Πριν από περίπου δυο χρόνια, φυλλομετρώντας ένα ελληνικό περιοδικό για κυνήγι το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια αγγελία. “Ζητείται άτομο από Αθήνα, για να μοιράζεται τα έξοδα για κυνήγι λαγού εκτός Αθήνας. Διαθέτω αυτοκίνητο 4χ4 και σκύλο ιχνηλάτη”. Μα πως γίνεται, λέω από μέσα μου, να αναζητάς έναν άγνωστο ανάμεσα σε χιλιάδες κυνηγούς και να μοιραστείς μαζί του τόσα πράγματα για λίγα ευρώ; Δυστυχώς όμως, τα μακριά έγιναν κοντινά, και σήμερα βιώνουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες για εμάς, καταστάσεις τις οποίες βλέπαμε και φάνταζαν εξωπραγματικές. τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
Έχουν περάσει ι εποχές των παχιών αγελάδων. Ο οικονομικός κλοιός έχει σφίξει για τα καλά και κανείς δεν έχει μείνει ανεπηρέαστος. Πως όμως έχει επηρεάσει η κρίση το κυνήγι; Ποιοι παράγοντες θα επηρεαστούν αρνητικά και ποιοι θετικά; Πως μπορούμε να μειώσουμε κάποια έξοδα; Ας προσπαθήσουμε να δούμε και να αναλύσουμε κάποιες πτυχές που πιστεύουμε ότι θα επηρεαστούν.
Κυνηγετική άδεια
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερος κόσμος αποφεύγει να εκδίδει την κυνηγετική του άδεια. Μια μεγάλη μερίδα κυνηγών που μπορεί να αποτελεί το 10-15% εξορμά τις πρώτες μια-δύο εξορμήσεις του ενδημικού θηράματος και στη συνέχεια εγκαταλείπει το κυνήγι μέχρι την επόμενη σεζόν. Φέτος, λόγω της οικονομικής κατάστασης, ενδεχομένως αυτός ο αριθμός να αυξηθεί σημαντικά καθώς θεωρούμε κάπως απίθανο να είναι διατεθειμένοι οι κυνηγοί αυτοί να ξοδέψουν 76 ΕΥΡΩ για δυο εξορμήσεις. Άρα το ταμείο θήρας πολύ πιθανόν να έχει απώλειες της τάξης των 50-70 χιλιάδων ευρω.
Εκπαιδευτικά και μετακινήσεις
Θυμάμαι παλαιότερα, τότε που το πετρέλαιο ήταν σε πολύ χαμηλές τιμές, τα εκπαιδευτικά των σκύλων ήταν σχεδόν καθημερινά και κυρίως σε απομακρυσμένες και ακριτικές περιοχές. Σήμερα, με το που βάζεις τους σκύλους στο αμάξι, ξέρεις ότι ξεκινάς με τουλάχιστον 20 ευρώ έξοδα. Το ίδιο ισχύει και για τον κυνηγότοπο που επιλέγουμε να κυνηγάμε. Κάποτε οι αποστάσεις δεν διεδραμάτιζαν και ιδαίτερη σημασία.
Από το Παραλίμνι να πας στην Πάφο ή από τη Λεμεσό στην ορεινή Λευκωσία το κόστος στα καύσιμα δεν αποτελούσε σημαντικό παράγοντα. Σήμερα, όμως, μια τέτοια μετακίνηση με ένα διπλοκάμπινο μπορεί να σημαίνει και 40 ευρώ καύσιμα. Έτσι λοιπόν είναι κομματάκι δύσκολο, ακόμη και για όσους δεν έχουν ταρακουνηθεί αρκετά από την οικονομική κρίση, να επιλέξουν μακρινούς προορισμούς για εκπαιδευτικά ή για κυνήγι.
Τώρα, τι αποτέλεσμα έχει αυτό; Καταρχήν, θα αλλάξει αρκετά η κυνηγετική πίεση σε αρκετές περιοχές. Κάποιες περιοχές θα αποσυμφορηθούν και κάποιες άλλες περιοχές θα ελκύσουν νέους κυνηγούς. Ο περισσότερος κόσμος πιθανόν να επιλέξει νέους κοντινούς προορισμούς, τόσο για εκπαιδευτικά και αναγνωρίσεις όσο και για κυνήγι.
Αριθμός σκύλων
Πολλοί κυνηγοί, ακολουθώντας κουβέντες του καφενέ και την τακτική του μιμητισμού, συγκέντρωναν μεγάλους αριθμούς σκύλων με απώτερο σκοπό μεγαλύτερη κάρπωση στο κυνήγι. Σε αυτό συνέτεινε και η χαλαρή νομοθεσία και αστυνόμευση, τόσο από πλευράς κοινοτήτων όσο και από πλευράς υπηρεσίας Θήρας.
Έτσι, λοιπόν, αρκετοί κυνηγοί διατηρούν ή διατηρούσαν από 5-10 σκύλους. Τώρα όμως με την οικονομική κρίση, το να διατηρείς σε σωστές συνθήκες διαβίωσης πάνω από δύο ζώα αποτελεί μεγάλο κατόρθωμα. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι ένας κυνηγετικός σκύλος μεσαίου μεγέθους χρειάζεται περίπου 15-20 κιλά τροφή κάθε μήνα και επιπλέον τα χρονιαία του εμβόλια, τον αποπαρασιτισμό, την εκπαίδευση και τις εξόδους του και τυχόν άλλα έξοδα, τότε μιλάμε για περίπου ένα κόστος της τάξεως των 400-500 ευρώ ανά σκύλο τον χρόνο με αρκετές περικοπές και αρκετή λιτότητα.
Στο άλλο άκρο, εκείνοι που προσπαθούν να διατηρήσουν αρκετά σκυλιά καταφεύγουν στο να τα ταΐζουν ότι βρούν, ακατάλληλες τροφές και τα σκυλιά να λιμοκτονούν, να υποφέρουν από παράσιτα και αρρώστιες σκορπίζοντας μάλιστα και τις αρρώστιες στην ύπαιθρο σε άλλα ζώα μέσα από τα ούρα τους και τα παράσιτα.
Δυστυχώς, ξεκίνησε από πολύ νωρίς το φαινόμενο της εγκατάλειψης, όπου αρκετά κυνηγόσκυλα αφήνονται στο έλεος του θεού, φαινόμενο που θα έχει έξαρση κατά τις πρώτες ημέρες του κυνηγιού. Πρέπει να γίνουν αυστηρότεροι οι έλεγχοι για τα ζώα, τον ιδιοκτήτη και τις συνθήκες υγιεινής και ταυτόχρονα θα πρέπει η ίδια η πολιτεία να βρει τρόπους να μαζέψει τα ανεπιθύμητα σκυλιά που οι ιδιοκτήτες δεν έχουν πρόθεση να κρατήσουν.
Κυνηγετικά έξοδα
Τα υπόλοιπα κυνηγετικά μας έξοδα, πέραν από τα καύσιμα και τα σκυλιά μας, είναι τα αναλώσιμα μας και ο εξοπλισμός μας. Εκεί συγκαταλέγονται τα όπλα, τα ρούχα και παπούτσια, τα φυσίγγια και τα φαγώσιμα που θα χρειαστούμε κατά την κυνηγετική σεζόν. Ας δούμε όμως ένα-ένα τους πιο κάτω παράγοντες.
Τα όπλα
Όσον αφορά τα όπλα, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να παίρνουμε αποφάσεις με γνώμονα πάντοτε την ασφάλειά μας και όχι την τσέπη μας. Ένα καλό σέρβις από ένα προσοντούχο οπλουργό πριν από το κυνήγι για ένα υφιστάμενο όπλο δεν κοστίζει μια περιουσία και μπορεί να μας γλυτώσει από αρκετή ταλαιπωρία και επιπρόσθετα έξοδα. Αν κάποιος θέλει να αγοράσει ένα καινούργιο όπλο, τότε και πάλι δεν θα πρέπει να σταθεί μόνο στο κριτήριο τιμή, αλλά να βεβαιωθεί ότι το όπλο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του.
Ρούχα και παπούτσια
Μπορεί η οικονομική κρίση να μας αποτρέπει από το να αγοράσουμε πληθώρα υποδημάτων και ενδυμάτων, ωστόσο για τους σοβαρούς και καλούς κυνηγούς ένα ζευγάρι καλά άρβυλα και 2-3 αλλαξιές από τα κατάλληλα ρούχα θεωρούνται απαραίτητο κομμάτι στον εξοπλισμό τους. Όπως και να το κάνεις, δεν μπορείς να κυνηγάς σε ξηρασίες ή υγρασίες με κοινά ρούχα και παπούτσια. Ίσως πληρώσουμε κάτι περισσότερο από ότι για ένα κοινό παπούτσι ή παντελόνι, αλλά ο χρόνος και η χρήση θα αποσβέσουν γρήγορα τα έξοδά τους.
Φαγώσιμα
Παλαιότερα κάθε κυνηγότοπος στιγματιζόταν και από την τοπική ταβερνούλα, όπου ξαποσταίναμε παρέα με μεζέδες και κανένα ποτηράκι κρασί. Σήμερα, όπως είναι φυσικό, και οι τοπικές ταβερνούλες έχουν ρίξει τις τιμές για να είναι προσιτές στους επισκέπτες. Με λίγο ψάξιμο μπορούμε να βρούμε πολλές φωλιές κυνηγών, κι αν πάλι δυσκολευόμαστε, τα παραδοσιακά φθηνά εδέσματα ετοιμάζονται από το βράδυ και μας συντροφεύουν. Φυσικά, όσοι θέλουν να ξοδεύουν χρόνο για φαγοπότι στο βουνό και με ένα-δυο σάντουιτς κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά.
Φυσίγγια
Κάποτε οι παλαιότεροι μετρούσαν κάθε βολή και χτυπούσαν μόνο τα θηράματα που ήταν “σίγουρα” για να μην ξοδεύουν φυσίγγια. Αυτό ίσως μας βγει σε καλό, καθώς οι σπατάλες φυσιγγίων για να χτυπούν μερικοί πινακίδες, δέντρα και ότι κινείται στη φύση θα περιοριστούν. Φυσικά, αυτό θα συμβεί όταν μας τελειώσουν τα αποθέματα, καθώς αρκετοί είχαν προλάβει να εφοδιαστούν με αρκετά φυσίγγια όλα αυτά τα χρόνια.
Κυνηγετικός σύντροφος
Σήμερα το να βρεις ένα καλό και πιστό σύντροφο στο κυνήγι, με τον οποίο να συναυτίζονται οι απόψεις και οι κυνηγετικές σου προτιμήσεις, δεν είναι ότι πιο εύκολο. Είναι ευκολότερο να βρεις γυναίκα, έλεγαν οι παλιοί, παρά κυνηγετικό σύντροφο. Ο σωστός σύντροφος θα μοιραστεί μαζί σου τα έξοδα διακίνησης, τα έξοδα διατροφής και θα σου παρέχει στήριξη, σιγουριά και ασφάλεια όταν τη χρειαστείς. Έτσι λοιπόν και στην κρίση επιβάλλεται να έχουμε έναν καλό κυνηγετικό σύντροφο.
Ακόμη και η πιο σκληρή κρίση και τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας δεν είναι ικανά να μας στερήσουν αυτό που αγαπάμε, αρκεί ωστόσο κι εμείς να προσαρμοζόμαστε σύμφωνα με τη λογική και τις οικονομικές μας δυνατότητες. Είτε με ακριβά όπλα και φυσίγγια είτε με φθηνές λύσεις, πάντοτε πρέπει να έχουμε τον απαιτούμενο σεβασμό προς το περιβάλλον και το θήραμα, γιατί μετά η κρίση θα μεταφερθεί και στο κυνήγι και τότε, εκεί ίσως να μην υπάρχει ανάκαμψη.
Από την έντυπη έκδοση της Κυπριακής εφημερίδας “ΠΟΛΙΤΗΣ”
