2,4K
Αυτή είναι η ιστορία του σκύλου μου Ερικ που έφυγε πριν λίγες ώρες από την ζωή μετά από 10 μήνες προσπάθειας να ξεπεράσει μία χρόνια πυώδης δερματίτιδα.
Μπήκε στη ζωή μου στις 1 Απριλίου του 2009, σαν ψέμα!!!!. Μια κατάλευκη “μπάλα” σαράντα ημερών με καφέ αυτάκια, ζωηρός και ορεξάτος. Το απέκτησα από τον ανιψιό μου και καλό φίλο, τον Γιώργο Δουλκέρογλου και από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο σπίτι μου ένιωσα μαζί του υπέροχα.
Μεγαλώνοντας έγινε ο αχώριστος φίλος μου στο σπίτι, στην αυλή, στην βόλτα αλλά κυρίως στο κυνήγι. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που ήρθε στην ζωή μου ένας τόσο πιστός φίλος. Με κοίταζε στα μάτια από πολύ μικρός και καταλάβαινε τι θέλω χωρίς να του το πω.
Με ψυχολογούσε και προσπαθούσε να μην με αφήσει παραπονεμένο για τίποτα. Στο κυνήγι πάντα κυνηγούσε για να ευχαριστήσει εμένα και όχι τον εαυτό του. Ήταν τόσο υπάκουος που δεύτερη φορά δεν υπήρξε να του ζητήσω κάτι. Λες και καταλάβαινε την ανθρώπινη γλώσσα ή την συμπεριφορά μου.
Δυστυχώς η μοίρα δεν τον άφησε να χαρεί πολλά χρόνια. Τον πήρε τόσο άδικα μέσα σε 2 μέρες. Ούτε 5 ετών και έφυγε από κοντά μου ένα πολύ καλός και πιστός μου φίλος. Καλό ταξίδι αγαπημένο μου σκυλάκι. Καλό ταξίδι ΈΡΙΚ. Θα σε θυμάμαι πάντα.
Σου εύχομαι στους κυνηγότοπους του ουρανού που βρίσκεσαι τώρα να ζήσεις ότι δεν πρόλαβες εδώ.!!!
Ο παντοτινός σου φίλος.
Ηλίας
Καλό ταξίδι ΕΡΙΚ. Όλοι όσοι έχουμε σκυλιά έχουμε βρεθεί και θα ξαναβρεθούμε στο μέλλον σε παρόμοια κατάσταση με τον Ηλία και ξέρουμε πόσο πολύ πονάει ο χαμός του αγαπημένου φίλου μας. Να είσαι καλά Ηλία να τον θυμάσαι!!!!
Κώστας Λουρής
