«Η θηλύκια μου Γιουρα είναι σε οίστρο και ψάχνω ένα καλό Μπρακ να την ζευγαρώσω. Τα κουτάβια που θα βγάλει θα τα χρυσοπουλήσω γιατί θα τραβούν ιχνηλασία όπως την μητέρα και θα φερμάρουν, να κυνηγούν κοντά και θα επαναφέρουν όπως ο πατέρας!!!!»
Ας δούμε γιατί η ποιο πάνω θεωρία που ενστερνίζονται δεκάδες κύπριοι λάτρεις των ημίαιμων στερείται κάθε λογικής και είναι καθόλα λανθασμένη.
Τις ίδιες πιθανότητες που έχει ένα σκυλί να πάρει στοιχεία της μητέρας έχει τις ίδιες πιθανότητες να πάρει στοιχεία από τον πατέρα. Γιατί πιστεύουμε ότι το DNA του κουταβιού θα δημιουργηθεί μόνο με τα ποθητά στοιχεία του κάθε γονέα??? Δεν σκεφτήκατε ότι ίσως ένα κουτάβι από τον πιο πάνω συνδυασμό να δουλεύει τον αέρα μόνο (χωρίς καθόλου ιχνηλασία), να κυνηγά μακριά και να μην φερμάρει ούτε και να επαναφέρει όπως η μητέρα???? Τι γίνετε τότε???? Γι’ αυτό κάθε πρώτη Κυριακή είναι τα βουνά και οι υπεραστικοί δρόμοι γεμάτοι πτώματα σκυλιών που δεν ‘κάνουν’.
Υπάρχουν όμως ακόμα και άλλες Κυπριακές θεωρίες αναπαραγωγής το ίδιο λανθασμένες. «έχει και ο γείτονας μου ο Κωστής Μπηγκλ καθαρόαιμο με χαρτιά που έπιασε για να παίζουν τα μωρά και είπε μου να βάλω την σκύλα μου την Μπηγκλ μαζί του όποτε θέλω χωρίς να πληρώσω ούτε σεντ.» Τα κριτήρια και η λογική επιλογής επιβήτορα σε αυτή την περίπτωση είναι τα εξής. 1) Μπηγκλ το ένα Μπηγκλ και το άλλο και μάλιστα με τα χαρτιά τους!!!!!, 2) μηδαμινή απόσταση μεταφοράς του θηλυκού προς τον επιβήτορα καθότι ο Κωστής είναι γείτονας, και 3) το βασικότερο δεν θέλει σεντ για της ‘δουλεία’. Επειδή στην θεωρία τα πάντα στο τέλος της ημέρας μετατρέπονται σε χρήματα, η επιλογή στηρίχτηκε αποκλειστικά στο γεγονός ότι είναι μουχτιν!!!! Όταν του φίλου μας γέννηση η σκύλα του και κρατήσει και ένα δυο κουτάβια και τα πάρει στο βουνό για κυνήγι την πρώτη Κυριακή, τότε ίσως καταλάβει την σημασία της σωστής επιλογής επιβήτορα όταν μετά τον πρώτο πυροβολισμό τα κουτάβια θα τραπούν σε άτακτο φυγή. Ως είναι γνωστό πολλές φυλές όπως τα Μπηγκλ έπαψαν εδώ και πολλά χρόνια να χρησιμοποιούνται για κυνήγι και ένεκα μεγέθους και αξιαγάπητης εμφάνισης εδώ και πολλές γενιές διακοσμούν τα σαλόνια χάνοντας ή αδρανοποιώντας έτσι από γενιά σε γενιά τα κυνηγετικά τους ένστικτα.
Τώρα θα εξετάσουμε μια μερικώς πιο μπασμένη θεωρία που και αυτή όμως είναι κάπως… ελλείπεις.
«- Γιάννη μου αποφάσισα να βάλω την σκυλίτσα την Μπρακ την χαμιλουαν με τον σκύλον του ‘τάδε’…
– Μα ρε θείε, δεν αγόρασες πέρσι τον αδερφό εκείνου του σκύλου που ήταν και μονόρχις και δεν κυνηγούσε καθόλου? Δεν ήταν κροτοφοβικός και τον χάρισες?
- Ναι αλλά, άκουσα για τον σκύλον τούτο ότι στο βουνό κυνηγά και κάποιος γνωστός τον είδε που έβγαλε και λαγό μπροστά του Από ότι μου είπε και ο ‘τάδε’ (ο ιδιοκτήτης του σκύλου) έβγαλε πολλούς λαούς πέρσι στο κυνήγι.
– Ναι ρε θειε αλλά αφού η σκυλίτσα μας δεν βγήκε καλή στο κυνήγι, έχει ασταθή φέρμα και δεν φέρνει ότι της παίξεις….
– Δεν πειράζει, ο σκύλος είναι καλός και τα κουτάβια θα του μοιάσουν. Εξάλλου ο ιδιοκτήτης του μου ζήτησε μόνο ένα σκυλάκι για το ζευγάρωμα. Που να πάμε τώρα να πληρώνουμε για ζευγάρωμα.»
Στην θεωρία και επιφανειακά ακούγεται κάπως σωστό το πιο πάνω σενάριο, ΟΜΩΣ είναι και αυτό λάθος. Είναι γεγονός ότι η επιλογή μας πρέπει να έχει σκοπό στην βελτίωση αυτού που έχουμε δεν σημαίνει όμως πως ένα χελιδόνι θα φέρει την άνοιξη και εξηγώ.
1) το μεγαλύτερο λάθος σε αυτό το σενάριο είναι η απόφαση του θείου να ζευγαρώσει ένα σκυλί το οποίο έχει λάθη. Δυστυχώς δεν χωράνε συναισθηματισμοί στα θέματα αναπαραγωγής σκυλιών. Όταν ένα σκυλί έχει πρόβλημα απλά δεν μπαίνει στην αναπαραγωγή. Και αυτό είναι κανόνας. Τι πάει να πει είναι ότι αγαπώ την σκύλα γιατί μου την έκανε δώρο ο τάδε και έχει και τα χαρτιά της?? Αν έχει λάθη τότε τέλος. Γιατί τα λάθη που έχει ίσως κληροδοτούνται και όσο καλός και να είναι ο επιβήτορας το πιο σίγουρο είναι ότι κάποια (αν όχι όλα) από τα λάθη της σκύλας θα τα πάρουν και τα κουτάβια.
2) Έπειτα και σε αυτό το σενάριο ισχύουν τα όσα είπαμε στα πιο προηγούμενα σενάρια, δηλαδή μπορεί τα κουτάβια να πάρουν τα κακά στοιχεία και του πατέρα αλλά και της μητέρας αντί των επιθυμητών στοιχείων.
3) Με τα προβλήματα του αδερφού αυτού του σκύλου που είχε ο θείος θα έπρεπε να κτυπούσε η κουδούνα προειδοποίησης κινδύνου. Ο λόγος είναι γιατί ένα σκυλί που η οικογένεια του (δηλαδή στα γονίδια του) έχει τόσο σοβαρά προβλήματα όπως κροτοφοβία, μονόρχις κλπ θα έπρεπε να κάνει κάποιο λογικό άνθρωπο να σκεφτεί χίλιες φορές για να τον χρησιμοποιούσε για επιβήτορα. Το γεγονός ότι ο προτιθέμενος επιβήτορας δεν εξέλιξε τα προβλήματα που έχει ο αδερφός του (ή ακόμα ίσως και τα αλλά του αδέρφια) ίσως να είναι η εξαίρεση του κανόνα. Ίσως να είναι το μόνο σκυλί που βγήκε καλό από όλη την γέννα ενώ όλα τα άλλα να είναι προβληματικά και έτσι να είναι «φορέας» των προβληματικών γονιδίων. Σε μια τέτοια περίπτωση, κάνοντας αυτή την γέννα ο θείος θα διερωτάτο τι πήγε στραβά και ίσως να έριχνε τελικός το φταίξιμο στην σκύλα ενώ στην πραγματικότητα να είναι ο επιβήτορας που φταίει
4) Εξίσου μεγάλο λάθος είναι να στηρίζεις την επιλογή του επιβήτορα σε φημολογίες. Είδε τον κάποιος ή άκουσα ή είπεν μου εκείνος που τον έχει κλπ δεν αξίζουν τίποτα. Η έρευνα και τα στοιχεία πρέπει είτε να είναι αντικειμενικά (πχ αποτελέσματα αναγνωρισμένων κυνηγετικών αγώνων) ή να έχεις δει εσύ το σκυλί με τα μάτια σου. Ακόμα σπουδαιότερο είναι να έχεις δει παιδιά του σκυλιού από προηγούμενες γέννες ή τουλάχιστο να έχεις μιλήσει με τους ιδιοκτήτες τέτοιων σκυλιών. Εδώ αρχίζει κάποιος να έχει μια καλύτερη εικόνα περί τίνος πρόκειται. Υπάρχουν σκυλιά που να έχουν τόσο σπουδαία γονίδια που αν και τα ίδια να είναι μέτρια, εντούτοις να βγάζουν τα πλέον σπουδαιότερα παιδιά Εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας Pedigree. Ναι, τα χαρτιά είναι το Α και το Ω σε τέτοιες επιλογές. Σε αυτά αναφέρονται τα πάντα. Κυνηγούσε ο πατέρας και η μητέρα του προτιθέμενου επιβήτορα? Τι είδους κυνηγετικό πρότυπο ακολουθούσαν? Οι παππούδες και οι προ-παππούδες, πόσο πετυχημένοι ήταν οι πρόγονοι του σε θέματα εργασιακά? Ήταν όλοι οι πρόγονοι του σκυλιά εργασίας? Είχαν κυνηγετικές διακρίσεις? Κλπ κλπ κλπ.
5) Τέλος και πάλι βλέπουμε τον οικονομικό παράγοντα να παίζει τον αποφασιστικό ρόλο στην επιλογή. Που να πληρώνουμε τώρα, λέει ο θείος Και όμως για ένα διακεκριμένο και αποδεδειγμένο επιβήτορα στο εξωτερικό πληρώνουν χιλιάδες εύρο για ένα ζευγάρωμα. Στο εξωτερικό ακόμα υπάρχουν και αγώνες όπου συμμετέχουν κουτάβια απόγονοι κάποιων σκυλιών όπου βραβεύεται ο καλύτερος αναπαραγωγός βάση της ποιότητας των κουταβιών που βγάζει. Στην Κύπρο μας όμως……
Συνοψίζοντας, όταν επιλέγουμε ένα επιβήτορα πρέπει να υποβάλλουμε στον εαυτό μας τα εξής ερωτήματα.
1) Ποια στοιχεία έχει το θηλυκό μας που θέλουμε να διατηρήσουμε και να ενδυναμώσουμε? Έχει τα ίδια στοιχεία και το αρσενικό? Τα είχαν και οι πρόγονοι του αρσενικού αυτά τα στοιχεία?
2) Ποια τα αρνητικά στοιχεία και αδυναμίες του θηλυκού μας? Μήπως το θηλυκό μας έχει κάποια σοβαρά προβλήματα που ίσως είναι προτιμότερο να μην το βάλουμε στην αναπαραγωγή? Το αρσενικό έχει τις ίδιες αδυναμίες και αρνητικά? Εάν ναι τότε πρέπει να το αποφύγουμε. Εάν τα θετικά στοιχεία του αρσενικού καλύπτουν τα μικροπροβλήματα και ατέλειες του θηλυκού τότε προχωράμε. Για παράδειγμα εάν το θηλυκό μας έχει πολύ στενή έρευνα και απελπιστικά αργό ρυθμό τότε ψάχνουμε επιβήτορα γρήγορο με πιο ανοιχτή ερευνά. Εάν το θηλυκό μας υστερεί στην ευαίσθητη μύτη τότε ζητάμε αρσενικό με ιδιαίτερα ευαίσθητη μύτη κλπ.
3) Έχουν τα σκυλιά κοινούς προγόνους τα στοιχεία των οποίων είναι επιθυμητά για εμάς? Δηλαδή έχουν κοντινά αίματα ή το μόνο τους κοινό είναι η καθαρόαιμα? Σε περιπτώσεις που τα αίματα των σκυλιών ‘ταιριάζουν’ τότε οι πιθανότητες να βγουν κουτάβια όμοια προς τους γονείς ή τους κοινούς προγόνους αυξάνονται κατακόρυφα.
4) Έχουμε δει το Pedigree του πατέρα? Τι διακρίσεις έχει ο ίδιος και οι πρόγονοι του? Είχαν όλοι οι πρόγονοι του διακρίσεις ή μόνο ένας δυο? Οι διακρίσεις είναι σε αγώνες και σε τύπο εργασίας που επιθυμούμε να έχουν και τα κουτάβια μας (πχ αν μας ενδιαφέρει τα κουτάβια μας να κυνηγούν κοντά τότε δεν είναι επιθυμητός ένας επιβήτορας που οι πρόγονοι του είναι πρωταθλητές μεγάλης έρευνας)? ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν στηριζόμαστε σε δηλώσεις του ιδιοκτήτη του αρσενικού. Μόνο εάν παρουσιαστούν τα σχετικά πιστοποιητικά αγώνων, μόνο τότε πιστεύουμε. Πρόσφατα άκουσα ότι για ένα σκυλί (ένα μαυρόασπρο κουρτσχαρ) που έφερα παλιά από το εξωτερικό μόνο για το Pedigree του (το εν λόγο σκυλί ήταν μέτριο και μορφολογικά αλλά και εργασιακά) και που δυστυχώς δεν έδινε καλά στοιχεία στα κουτάβια του και το έδωσα, ο νυν ιδιοκτήτης του το διαφημίζει ότι είναι 7 φορές Παγκοσμίως πρωταθλητής και με αυτό τον τρόπο έκανε δεκάδες ζευγαρώματα!!!!!!!!! Πόσο αδαείς μπορεί να είναι μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν τέτοια παρατραβηγμένα ψέματα χωρίς καν να ζητούν ένα αντίγραφο των βραβείων του σκυλιού.
5) Ζητάμε πληροφορίες για κουτάβια που έβγαλε ο συγκεκριμένος επιβήτορας από προηγούμενες γέννες. Για να αποκλείσουμε παν ενδεχόμενο ζητάμε να δούμε κουτάβια από περισσότερες από μια γέννες που ζευγάρωσε με διαφορικές θηλυκές. Αυτό και αν είναι ουσιώδης στοιχείο στην επιλογή επιβήτορα. Ίσως το σπουδαιότερο. Πριν μερικά χρόνια έφερα στην Κύπρο ένα εξαιρετικό καφέ μονόχρωμο αρσενικό, αγωνομάχο (με διακρίσεις σε αγώνες εργασίας κλπ) για επιβήτορα από τα καλύτερα αγωνιστικά αίματα της Σερβίας. Έπειτα όμως από 4 ζευγαρώματα με διαφορετικά εξαίρετα θηλυκά τον άφησα να φύγει άρον άρον γιατί σε όλες του τις γέννες έδινε σοβαρότατα προβλήματα (τα κουτάβια του έβγαιναν μονόρχις, με μυοπάθειες, σκελετικές δυσμορφίες κλπ). Μια απελπισία. Το εν λόγω σκυλί από ότι έμαθα χρησιμοποιήθηκε και από τον νέο του ιδιοκτήτη για αρκετές επιβάσεις αλλά και πάλι τα κουτάβια που βγάζει ήταν μια από τα ίδια. Τι κρίμα! Ένα τέτοιο σκυλί που πρωταγωνιστεί σε αγώνες εργασίας να είναι τόσο άχρηστο και επιζήμιο για αναπαραγωγή. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Δεν σημαίνει ότι απλά και μόνο επειδή ένα σκυλί έχει διακρίσεις το ίδιο τότε και τα κουτάβια που θα βγάζει να είναι τέλεια. Ένα κουτάβι με μυοπάθειες είναι άχρηστο για ένα κυνηγό, το ίδιο και ένα σκυλί με σκελετικές δυσπλασίες. Ένας μονόρχις μπορεί να κυνηγά αλλά σε μερικά χρόνια ο κρυφός όρχις γίνεται καρκίνος με τα γνωστά πλέον συνεπαγόμενα προβλήματα.
Ένα παλιό ρητό λέει ότι ρωτώντας πας στην πόλη. Κάνοντας την πιο πάνω απλή έρευνα και ρωτώντας μόνο μερικές απλές ερωτήσεις ίσως σας σώσει από το μαρτύριο μιας ανεπιθύμητης γέννας. Φιλοσοφώντας λίγο το θέμα και μιας και το οικονομικό για πολλούς είναι το παν, τότε η επιλογή ενός καλού επιβήτορα θα σας βγάλει χρήματα ενώ ενός άχρηστου επιβήτορα θα σας στοιχίσει πολύ ακριβά.
Το κείμενο είναι μια ευγενική προσφορά από το εκτροφείο kurzhaar Persassia.
