1,6K
Ο αιγωλιός είναι ένα μικρό, νυκτόβιο αρπακτικό πουλί το οποίο ζει σε μεγάλο υψόμετρο σε αιωνόβια δέντρα πεύκης και ελάτης. Είχε να καταγραφεί στην Οίτη από το 1954
Ο αιγωλιός είναι ένα μικρό, νυκτόβιο αρπακτικό πουλί το οποίο ζει σε μεγάλο υψόμετρο σε αιωνόβια δέντρα πεύκης και ελάτης.Το μαλόκεδρο εμφανίζεται στα δάση ελάτης στην Οίτη. Ωστόσο, έχει σταματήσει να αναπαράγεταιΟ μαύρος δρυοκολάπτηςΟ σταχτής δρυοκολάπτης στην Ελλάδα είναι σπάνιος. Ο συνολικός πληθυσμός του εκτιμάται σε 50 με 200 ζευγάρια
Αρχιζε να σουρουπώνει στον Εθνικό Δρυμό Οίτης. Η ομάδα των τριών ορνιθολόγων είχε μόλις φτάσει στην περιοχή όπου πίστευε ότι ζει ακόμη ένα σπάνιο νυκτόβιο αρπακτικό, ο αιγωλιός (Aegolius funereus). Καθώς το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο πυκνό, οι επιστήμονες έβαλαν στο μαγνητόφωνο να παίζει το… τραγούδι του. Καμία ανταπόκριση όμως από το αρπακτικό.
Αλλαξαν θέση και δοκίμασαν ξανά. Και πάλι, κανένα σημάδι δεν μαρτυρούσε την παρουσία του αιγωλιού. Οι ορνιθολόγοι ανέβηκαν πιο ψηλά, στο ανώτατο όριο όπου αναπτύσσεται το δάσος στην Οίτη, στα 1.850 μέτρα. Εκεί προσπάθησαν για άλλη μια φορά, κρατώντας την ανάσα τους. Τότε ακούστηκε δύο φορές το κάλεσμα του αιγωλιού. Οι ερευνητές συνέχισαν να παίζουν το «τραγούδι», με διαλείμματα ώστε να ακούν καλύτερα, και η απάντηση του αρπακτικού ακούστηκε συνολικά πέντε φορές. Ετσι επιβεβαιώθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 2013 ότι ο αιγωλιός φωλιάζει ακόμη σε αυτές τις εκτάσεις.
Η Βερόνικα των τριών εβδομάδων
Η ομάδα, όπως λέει στο «Βήμα» ο ορνιθολόγος κ. Χαράλαμπος Αλιβιζάτος, αναζητούσε επί έναν ολόκληρο χρόνο ίχνη του σπάνιου αρπακτικού. Στην Ελλάδα το είδος έχει εντοπιστεί μόνο σε επτά περιοχές. Στην Οίτη έχει καταγραφεί μία φορά, από τον Fritz Peus το 1954, σε δάση ελάτης και μαύρης πεύκης, σε μεγάλο υψόμετρο. Από τότε υπάρχει μόνο μία αναφορά, το 2010. «Θα χρειαστεί αρκετή δουλειά για να μπορέσει να γίνει εκτίμηση του πληθυσμού του. Υποθέτουμε ότι στην Οίτη ζουν σήμερα λίγα ζευγάρια» λέει ο κ. Αλιβιζάτος.
Η ανακάλυψη του αιγωλιού στην Οίτη έγινε στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού πενταετούς προγράμματος (2012 – 2017) με τίτλο «For Open Forests» για τα δάση και τα δασικά ανοίγματα στον Εθνικό Δρυμό Οίτης και στο Καλλίδρομο. Οι 40 επιστήμονες που συμμετέχουν σε αυτό μελετούν από τον Σεπτέμβριο του 2012 συστηματικά την πανίδα και τη χλωρίδα στις δύο προστατευόμενες περιοχές.
Ετσι, βρήκαν και τη μικροσκοπική Veronica oetaea, ένα φυτό το οποίο επιβιώνει στα τρία εποχικά λιμνία της Οίτης, σε μεγάλο υψόμετρο. Πρόκειται για είδος ενδημικό, καθώς απαντάται μόνο σε δύο τοποθεσίες στον πλανήτη: στο οροπέδιο Λειβαδιές και στην κορυφή Γρέβενο του Εθνικού Δρυμού Οίτης.
Αλλά έχει κι άλλα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει. Σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών, έχει μικρό κύκλο ζωής, δύο – τριών εβδομάδων, και είναι πιθανό να πρόκειται για τον μικρότερο που έχει παρατηρηθεί σε φυτό στον πλανήτη, αν και αυτό αναμένεται να τεκμηριωθεί επιστημονικά την ερχόμενη άνοιξη.
Οι επιστήμονες, στο πλαίσιο του προγράμματος, έκαναν επίμονες προσπάθειες να αναπαραγάγουν τη Veronica oetaea στο εργαστήριο, αλλά δεν τα κατάφεραν. Γι’ αυτό έχουν εγκαταστήσει δύο μετεωρολογικούς σταθμούς προκειμένου να μελετήσουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες φύεται.
Τράτσα Μάχη
Πηγή : ΤΟ ΒΗΜΑ
