Αρχική » Grid with Sidebar » Μπεκατσινι στην Κωπαιδα

Μπεκατσινι στην Κωπαιδα

by iHunt

Print Friendly, PDF & Email
demobanner
Λένε ότι αν ο σκύλος καταφέρει να φερμάρει ένα μπεκατσίνι, τότε σίγουρα πρόκειται για έναν καλό σκύλο αφού έχει μπορέσει να πλησιάσει και να φερμάρει ένα εξαιρετικά καχύποπτο θήραμα. Φυσικά μιλάμε για το μοναδικό είδος που επιτρέπεται το κυνήγι του στην Ελλάδα και δεν είναι άλλο από το μπεκατσίνι (Gallinago gallinago).
 
Κυνηγάω στην Κωπαΐδα από τα πρώτα χρόνια που έβγαλα άδεια μέχρι σήμερα και έχω θηρεύσει σχεδόν τα πάντα.
 
Μπεκατσίνια έβρισκα πολλά σε εκπαιδευτικά που έκανα την άνοιξη και αυτό γιατί τα μπεκατσίνια είναι από τα τελευταία είδη που εγκαταλείπουν τη χώρα μας για την εαρινή τους αποδημία.
 
Αποδείχθηκε όμως για άλλη μια φορά, οτι η Κωπαΐδα είναι ένα φιλόξενο μέρος για πάρα πολλά είδη της άγριας πανίδας, αφού την Κυριακή 19 Οκτωβρίου σε εξόρμηση για ορτύκια στον γνώριμο κάμπο η σκύλα μου φερμάρισε στην άκρη ενός τριφυλλιού όπου ενώ περίμενα να σηκωθεί ορτύκι ακούω το γνωστό σφύριγμα που κάνει το μπεκατσίνι, ενώ ταυτόχρονα το βλέπω να πετάγεται με υπερβολική ταχύτητα.
 
Γρήγορη τουφεκιά
 
Ευτυχώς δούλεψαν γρήγορα τα αντανακλαστικά μου και καταφέρνω με μια γρήγορη τουφεκιά να το καρπωθώ. Και λέω ευτυχώς γιατί το μπεκατσίνι όταν σηκώνεται και ακούγεται ο χαρακτηριστικός του ήχος σε λίγα δευτερόλεπτα είναι σε πλήρη ταχύτητα!
 
Με μια αρχική πτήση ζιγκ-ζαγκ ξυστά από το έδαφος, πάει έπειτα κατευθείαν στον ουρανό μέχρι να εξαφανιστεί.
 
Το μπεκατσίνι ευθυγραμμίζει την πτήση του και τότε θα βρεθεί, αν όλα πάνε καλά, σε απόσταση βολής από τα 70 μέχρι και τα 100 μέτρα από τον κυνηγό, αλλά πλέον θα είναι αργά.
 
 
Αποδείχθηκε όμως για άλλη μια φορά, ότι η Κωπαΐδα είναι ένα φιλόξενο μέρος για πάρα πολλά είδη της άγριας πανίδας
 
Η χαρά μου όμως ήταν μεγάλη, όχι τόσο για την επιτυχία όσο για το ότι η σκύλα μου κατάφερε στην πρώτη επαφή που είχε με αυτό το θήραμα να το φερμάρει?
 
Δασαρχείο
 
 
Φεύγοντας και λίγο πριν βγω στον κεντρικό δρόμο, ένας άντρας κατεβαίνει από ένα αυτοκίνητο του Δασαρχείου Θηβών και μου κάνει σήμα να σταματήσω. Μετά πολλά χρόνια είδα δασικό υπάλληλο να μου κάνει έλεγχο και μάλιστα Κυριακή.
 
 
Ο κ. Παναγιώτης Τσιάρας δασικός υπάλληλος στο Δασαρχείο Θήβας με πλησίασε και με χαρακτηριστική ευγένεια έκανε τον έλεγχο που όφειλε να κάνει. Πιάσαμε την κουβέντα και μας είπε ότι το τελευταίο καιρό έχουν δοθεί κονδύλια για καύσιμα και κάνουν συνέχεια εξόδους. Επίσης μας είπε για την εξαιρετική συνεργασία που έχουν με την
Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή και τον Κυνηγετικό Σύλλογο Θηβών.
 
Μπορεί ορτύκια να μη βρήκα αλλά κατάφερα να νικήσω έναν δύσκολο αντίπαλο και σίγουρα οι αναμνήσεις από αυτό το κυνήγι θα με συντροφεύουν για αρκετό καιρό.
 
 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
 
 
Το μπεκατσίνι
 
Είναι κυρίως μεταναστευτικό, ενώ υπάρχουν και κάποιοι μόνιμοι πληθυσμοί κυρίως στο Δέλτα του Εβρου.
 
Γεννάει μία φορά τον χρόνο 3 ? 5 αβγά χρώματος ανοιχτού καφέ ως ελαιοπράσινου με σκοτεινές καφέ κηλίδες. Η επώαση γίνεται από το θηλυκό, διαρκεί 18 ? 20 ημέρες και η εκκόλαψη είναι σύγχρονη. Οι νεοσσοί τρέφονται και από τους δύο γονείς, οι οποίοι τους χωρίζουν σε δύο ομάδες και ο καθένας αναλαμβάνει τη φροντίδα μιας ομάδας.
 
Ξεχειμωνιάζει σε παρόμοια ενδιαιτήματα με αυτά που αναπαράγεται. Εγκαταλείπει τα υγρολίβαδα και τους βάλτους μόλις παγώσουν.
 
Τρέφεται κυρίως με υδρόβια έντομα και ασπόνδυλα τα οποία συλλαμβάνει βυθίζοντας το ράμφος του στη λάσπη. Αυτό το κάνει άλλοτε περπατώντας και άλλοτε από θέση στάσης βυθίζοντας το ράμφος διαδοχικά σε διάφορα σημεία σε ένα ημικύκλιο τριγύρω του.
 
 

 

SVESTONOF

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ