριογούρουνα και τα ελάφια να έχουν τη μερίδα του λέοντος και όπως μας εξήγησε ο Αλέκος Κόκκαλης “τα ελάφια έχουν φτάσει σχεδόν μέχρι τη Θήβα και έχουν περάσει τον Ασπρόπυργο. Όπως βέβαια και τα αγριογούρουνα που έχουν κατακλύσει την Αττική.
Οι συγκεκριμένοι λαθροθήρες δεν είναι καν κυνηγοί. Είναι επαγγελματίες που λαθροθηρεύουν με σκοπό την πώληση των θηραμάτων και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν διστάζουν σε τίποτα.” και συνεχίζει ” Την τελευταία φορά, σε μια επιχείρηση που έγινε στα Σπάτα πριν από χρόνια, που είχαμε μαζί ένα δημοσιογράφο δεχθήκαμε ένοπλη επίθεση.”
Μέτρα ασφαλείας
Οταν φθάσαμε στο σημείο που συνάντησης άρχισαν οι θηροφύλακες να καθορίζουν τον τρόπο που θα δρούσαν και μου έδωσαν οδηγίες ώστε σε πιθανή εμπλοκή με λαθροθήρες να μην κινδυνεύσει η ζωή μου. “Μπορεί εμείς να μην έχουμε αλεξίσφαιρα γιλέκα, αλλά βρήκαμε ένα για σένα” μου είπε χαμογελώντας ο Δημήτρης Ζιώγας. “
Τα αλεξίσφαιρα γιλέκα έχουν ημερομηνία λήξης και τα δικά μας έχουν λήξει. Η αλήθεια είναι ότι με τα γιλέκα αισθανόμαστε μεγαλύτερη ασφάλεια και καλό είναι να μεριμνήσουν οι Ομοσπονδίες ώστε να εφοδιάσουν με αλεξίσφαιρα γιλέκα όλους τους ομοσπονδιακούς θηροφύλακες.”
“Αν φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο ο Θοδωρής Παπασπυρόπουλος (είναι ο ομοσπονδιακός θηροφύλακας που έχασε τη ζωή του πριν από τέσσερα χρόνια στην Αμαλιάδα σε συμπλοκή με λαθροθήρες) ίσως να μην έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες των λαθροθήρων” προσθέτει ο Βαγγέλης Μήτρου και συνεχίζει “Παλιά βγαίναμε μόνοι μας βραδινές περιπολίες. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουν αυξηθεί οι επιθέσεις λαθροθήρων σε θηροφύλακες και κανείς μας δεν το ριψοκινδυνεύει.”
Το έργο της
Η ώρα περνούσε και καμιά ύποπτη κίνηση δεν είχε υποπέσει στην αντίληψη των θηροφυλάκων. “Ετσι είναι. Μπορεί να έρθουμε πολλές φορές στο ίδιο σημείο για να κατορθώσουμε να συλλάβουμε ένα λαθροθήρα. Είναι μεγάλες οι εκτάσεις και δεν είναι εύκολη η παρακολούθηση” μας εξηγεί ο Νίκος Περλεπές.
Οι πέντε συνολικά θηροφύλακες του νομού Βοιωτίας και οι έξι που είναι στην Αττική καλούνται να καλύψουν μια περιοχή που δέχεται μεγάλη κυνηγετική πίεση, αφού οι περισσότερες εξορμήσεις των κυνηγών της πρωτεύουσας γίνονται στα κυνηγοτόπια του νομού Βοιωτίας αλλά και της Αττικής. Σίγουρα είναι λίγοι για να καλύψουν μια τόσο μεγάλη περιοχή που δέχεται τόσο μεγάλο όγκο κυνηγών και αυτός είναι ο λόγος που επιχειρούν, σε συνεργασία με θηροφύλακες όμορων νομών.
Εξάλλου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η βασική ασχολία των θηροφυλάκων είναι ο έλεγχος της εφαρμογής του νόμου περί θήρας αλλά τελικά καταλήγουν να είναι οι άνθρωποι για όλες τις δουλειές. Είναι αυτοί που θα βοηθήσουν στην πυροπροστασία και την πυρόσβεση.
Πριν από μερικά χρόνια, σε μεγάλη φωτιά στην Αττική, ο Αλέκος Κόκκαλης βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του καταφέρει να σώσει από τις φλόγες τους κατοίκους ενός σπιτιού και δίκαια επιβραβεύτηκε από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου.
Επίσης, η επιδρομή της λύσσας στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα είναι γεγονός και εκεί πάλι κλήθηκαν οι θηροφύλακες να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Να μαζέψουν τα δείγματα και να τα στείλουν στις κτηνιατρικές υπηρεσίες χωρίς καν να είναι εμβολιασμένοι.
Οι θηροφύλακες καλούνται να καλύψουν και το κενό που έχει αφήσει πίσω της η αγροφυλακή και πριν από λίγες ημέρες ο Δημήτρης Ζιώγας και ο Βαγγέλης Μήτρου μετά από αρκετές βραδινές περιπολίες κατάφεραν να συλλάβουν επ’ αυτοφόρω ύποπτο που έκλεβε συστηματικά κρεμμύδια. Οι θηροφύλακες είναι οι πρώτοι που τρέχουν στο πλευρό των κτηνοτρόφων όταν οι λύκοι και οι αρκούδες κάνουν επιθέσεις στα κοπάδια τους.
Γι’ αυτό πρέπει οι κυνηγοί να καταλάβουν ότι για τους θηροφύλακες η θηροφύλαξη αποτελεί εργασία. Με αυτόν τον τρόπο συντηρούν τις οικογένειές τους και πρέπει όλοι εμείς να δείχνουμε κατανόηση και να βοηθούμε στο δύσκολο έργο που έχουν. Δυστυχώς δεν μπορεί να είναι παντού. Και μια καλή κουβέντα είναι για αυτούς η καλύτερη επιβράβευση των κόπων τους. Ας διαφυλάξουμε αυτό το μεγάλο επίτευγμα των κυνηγετικών οργανώσεων που λέγεται Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή ως κόρη οφθαλμού.
Αγαπημένη παρέα
Οι θηροφύλακες επιδιώκουν τη συνεργασία με τους κυνηγούς. Εντύπωση μου έκανε η προθυμία των θηροφυλάκων να επιχειρούν όποτε τους ζητηθεί γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι οι θηροφύλακες της Δ’ΚΟΣΕ δεν έχουν ωράριο. Το Δ.Σ, οι υπεύθυνοι της θηροφυλακής και οι θηροφύλακες της Δ’ ΚΟΣΕ είναι μια μεγάλη και αγαπημένη παρέα και πολλές φορές αντί να πάνε για καφέ προτιμούν να βγουν στο βουνό για να προστατέψουν αυτό που όλοι τους αγαπούν. Το κυνήγι!
Κλείνοντας σας μεταφέρω αυτά που είπε μια μελισσοκόμος κατά τη διάρκεια ελέγχου από τους Δημήτρη Ζιώγα και Βαγγέλη Μήτρου: ”Ευχαριστούμε που υπάρχετε!” τους είπε η ευγενική κυρία όταν τελείωσαν τον έλεγχο που κάνανε στον σύντροφό της την ώρα που με την βοήθεια φακών ετοίμαζαν τα μελίσσια τους για να τα μεταφέρουν σε άλλη περιοχή. Οι ίδιοι αισθάνθηκαν ότι ήταν το ομορφότερο και πιο εμψυχωτικό πράγμα που είχαν ακούσει μέχρι τότε σε αυτή τη δουλειά!
Και όπως το μετέφερε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook o Δημήτρης Ζιώγας “Και να το ακούς από έναν άνθρωπο της υπαίθρου πάνω σε ένα βουνό βαθιά στο σκοτάδι της νύχτας το κάνει πιο αυθεντικό και πιο ατόφιο…
Και εμείς ευχαριστούμε την ευγενική κυρία για τα καλά της λόγια που ζέσταναν την ψυχή μας και μας έδωσαν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε.”
Κωνσταντίνος Λουρής
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κωνσταντίνος Λουρής
Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ
