Ο Νικόλας Αρμούτης είχε καιρό να γράψει κάτι στο πολύ καλό blog “ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΧΕΙΡΩΝ” που διατηρεί. Επανήλθε όμως δριμύτερος με ένα γράμμα προς τον Μπάμπη Παπαδημητρίου και ελπίζουμε να συνεχίσει να γράφει γιατί η “φωνή” του Κένταυρου μόνο καλό κάνει στο κυνήγι.
Γεια σου βρε Μπάμπη.
Δε γνωριζόμαστε και ούτε ποτέ ήταν στις προθέσεις μου να αποχτήσουμε παρτίδες, μιας και δε σου κρύβω ότι ποτέ μου δε σε χώνεψα για τη μέχρι τώρα διαδρομή σου και τις θέσεις σου επί παντός επιστητού.
Αφού όμως το ‘φερε η κακιά η ώρα να αποχτήσουμε παρτίδες ας σου συστηθώ λοιπόν:
Είμαι και εγώ ένας «κατά συρροή δολοφόνος» όπως με χαρακτήρισες ελαφρά τη καρδία, κρίνοντας μια δραστηριότητα τόσο παλιά όσο και το ανθρώπινο είδος, για την οποία καθώς φαίνεται δεν έχεις την παραμικρή ιδέα παρά μόνο το ότι «οι κυνηγοί σκοτώνουν ζώα».
Μπάμπη σου ‘χω νέα!
Όλοι οι έμβιοι οργανισμοί αυτού του πλανήτη σκοτώνουν κάτι άλλο για την επιβίωσή τους.
Μη εκπλήσσεσαι Μπάμπη μου, δεν είναι βάρβαρο ούτε ανήθικο, είναι απολύτως φυσιολογικό και το λένε φύση, τροφική αλυσίδα, κύκλο της ζωής, τροφική πυραμίδα και πολλά άλλα.
Καλώς ή κακώς λοιπόν ο δημιουργός αυτής της πλάσης τοποθέτησε κάποια πρωτεύοντα θηλαστικά ψηλά σε αυτήν την πυραμίδα και στην κορυφή της τον άνθρωπο, οπότε Μπάμπη φρέσκα νέα πάλι!
Μπάμπη μου και εσύ σκοτώνεις ζώα μόνο που προτιμάς να βάζεις το χασάπη σου να το κάνει για σένα. Προφανώς και μέσα σου βαθιά ξέρεις ότι η μπριζολίτσα στο πιάτο σου δεν φτιάχνεται σε εργοστάσιο αλλά πριν γίνει μπριζόλα ήταν ένα ζωντανό γουρουνάκι αφού όμως η όλη διαδικασία δεν γίνεται μπροστά στα μάτια σου μάλλον δεν σε ενοχλεί, ίσως και γι’ αυτό να είπες οι κυνηγοί να απομονωθούμε, να περιοριστούμε για να μη μας βλέπετε εσείς οι υπόλοιποι.
Μην ακούσω τώρα τίποτα χαζά του τύπου «αυτά τα ζώα του κρεοπωλείου φτιάχτηκαν και εκτρέφονται γι’ αυτό το σκοπό» γιατί τότε βρε Μπάμπη, εκτός από τον τίτλο του «παντογνώστη» διεκδικείς και άλλους δύο:
1. Τον τίτλο του «δικτάτορα» μιας και θέλεις να αποφασίσεις εσύ για τις διατροφικές μου συνήθειες η οποίες εκτός από απολύτως νόμιμες (όπως σου επισήμανε και ο παρουσιαστής της εκπομπής) είναι απόλυτα συμβατές με τη φύση και όχι επιζήμιες προς αυτή, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.
2. Τον τίτλο του «Θεού» μιας και αποφασίζεις εσύ με τα δικά σου (θεϊκά;) κριτήρια για το πιο ζώο θα πρέπει να ζήσει ή να πεθάνει.
Ελπίζω να μη σε στενοχώρησα με τα μέχρι τώρα γραφόμενα αλλά μιας και το ‘φερε ο διάολος και τα λέμε για πρώτη (και τελευταία) φορά λέω να σου κάνω τη χάρη και να δεχτώ ως «υπόθεση εργασίας» ότι ο θάνατος ενός ζώου είναι δολοφονία.
Έχουμε που λες Μπάμπη μου από τη μία ένα οικόσιτο ζώο που σε κάποια στιγμή πιθανόν να το βρεις εσύ ή ένας άλλος «Μπάμπης» στο τσιγκέλι του κρεοπωλείου.
Το ζώο αυτό που λες, μεγάλωσε συνηθισμένο στην παρουσία ανθρώπου την οποία μάλιστα και επιζητούσε μιας και την είχε συνδυάσει με τη λήψη τροφής και την εξασφάλιση της διαβίωσής του.
Χαρούμενο λοιπόν που κάθε φορά έβλεπε τον «τσοπάνη» του ποτέ του δεν φαντάστηκε ότι τη μέρα που το έπιασε από το πόδι κάτι θα πάθαινε. Του ‘ρθε λίγο περίεργο αλλά δεν είχε και κανένα σπουδαίο τρόπο αντίδρασης γιατί εκτός του ότι ήταν κλεισμένο στο μαντρί, ως εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια εξημερωμένο είδος είχε χάσει όλα τα ένστικτα άμυνας και διαφυγής.
Έτσι λοιπόν πέρασε από το λιβάδι που έβοσκε στο μαχαίρι του χασάπη και από εκεί στον πάγκο του κρεοπωλείου σου Μπάμπη.
Από την άλλη έχουμε ένα άγριο ζώο που ανήκει στα θηρεύσιμα είδη (γιατί για να σου πω και ένα ακόμα νέο, όλα τα ζώα στη φύση εκτός από λίγα πρωτεύοντα θηλαστικά και πτηνά είναι θηράματα κάποιου άλλου είδους αλλά ο άνθρωπος – κυνηγός επιτρέπεται να θηρεύσει μόνο ελάχιστα συγκεκριμένα είδη).
Αυτό το ζώο λοιπόν έχει όλα του τα ένστικτα και ικανότητες όπως ταχύτητα, παραλλαγή (καμουφλάζ αν το θες και ξενικά), όραση και ακοή που ξεπερνάν τη φαντασία σου και το σημαντικότερο, ο αγώνας είναι εντός έδρας του.
Πιθανόν λοιπόν το ζώο – θήραμα για το οποίο μιλάμε μια μέρα να βρεθεί απέναντι σε έναν από τους πιο ανίκανους θηρευτές της φύσης, τον άνθρωπο.
Μην απορείς με το «ανίκανους», έτσι είναι. Ως είδος, το ανθρώπινο δε λέει και πολλά από κυνηγετικές ικανότητες. Δε διαθέτουμε ούτε την όραση, ούτε την όσφρηση, ούτε την ταχύτητα, ούτε τη δύναμη αλλά ούτε και την ευστοχία των υπολοίπων θηρευτών της πλάσης. Στο μόνο που υπερτερούμε είναι στη νοημοσύνη και αυτό όχι πάντα.
Βάση εμπειρίας σου λέω ότι από τις εκατό φορές τις είκοσι (ίσως και λιγότερες) το άγριο ζώο θα γίνει αντιληπτό από τον άνθρωπο – κυνηγό, από αυτές τις είκοσι, δώδεκα με δεκαπέντε φορές θα προλάβει ο άνθρωπος – κυνηγός να το πυροβολήσει. Τελικά από τους δώδεκα με δεκαπέντε πυροβολισμούς οι τρεις με πέντε θα είναι εύστοχοι και αυτό μόνο εφόσον μιλάμε για ικανό άνθρωπο – κυνηγό γιατί άμα είναι ατζαμής όπως είμαστε οι περισσότεροι άστα – βράστα.
Δες τώρα Μπάμπη μου τις δυο παραπάνω περιπτώσεις «δολοφονίας», όπου στην πρώτη έχουμε 100% επιτυχία χωρίς την παραμικρή πιθανότητα αντίδρασης – διαφυγής και στη δεύτερη 3 – 5% και πες μου με το χέρι στην καρδιά ποια είναι περισσότερο δολοφονία και ποια λιγότερο;
Να μην εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ: και οι δύο παραπάνω περιπτώσεις για τη δική μου λογική είναι αποδεκτές και φυσιολογικές αλλά αν στην τελική πρέπει να κάνεις ένα «φόνο» δεν είναι πιο ηθικό να τον κάνεις μόνος σου από το να πληρώσεις κάποιον άλλο να τον κάνει για σένα;
Στα είπα ωμά όμως και ίσως να σε εκτρέψω σε περίεργες ατραπούς.
Πρόσεξε Μπάμπη μην πέσεις στην παγίδα (εάν και εφόσον ακόμα επιμένεις στις θέσεις σου περί «δολοφονίας») και θελήσεις να αποκλείσεις το κρέας από τη διατροφή σου νομίζοντας πως έτσι δεν θα είσαι υπέυθυνος για τη θανάτωση κανενός ζωντανού.
Λάθος Μπάμπη, λάθος μέγα και θα σου εξηγήσω.
Αν αποφασίσεις Μπάμπη μου να τραφείς με μαρούλια και μόνο, να ξέρεις ότι και πάλι ακούσια γίνεσαι υπεύθυνος εκατομμυρίων θανάτων.
Όπως το ακούς και μην απορείς καθόλου Μπάμπη γιατί για να φτάσει το μαρούλι στο πιάτο σου φρέσκο και λαχταριστό άκου να δεις τι γίνετε:
Ένας αγρότης οργώνει το χωράφι του, (αν είσαι ρομαντικός υπέθεσε ότι το σκάβει με την τσάπα αν πάλι είσαι άνθρωπος που ζει στο 2014 με το τρακτέρ του) σκάβοντας και κόβοντας το χώμα.
Μαζί με αυτό κόβει και πολτοποιεί κάτι χιλιάδες ασπόνδυλα και έντομα που ζουν εκεί.
Μετά τη σπορά και τη λίπανση (με χημικά λιπάσματα που δε χρειάζεται εδώ να αναλύσουμε πόσο «αθώα» είναι) και αφού φυτρώσουν τα φυτά θα πρέπει μέχρι να έρθει η ώρα της συγκομιδής να τα διαφυλάξει ο αγρότης του παραδείγματος μας από ασθένειες – μύκητες – έντομα που θα τα προσβάλλουν.
Ξέρεις πως γίνεται αυτό; Με ψεκασμό Μπάμπη, έτσι το κάνουν ακόμα και στη βιολογική γεωργία (απλά εκεί χρησιμοποιούν πιο ακίνδυνα για τον άνθρωπο σκευάσματα).
Βάλε ρε Μπάμπη τώρα με το νου σου πόσα εκατομμύρια «μαμούνια» πεθαίνουν σε κάθε κύκλο καλλιέργειας για να σου έρθει εσένα φρέσκο, πράσινο και τρυφερό το μαρουλάκι στο πιάτο.
Μη μου πεις τώρα ότι είμαι υπερβολικός που έφτασα στα «μαμούνια» γιατί και εγώ θα σου πω ότι είσαι επιλεκτικά ευαίσθητος σχετικά με τις ζωές πάνω σε αυτή την πλάση.
Γιατί δηλαδή να μην σε πειράζει τίποτα άλλο παρά μόνο οι ζωές των θηρευσίμων;
Με λίγα λόγια Μπάμπη μου κακά μαντάτα σου έχω για το τέλος.
Δε γίνεται ρε Μπάμπη να υπάρξεις πάνω σε αυτή τη γη και να μην επιβαρύνεις το «κάρμα» σου με το θάνατο κανενός άλλου ζωντανού.
Ο μόνος τρόπος να σταματήσει να συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι να επιστρέψεις το δώρο της ζωής που σου έκανε ο δημιουργός σου και να αυτοκτονήσεις αλλά μην το κάνεις ρε Μπάμπη, κρίμα!
Βλέπεις πάνω σε αυτή τη γη όλοι ήρθαμε για κάποιο λόγο.
Οι βλάκες ας πούμε ήρθαν για να έχουμε μέτρο σύγκρισης και να ξέρουμε ποιο είναι έξυπνοι, οι κακοί για να ξέρουμε ποιοι είναι καλοί και οι παντογνώστες δημοσιογράφοι για να μας ενημερώνουν για όλα, ακόμα και γι’ αυτά για τα οποία δεν έχουν την παραμικρή ιδέα Μπάμπη μου, γιατί, παραδέξου το δεν είναι κακό, το μόνο που ξέρεις για το κυνήγι είναι ότι σκοτώνετε κάποιο ζώο.
Αν Μπάμπη μείνεις μόνο σε αυτό είναι σα να περιγράφεις ένα ταξίδι μιας εβδομάδας μιλώντας μόνο για τα σουβλάκια που έφαγες από μια καντίνα σε μια στάση.
Δεν είναι μόνο η Ιθάκη ρε Μπάμπη, το ταξίδι μετράει περισσότερο …
Τελειώνοντας το γράμμα μου κάπου εδώ Μπάμπη άσε με να σου πω και ένα τελευταίο και άμα θέλεις κράτα το, άμα δε θέλεις πέτα το.
Το κυνήγι σταμάτησε να είναι αναγκαίο για την σωματική επιβίωση του ανθρώπου πολλές χιλιετίες πριν, από όταν ο πρωτάνθρωπος εξημέρωσε τα πρώτα ζώα και καλλιέργησε τα πρώτα χωράφια.Παρόλα αυτά γίνονταν, γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται ακόμα και όταν δε θα έχει μείνει ούτε η ανάμνησή μας πάνω σε αυτή τη γη γιατί η σοφία της φύσης που μας έκανε κυνηγούς είναι απείρως μεγαλύτερη από το δικό μου λίγο μυαλό και από τον δικό σου φωτεινό νου μαζί.
Αντίο Μπάμπη
Νικόλας Αρμούτης
Εκ πεποιθήσεως κυνηγός και όχι κατά συρροή δολοφόνος.
Διαβάστε ακόμη : Κατα συρροη προσβολες και συκοφαντικες δυσφημισεις εναντια στους κυνηγους , Η Γ’ΚΟΠ θα κινηθει δικαστικα κατα του δημοσιογραφου Μπάμπη Παπαδημητριου , Τηλεοραση ΣΚΑΙ : Οι κυνηγοι ειναι κατα συρροη δολοφονοι…VIDEO
