Φοβού τις σιγανοπαπαδιές και ρουσφέτια φέροντες. Τελικά ο Πέτσας αποδείχθηκε μεγάλη σιγανοπαπαδιά και οι δικοί μας εκπρόσωποι, κυνηγετικοί και κυνοφιλικοί, έφαγαν το δούλεμα της ζωής τους. Για να πούμε και του στραβού το άδικο, το λάθος των δικών μας ήταν ότι δεν πήγαν όλοι μαζί με μια κοινή γραμμή και παρουσία και έδωσαν την ευκαιρία στον Πέτσα να τους βάλει καραμέλες στη τσέπη και να τους αποκοιμίσει έναν προς έναν, καθώς τον αντιμετώπισαν καλοπροαίρετα και σύμφωνα με την μέχρι τώρα πρακτική.
Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με κανονικούς ανθρώπους. Εδώ αντιμετωπίζουμε «τζιχαντιστές» της ζωοφιλίας που πιστεύουν μόνο στην δική τους απόλυτη θεώρηση και όλοι οι υπόλοιποι είναι σατανάδες, κακούργοι, δολοφόνοι και μόνο αυτοί έλαβαν το θεϊκό χάρισμα να σώσουν τον κόσμο.
Αυτά είναι περασμένα μεν αλλά όχι ξεχασμένα. Τα χειρότερα έρχονται. Το μάθημα ελπίζω να το εμπεδώσαμε, γιατί συνοδεύονταν από κάτι φούσκους και σφαλιάρες πολύ ξεγυρισμένες. Πρέπει να μας γίνει βίωμα ότι μόνος του κανείς δεν μπορεί να καταφέρει το παραμικρό, μόνο με κοινούς στόχους και προσπάθειες μπορεί να ανατραπεί αυτό το αίσχος των υποχρεωτικών στειρώσεων όλων των σκύλων συντροφιάς.
Ο πρωθυπουργός και η ομάδα του, των φανατικών της ζωοφιλίας, έδειξαν ξεκάθαρα ότι δεν συζητούν, δεν διαπραγματεύονται τις απόψεις τους και κυρίως δεν μπορείς να τους έχεις εμπιστοσύνη, όσες υποσχέσεις και αν δώσουν.
Όταν ο Πέτσας κορόιδεψε τους πάντες μέσα σε ένα μήνα, ποιος μπορεί να του εμπιστευτεί τις τύχες του σκύλου του για να τον εξαιρέσει από τη στείρωση μετά από δύο χρόνια? Αυτά είναι άδειο περιτύλιγμα από καραμέλες που δίνουν στα μικρά παιδιά για να σταματήσουν τη γκρίνια.
Το δεύτερο και σημαντικό της ιστορίας είναι ότι πρέπει να αξιολογήσουμε στις πραγματικές διαστάσεις τον αντίπαλο μας και με βάση αυτό να χαράξουμε τους τρόπους αντίδρασης.
Όταν οι παλαβοί σου λένε ότι θα στειρώσουν ότι έχει τέσσερα πόδια και ουρά και εσύ προσπαθείς με λογικά επιχειρήματα και επιστημονικά δεδομένα να τους πείσεις ότι δεν έχουν δίκιο και ότι πρέπει να μη στειρωθούν όλα τα σκυλιά αλλά να εξαιρεθούν μερικά, ΕΧΑΣΕΣ απο χέρι.
Δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης. Μπορούμε να κουβεντιάσουμε με τους αντικυνηγούς που ζητούν ιδεοληπτικά την κατάργηση του κυνηγιού, την διαχειριστική αναγκαιότητα του κυνηγιού? Ποτέ των ποτών. ΕΜΕΙΣ η ΑΥΤΟΙ είναι το σύνθημα τους.
Όταν αυτοί που έφτιαξαν το νόμο για την υποχρεωτική στείρωση, θεωρούν ότι φταίνε οι κυνηγοί για την έφοδο των αγριογούρουνων στον Άγνωστο Στρατιώτη (σε λίγο εκεί θα φτάσουν είναι θέμα ημερών) και ζητούν να απαγορευτεί το κυνήγι επειδή οι κυνηγοί σκοτώνουν βελανίδια, κάστανα, καλαμπόκια, ρίζες και ιδίως βλήτα, σταματάς κάθε κουβέντα. Δεν μπορεί να τα βάλεις με τη βλακεία. Είναι ανίκητη και θα χάσεις.
Με τους ανθρώπους αυτούς, δεν μπορείς να ελπίζεις ότι θα βγάλεις αποτέλεσμα με κουβεντολόι ή με λογικά και ευγενικά σχόλια στην διάολο-διαβούλευση. Σιγά μη καθίσουν να διαβάσουν τις απόψεις όσων διαφωνούν. Τις ήξεραν καλά όταν πήραν τις αποφάσεις τους , γράφοντας στα κομμένα αμελέτητα των σκύλων όσους διαφωνούν.
Η ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ. Αυτό είναι το σύνθημα τους. Το θράσος και η αλαζονεία της εξουσίας τυφλώνει τις ομάδες και ομαδούλες που οργανώνονται πάντοτε γύρω από τους πρωθυπουργούς και καθορίζουν την πολιτική της χώρας. Υπουργοί και βουλευτές αν δεν είναι στο κόλπο κάνουν την πάπια και ψηφίζουν ότι τους πασάρουν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτούς για να αλλάξουμε την κατάσταση
Το μόνο που απομένει είναι η δικαστική ακύρωση του αίσχους αυτού που ονομάζεται νομοσχέδιο ευζωίας των ζώων και προς τα εκεί ας ετοιμαζόμαστε ήδη. Βελτιώσεις δεν χωρούν, ούτε διορθώσεις. Αν δεν έχουν το μυαλό και τη λογική κάποιοι της κυβέρνησης να δουν που τους οδηγούν οι παλαβομάρες μερικών φανατικών και να το αποσύρουν ευσχήμως, τότε αναγκαστικά πρέπει να μας βρουν όλους απέναντι και να το ακυρώσουμε εμείς στην πράξη. Την επομένη της ψήφισης του προσφυγή στο ΣΤΕ και στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια αν χρειαστεί. Δεν είμαστε μπανανία της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.
Απαιτείται όμως ομόνοια όσων είναι στην ίδια πλευρά του μετώπου. Όχι διαχωρισμοί. Ούτε σε κυνηγούς ,ούτε σε σκυλιά. Τα κυνηγόσκυλα, με η χωρίς χαρτιά, είναι ΤΑ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ ΜΑΣ.
Είναι άλλο πράγμα η καθαρόαιμη κυνοφιλία, θεμιτό να επιδιώκει κανείς τη βελτίωση μιας ράτσας σκύλων, άλλο η επαγγελματική ενασχόληση και το εμπόριο σκύλων, άλλο ο κυνηγός που παιδεύεται μόνος του να φτιάξει κυνηγόσκυλα κατά πως νομίζει και ξέρει, άλλο ο τσομπάνης που αυτό που τον ενδιαφέρει μόνο είναι να μπορεί ο σκύλος του να παλέψει με το λύκο και την αρκούδα και δεν ψάχνει για χαρτιά, άλλο η γιαγιά στο χωριό που έχει ένα παρδαλό κοκκόνι στην αυλή για παρέα.
Όλοι αυτοί έχουν όμως ένα κοινό σημείο. Αγαπούν το σκύλο τους, όποιος και αν είναι. Δεν είναι τέλειος, δεν είναι όμορφος, δεν είναι ίσως αντιπροσωπευτικό δείγμα της φυλής του, όμως είναι ο ΔΙΚΟΣ τους ΣΚΥΛΟΣ. Το ΠΑΙΔΙ τους, ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ τους στη δουλειά, στη διασκέδαση, στο κυνήγι. Είναι η οικογένεια τους. Και τα παιδιά μας, τους συντρόφους μας, τα μέλη της οικογένειας μας τους φροντίζουμε. Δεν τους ακρωτηριάζουμε επειδή μερικές παλαβιάρες την είδαν ξαφνικά Θεοί που διαφεντεύουν και νομοθετούν.
ΟΧΙ στη Υποχρεωτική στείρωση όλων των σκύλων. Τα αδέσποτα τους μπορούν να τα στειρώσουν αν θέλουν οι παλαβοί της αδεσποτοφιλίας, αφού αυτοδιορίζονται ανάδοχοι και προσωρινοί ιδιοκτήτες. Με το αζημίωτο και την επιδότηση πάντα για να μη το ξεχνάμε.
Τα δικά μας σκυλιά όμως δεν στειρώνονται. Ας φέρουν και γνωμάτευση από το ινστιτούτο της Φλωρεντίας ότι πρέπει να στειρωθούν υποχρεωτικά όλα τα σκυλιά για να πείσουν τους βουλευτές να σηκώσουν το χεράκι και να ψηφίσουν το αίσχος των αισχών.
Θα το καταπιούν αμάσητο μετά, μαζί με τις τυχόν γνωματεύσεις, όσων ειδικών ξέρουν τα σκυλιά τόσο καλά όσο τα βελανίδια και τα αγριογούρουνα.
Όλοι μαζί με ένα κοινό σκοπό και στόχο. Όχι στην υποχρεωτική στείρωση των σκυλιών. Καθαρόαιμων και μη, με ή χωρίς χαρτιά, παρδαλά ή μονόχρωμα, με ίσια η στραβή ουρά, με άσπρα ή μαύρα νύχια..Είναι τα σκυλιά μας και τα αγαπάμε. ΔΕΝ ΤΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΜΕ.
