Ο Αλιάκμονας αποτελεί το μεγαλύτερο σε μήκος ποταμό της Ελλάδας, του οποίου ολόκληρη η διαδρομή βρίσκεται εντός της χώρας. Πηγάζει στο Γράμμο και εκβάλλει στο Θερμαϊκό κόλπο μετά από διαδρομή 297 χιλιομέτρων στους νομούς Κοζάνης, Καστοριάς, Γρεβενών και Ημαθίας.
Το τελευταίο τμήμα του πριν τις εκβολές βρίσκεται στην Ημαθία και από το φράγμα που υπάρχει στον οικισμό “Βαρβάρες” η διαδρομή του περνά μέσα από τον κάμπο της Βέροιας και της Αλεξάνδρειας. Το παραποτάμιο δάσος στο τελευταίο αυτό κομμάτι της διαδρομής του Αλιάκμονα, αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βιότοπο για πολλά είδη πανίδας, μεταξύ των οποίων και για πολλά θηρεύσιμα είδη, με δεδομένο το γεγονός πως οι γύρω εκτάσεις είναι καλλιεργούμενες και απουσιάζει τελείως η δασική βλάστηση σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας, το παραποτάμιο δάσος του Αλιάκμονα στο Ν. Ημαθίας καταστρέφεται με γρήγορους ρυθμούς από λαθροϋλοτομίες οι οποίες οφείλονται στην ανάγκη για φτηνότερη θέρμανση όπως συμβαίνει σε όλη την επικράτεια.
Στην παραπάνω πρακτική προσφεύγουν άνθρωποι που κόβουν παράνομα ξύλα για τις ατομικές τους ανάγκες ή λαθρέμποροι που εκμεταλλεύονται την ανέχεια των πολιτών για να υλοτομήσουν και να πουλήσουν παράνομα ξύλα.
Οι παράνομες υλοτομίες αποτελούν το σύμπτωμα και όχι το αίτιο για την κατάσταση στον τομέα της διαχείρισης του περιβάλλοντος τόσο τοπικά όσο και ευρύτερα. Το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο καθώς η αρμόδια Δασική Υπηρεσία απαξιώθηκε συστηματικά από τις Κυβερνήσεις που πέρασαν (και πριν τα μνημόνια) και δεν έχει τα απαιτούμενα μέσα, πόρους και προσωπικό για να μπορεί να ελέγξει κάθε τετραγωνικό, κάθε ρέμα και πλαγιά στο οποίο μπορεί κάποιος οποιαδήποτε μέρα και ώρα του χρόνου να υλοτομεί παράνομα.
(Στην Ελλάδα σήμερα συμβαίνει το παράδοξο να ζητούν οι αρμόδιοι πολιτικοί και τα αρμόδια Υπουργεία ολοένα και περισσότερες ευθύνες από τη Δασική Υπηρεσία, την οποία οι ίδιοι θεσμικοί φορείς παράλληλα υποβαθμίζουν και απαξιώνουν με άλλες αποφάσεις.)
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πλέον Έλληνες πολίτες που πραγματικά δεν έχουν τα χρήματα να θερμάνουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους που έχουν στα σπίτια τους με την τιμή του πετρελαίου να έχει εκτιναχθεί στα ύψη και ΚΑΝΕΝΑ θεσμικό ή άλλο φορέα να μη νοιάζεται για την παραπάνω τραγική πραγματικότητα με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να μη νοιάζονται με τη σειρά τους για “πέντε δέντρα”, στα πλαίσια του δόγματος πως πάνω από κάθε νόμο υπάρχει το ένστικτο της επιβίωσης.
Σε κάθε κράτος πρόνοιας και δικαίου, οι πολιτικοί και οι αρμόδιοι φορείς εξασφαλίζουν το να μην έρχονται ποτέ οι ανάγκες των πολιτών σε αντίθεση με της ανάγκες της της διαχείρισης και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Στην Ελλάδα αντίθετα οι πολιτικές που ακολουθούνται και οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε επίπεδο Υπουργείων έχουν σε γενικές γραμμές το δόγμα “κόψτε το λαιμό σας” ή πιο σωστά εν προκειμένω “κόψτε παράνομα τα δέντρα”.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από την όποια θεωρητική προσέγγιση, το αποτέλεσμα των πρακτικών και των αποφάσεων των αρμόδιων Υπουργείων, είναι να καταστρέφονται πολύτιμα παραποτάμια και άλλα δάση, ενώ παράλληλα υπάρχουν πολίτες που υποθερμαίνονται το Χειμώνα. Το σκηνικό εγκληματικής αδιαφορίας από πλευράς Κυβερνήσεων ολοκληρώνεται με την αιθαλομίχλη στα αστικά κέντρα η οποία είναι άκρως επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και κυρίως για τα παιδιά και όσους έχουν αναπνευστικά προβλήματα.
Μ’ ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια δηλαδή από τους πολιτικούς, τοπικούς και μη, που επιμένουν να λένε πως “σώζουν” τη χώρα.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αναθεωρηθεί άμεσα ενόψει του Χειμώνα που έρχεται η προσέγγιση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά ακόμη περισσότερο να αναζητηθούν πάσει θυσία όλες οι εναλλακτικές
λύσεις για φτηνότερη θέρμανση. Κάθε φορέας, Δημόσιο, Δήμοι και Περιφερειακές Ενότητες, τυχόν ΜΚΟ, η Εκκλησία και οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να συνδράμει, οφείλουν να δώσουν άμεσα και οριστικά λύση που θα εξασφαλίζει τόσο τη θέρμανση των πολιτών όσο και τη δημόσια υγεία με την ακύρωση του φαινομένου της αιθαλομίχλης.
Με λύση στο πρόβλημα της θέρμανσης, θα λυθεί άμεσα και το πρόβλημα της λαθρουλοτομίας.
Πρώτα και κυριότερα για όσους συνανθρώπους μας αποδεδειγμένα δε μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, και μετά για τη διατήρηση των δασικών οικοσυστημάτων ιδίως σε πεδινές περιοχές που αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.
Για τον Κυνηγετικό Σύλλογο Βέροιας,
Α. Γκάσιος
(οι φωτογραφίες είναι από το παραποτάμιο δάσος του Αλιάκμονα και τραβήχτηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο)
Εικ. 1. Λέυκες, σκλήθρα, βελανιδιές και ιτιές σαν της φωτογραφίας θέλουν 40 – 50 χρόνια να ξαναγίνουν
Εικ. 2. Σε ελάχιστη έκταση μπορείτε να δείτε 6-7 φρεσκοκομμένους κορμούς.
Πηγή : ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΕΡΟΙΑΣ (http://ksv.gr/?p=2853)
