Αρχική » Grid with Sidebar » Οι Λαγοί της παγωνιάς στον Έβρο ….

Οι Λαγοί της παγωνιάς στον Έβρο ….

by iHunt

Print Friendly, PDF & Email
demobanner
Ο λαγός αποτελεί  το πιο αγαπημένο τριχωτό θήραμα για τους κυνηγούς της χώρα μας βάση του προγράμματος Άρτεμις, αλλά και  το σημαντικότερο ενδημικό ζώο στην νεότερη φυσική ιστορία μας, το οποίο ζει αναπαράγεται και θηρεύετε σε όλη την ηπειρωτική  και σε μεγάλο μέρος της νησιωτικής Ελλάδος.
 
Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του είναι ότι  γεννάει τέσσερις  φορές τον  χρόνο μετά από εγκυμοσύνη που διαρκεί 30 περίπου ημέρες. Ενώ ακόμη θηλάζει μπορεί να γονιμοποιηθεί. Τα μικρά εκτός από πανέμορφα γεννιούνται με τρίχωμα και με ανοιχτά μάτια και επιβιώνουν σχετικά εύκολα. Αυτό το ιδίωμα του έχει σαν αποτέλεσμα να  αυξάνει τον αριθμό των νέων λαγών κάθε έτος καθώς,  με κάθε νέα γέννα μπορεί και φέρνει στην φύση από 1-5 λαγουδάκια .
 
Το κυνήγι του όπως είναι γνωστό,  άνοιξε και φέτος στις 15 Σεπτεμβρίου και θα τελειώσει στις 9 Ιανουαρίου του επόμενου έτους. Η άσκηση του, επιτρέπεται μόνο κατά της ημέρες Τετάρτη Σάββατο και Κυριακή. Φυσικά είναι υποχρεωτικό το πορτοκαλί γιλέκο κατά την άσκηση του κυνηγιού του . 
 
Το κυνήγι του λαγού στον Έβρο έχει μεγάλη παράδοση καθώς το θήραμα αυτό υπήρχε και υπάρχει σε αφθονία,  στα πεδινά αλλά και στα ορεινά του νομού μας. 
 
 
Στην περιοχή μας σήμερα υπάρχουν πολλές παρέες κυνηγών που αναζητούν τους πολυπόθητους αυτιάδες και σύμφωνα με τα στοιχεία του προγράμματος Άρτεμις το κυνήγι του,  έρχεται δεύτερο στις προτιμήσεις των κυνηγών της περιοχής μου.  Η  παράδοση απαιτεί ο κάθε πατέρας που ασχολείται με τα κυνήγι του λαγού να μεταφέρει τις εμπειρίες, την τεχνογνωσία που απαιτείται, τα μέρη που κυνηγάει στον γιο , στον εγγονό, στον γαμπρό  και ούτε καθ εξής. Μέρος αυτής της παράδοσης είναι και η εκπαίδευση των ιχνηλατών που απαιτούνται για το κυνήγι του λαγού, το οποίο χωρίς αυτούς κατά την προσωπική μου γνώμη δεν προσφέρει καμία συγκίνηση. 
 
Μια από τις παραδόσεις μας είναι και τα πολύ καλά σκυλιά της περιοχή μας των οποίων τα αίματα και οι γενεές είναι αγνώστου προελεύσεως. Βέβαια αξίζει να πω ότι πολλές από τις νέες παρέες,  έχουν βάλει  πλέον  στην φαρέτρα τους ομάδες με καθαρόαιμούς ιχνηλάτες όπως ελληνικούς, γιούρα, πορσελέν , μπιγκλ, και δεν διστάζουν να ξοδέψουν αρκετά  κάνοντας εισαγωγές από το εξωτερικό για εξαιρετικά κυνηγόσκυλα μορφολογικά αλλά κυρίως κυνηγετικά με ιδιαίτερη σημασία στο ξεφώλιασμα αλλά και στην επιτυχημένη δίωξη του. 
 
Οι πρώτες ημέρες της ενάρξεως του κυνηγιού του φέτος ήταν αποδοτικές για τις παρέες του νομού μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Οι συναντήσεις ήταν αρκετές αλλά όχι και αποτελεσματικές, από τις μέχρι τώρα πληροφορίες μου πολύ ήταν οι λαγοί  που πέρασαν από τα καρτέρια αλλά λίγοι αυτοί που μπήκαν στον ντουρβά.   
 
Οι  υψηλές θερμοκρασίες καθώς και η μεγάλη περίοδος ανομβρίας επηρέασε κατά πολύ την έναρξη,  καθώς περιορίστηκε κατά πολύ η  διάρκεια της εργασίας των σκύλων αλλά και εμείς δεν είχαμε την υπομονή αλλά και την αντοχή που απαιτείται καθώς ο ήλιος έκαιγε πολύ και τα καρτέρια μέσα στη σκόνη και τον ήλιο δεν ήταν και ότι καλύτερο. Αν δεν καταφέρναμε κάτι νωρίς το πρωί και αν τα σκυλιά δεν έπιαναν ντορό κατά τις πρωινές ώρες μετά όλα γινότανε δύσκολα. 
 
Μπαίνοντας όμως ο Δεκέμβρης  τα πράγματα φαίνονται να αλλάζουν, οι πρώτες βροχούλες έδωσαν άλλοι όψη στα βουνά μας και τα νεράκια που τρέχουν σε αυτά αύξησαν τα σημεία αναζήτησης του αυτιά. Αυτό είναι λοιπόν  το διάστημα που αν κάποιος θέλει να νιώσει την αδρεναλίνη στα ύψη και να χαρεί το θέαμα αλλά και τους ήχους μια δίωξης λαγού πρέπει να τον αναζητήσει. Οι συναντήσεις αυξάνονται γιατί πλέον τα λεγόμενα γκιζέλια τα λαγουδάκια που γεννήθηκαν φέτος, μεγάλωσαν. 
 
Είναι γεγονός ότι δεν έχουν προλάβει να πονηρευτούν ακόμη, επιπλέον   δεν έχουν νιώσει την εμπειρία της δίωξης από τους ιχνηλάτες μας και έτσι  κυκλοφορούν αμέριμνα  και όχι σε μεγάλες αποστάσεις γύρω από την περιοχή αναπαραγωγής τους. Οι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι λαγοί μπορεί να μην  έχουν ξεχάσει τα καρδιοχτύπια της προηγούμενης χρονιάς  αλλά πρέπει να αναζητήσουν νέα βοσκοτόπια αλλά και συντρόφους οπότε μετακινούνται και έτσι είναι ευκολότερο να θηρευτούν .
 
 
Τον Δεκέμβρη το λαγό τον κυνηγούμε σε δύο εντελώς διαφορετικές περιοχές στην Θράκη από πλευράς μορφολογίας του εδάφους και της χλωρίδας που της καλύπτει. Για αυτό λοιπόν κάνουμε  εξόδους σε βουνά με μεγάλο υψόμετρο τα οποία καλύπτονται από έλατα και μεσέδες, είναι η μια επιλογή μας λόγο της αυξημένης υγρασίας που κρατάνε αυτή την περίοδο αλλά και τις ποσότητες νερού που υπάρχουν καθώς οι βροχές φέτος στα ορεινά μας ήταν αρκετές στα τέλη του Σεπτέμβρη. Ελαιόδεντρα ,μπαξέδες, μποστάνια , τριφύλλια η δεύτερη επιλογή λόγο του νερού που υπάρχει σε αυτές τις καλλιέργειες καθώς ο Έβρος ποταμός φροντίζει να ποτίζονται καθ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. 
 
Οι ενδιάμεσες περιοχές απορρίπτονται στην περίπτωση που δεν βρέξει αρκετά αυτές τις ημέρες.  Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι φέτος η χρονιά δεν πήγε καλά μόνο για τον λαγό αλλά πήγε πολύ καλά και για τον φυσικό θηρευτή του την αλεπού. Τα αλεπουδάκια είναι παντού και το ξέρουν καλά τα κοτέτσια των χωριών μας αλλά και οι σκουπιδότοποι. Προσοχή λοιπόν σε όλους εσάς που έχετε  στην κατοχή σας νεαρά παθιασμένα σκυλιά που δεν θα διστάσουν να διώξουν την έντονη μυρωδιά της κυρά Μάρως. Αν έχετε κουτάβια και δεν θέλετε σε καμία περίπτωση να μετατραπούν σε  αλεπόσκυλα πάρτε  τα όρη και τα ψηλά βουνά για να τα εγκληματήσετε στα ίχνη του λαγού και παραχωρήστε για αυτό το διάστημα τουλάχιστον τις χαμηλότερες περιοχές για τους παλαιότερους και εμπειρότερους κυνηγούς αλλά και ιχνηλάτες. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουμε να κάνουμε και μια άτυπη  αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας και πίεσης των κυνηγότοπων.  Οι νεότεροι ψηλά και οι παλαιότεροι χαμηλά .
 
Να έχετε τον νου σας γιατί αυτή την περίοδο διότι ο λαγός δεν βοσκάει πολλές ώρες το βράδυ και για αυτό δεν είναι λίγες οι φορές που τον πετυχαίνουμε  να βολτάρει κατά τις πρωινές ώρες σε δρομάκια πατέκες ή ξέφωτα  χωρίς να έχει προλάβει να γιατακιάσι . Πρέπει να είστε υποψιασμένοι και έτοιμοι με το πρώτο συναγερμό από τους ιχνηλάτες σας,  μην βρεθείτε απροετοίμαστοι καλή ώρα σαν τον γράφων  και ξαφνιασμένοι και  περάσει σχεδόν δίπλα σας και απλώς ανταλλάξατε ματιές,  καθώς οι φρέσκοι ντοροί που έχει αφήσει μπορούν να τον προδώσουν γρήγορα.  
 
Οι ομάδες έχουν είδη σχηματιστεί και αν όχι δεν είναι αργά. Η σύνθεση τους έχει να κάνει με τα  μέρη τα οποία έχετε προαποφασίσει να κυνηγήσετε και φυσικά τα χούγια του καθενός. Εμείς απλά σας υπενθυμίζουμε, αν ανήκετε σε παρέα που διαθέτει κουτάβια θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά το ενδεχόμενο να βάλετε περισσότερα μέλη στην ομάδα σας γιατί μόνο έτσι θα καταφέρετε να δέσετε τις ορεινές περιοχές στις οποίες θα πρέπει να κυνηγήσετε με τα απαραίτητα καρτέρια. Αυτά δε, πρέπει να στήνονται σε σταυροδρόμια , σε διαδρόμους του δάσους, σε κορυφές με μεγάλα ανοίγματα όπου καταλήγουν αρκετά δρομάκια . 
 
Αν πάλι  επιλέξετε  χαμηλές υψομετρικά  τοποθεσίες ή τον κάμπο  δυο μέλη είναι αρκετά  αρκεί να είστε  γνώστες της περιοχής,  ώστε να επιλέξετε  τα κατάλληλα σημεία τα οποία θα επιφέρουν και την επιθυμητή αντάμωση. Απλά με την ως τώρα εμπειρία μου,  οι λαγοί που βρίσκονται σε αυτές τις περιοχές είναι αλάνια και αγαπούν να κάνουν κολπάκια σε κυνηγούς και κυνηγόσκυλα. Δεν θα το συνιστούσα σε νέες παρέες και νεαρά λαγόσκυλα, υπάρχει ο κίνδυνος πρόωρης αγανάκτησης,  απογοήτευσης και το χειρότερο, πολύωρο ψάξιμο του ιχνηλάτη μας που αν απογοητευτούν με το λαγό ασχολούνται με τα ευκολότερα, και δεν άλλες από τις κυρίες με τις μακριές φουντωτές ουρές. 
 
 
Σήμερα  άσπρισε είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν οι κυνηγοί του τόπου μου όταν καταφέρουν να βάλουν στον ντορβά τον πολυπόθητο αφτιά που με τόση λαχτάρα ,προσμονή , υπομονή , και πάθος κυνηγούν .Αυτό οφείλεται στο άσπρο τρίχωμα που υπάρχει στο κάτω μέρος της κοιλιάς του λαγού και όταν χτυπηθεί μας τον δείχνει και είναι η μοναδική φορά που μπορούμε να την δούμε .
 
Αν θέλετε να δείτε την άσπρη κοιλιά του λοιπόν πρέπει να προβείτε σε μια σειρά από ατομικές ενέργειες που πραγματικά θα σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε την απότομη αύξηση αδρεναλίνης που προκαλείται στο κυνηγό κατά την διάρκεια του κυνηγιού του. Η αγωνιά και η προσμονή πρέπει να είναι  ελεγχόμενα συναισθήματα για να μην σπάσει  η καρδιά. Αφού ξεπεράσετε την ιδέα ότι μπορεί να περάσει από το καρτέρι σας και να μην τον δείτε θα πρέπει μετά όταν τελικά εμφανιστεί να τον σημαδέψετε και όχι να τον βλέπετε, διότι θα επακολουθήσει η γνωστή και όχι τόσο ευχάριστη ερώτηση από τα μέλη της παρέας για το φύλο του,  «τι ήταν?  Αρσενικός?» .  Το γνωστό γνωμικό έχει διαχρονική αξία και σημασία για αυτό λοιπόν κοιτάξτε να το αποφύγετε, αν ακούσεις μία είναι σίγουρος,  δύο, μπορεί,  τρεις,  ψάξε για άλλον .
 
Το κυνήγι του με ιχνηλάτες απαιτεί γνώσεις των διατροφικών συνηθειών του αλλά και των καθημερινών δραστηριοτήτων του. Οι γνώσεις για τις μετακινήσεις του σε συνάρτηση με τον καιρό αποτελούν την βάση για τους τρόπους τα μέσα αλλά και τον εξοπλισμό που θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ο κυνηγός για να καταφέρει να θηρεύσει αυτό το μοναδικό σε όλα θήραμα. Σίγουρα και αναμφίβολα το κυνήγι του λαγού αξίζει από όποια σκοπιά και αν το δεις και το εξετάσεις. Αποτελεί  μέρος της ελληνικής μας κληρονομιάς στο ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι.
 
Κλείνοντας  εύχομαι σε όλους τους κυνηγούς ,λαγοκυνηγούς μεγάλες και πολλές συγκινήσεις με  μια παράκληση,  μην κλέβεται τα λαγόσκυλα των συναδέλφων μας φτιάξτε δικά σας είναι μεγαλύτερη η ικανοποιήση.
 
Κουινέλης Ανδρέας 

SVESTONOF

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ