Οι «Σεγουσιοι» ιχνηλατες των Κελτων

Δεν υπάρχει κανένα ζώο στη φύση που να έχει υποστεί τόσες αλλαγές και διαφοροποιήσεις στη μορφή του, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα όσο ο σκύλος.

Περισσότερο από 2.000 χρόνια έχουν περάσει από τότε που ένας ιστορικός και κυνηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατέγραψε στις κυνολογικές του εμπειρίες και εντυπώσεις την ύπαρξη μιας φυλετικής ομάδας ιχνηλατών σκύλων, που ονομάζονταν Σεγούσιοι , από το όνομα του κελτικού λαού που τους πρωτοδημιούργησε.

 

Ο Αρριανός, όντας κυνηγός και ο ίδιος, έδωσε όπως ήταν φυσικό σημασία σε λεπτομέρειες και περιγραφές των σκύλων και δεν επεκτάθηκε περισσότερο στα γεωγραφικά στοιχεία του κελτικού έθνους, ούτε είχε τόση σημασία για τον ίδιο, αλλά και για τους κυνηγούς της τότε εποχής ο ακριβής γεωγραφικός προσδιορισμός της καταγωγής των Σεγούσιων σκύλων.

 

Οπως και ο αντίστοιχος όρος «Κρητικός» ή «Καρικός» αφορούσε μια ευρύτερη περιοχή που περιελάμβανε περισσότερα του ενός πόλεις-κράτη-έθνη.

 

Λαός Κελτών

 

Ο Στράβων, που έζησε λίγα χρόνια πριν από τον Αρριανό, ουσιαστικά μπορούμε να τους θεωρήσουμε σύγχρονους, κατέγραψε ως γεωγράφος στα «Γεωγραφικά» του, αναλυτικά και με λεπτομέρειες όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

 

Ονόματα, πόλεων, εθνών και κρατών περιγράφονται με σαφήνεια και γεωγραφικά χαρακτηριστικά που μας διευκολύνουν να τα προσδιορίσουμε σήμερα με τις τωρινές τους ονομασίες.

 

Τις πληροφορίες αυτές τις συνέλεξε είτε με προσωπικά ταξίδια είτε ανατρέχοντας σε προγενέστερους γεωγράφους, ιστορικούς και φιλοσόφους από τις βιβλιοθήκες που υπήρχαν την περίοδο αυτή, όπου ήταν συγκεντρωμένη και καταγεγραμμένη στα ελληνικά όλη η γνώση και η πληροφορία της εποχής.

 

Στα «Γεωγραφικά» του Στράβωνα, τον τότε παγκόσμιο γεωγραφικό άτλαντα, με το όνομα Σεγουσιάνοι, «Segusiani», αναφέρεται ένας λαός Κελτών που κατοικούσε στη Γαλλία, μεταξύ του άνω ρου των ποταμών Λίγηρα και Ροδανού.

 

Το Λούγδουνο «Lygdunum», η σημερινή Λυών, ήταν η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη του έθνους των Σεγουσιανών.

 

Οι «Σεγούσιοι» ιχνηλάτες των Κελτών 

 

Με παραπλήσιο και σχεδόν ομόηχο όνομα υπήρχε ένας ακόμη κελτικός λαός, οι Σεκουάνοι «Sequani», που κατοικούσαν λίγο βορειότερα, στην περιοχή της σημερινής Ελβετίας, στην οροσειρά Ιούρα. Οι λαοί αυτοί καταγράφηκαν κατά την περιγραφή της εκστρατείας των Ρωμαίων εναντίον των Κελτών από τον Πολύβιο, που έζησε τουλάχιστον 100 χρόνια πριν από τον Στράβωνα.

 

Στην ιταλική πλευρά των Αλπεων, αν και υπήρχαν Κέλτες εγκατεστημένοι, ο Στράβωνας δεν αναφέρει κάποιο λαό με την ονομασία αυτή, ενώ περιγράφει με λεπτομέρειες όλους τους χαρακτηριστικούς τόπους και περιοχές που μέχρι και σήμερα αναγνωρίζουμε.

 

 

Είναι, λοιπόν, οι Κέλτες των Αλπεων και τα σκυλιά τους τα Σεγουσιανά οι πρόγονοι των ιχνηλατών που κατάγονται σήμερα από τις περιοχές αυτές;

 

Γιατί και στην περιοχή της Ελβετίας υπάρχουν οι εξαιρετικοί ιχνηλάτες Γιούρα και στη Γαλλία ακόμη περισσότερες φυλές ιχνηλατών, με κυρίαρχη και πιο σπουδαία τη Σαιντ Υμπέρ που αποτέλεσε τον πυρήνα δημιουργίας πολλών φυλών μεταγενέστερα.

 

Αν βασιστούμε μόνο στον Στράβωνα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα από τα δύο σκυλιά μοιάζει να είναι ο Σεγουσιανός Ιχνηλάτης του Αρριανού.

 

Είναι όμως έτσι;

 

Σεγκούτσι των Ιταλών

 

 

Στην Ιταλία υπάρχει μια φυλή ιχνηλατών που ονομάζεται Σεγκούτσι, «Segugio italiano». Είναι μία από τις αρχαιότερες φυλές σκύλων και κατάγεται από τους Ελληνικούς Ιχνηλάτες. Αν συσχετιστεί το όνομα με κάποιον αντίστοιχο λαό Κελτών της Ιταλίας, η ζυγαριά θα αρχίσει να γέρνει προς την ιταλική πλευρά, καθόσον πέραν των άλλων, υπάρχει και η ονομασία του παραπέμπει απευθείας στα κείμενα του Αρριανού. Τα Σεγούσια του Αρριανού με τα Σεγκούτσι των Ιταλών μοιάζουν να είναι τα ίδια σκυλιά, τουλάχιστον στην ονομασία, περισσότερο από κάθε άλλη φυλή.

 

Στην περιοχή του Πιεμόντε στη Βορειοδυτική Ιταλία, και στην κοιλάδα που αποτελεί το πανάρχαιο και διαχρονικό πέρασμα των Αλπεων προς τη Γαλλία και την περιοχή της Λυών και των αρχαίων Segusiani, υπάρχει η μικρή πόλη Susa με την ομώνυμη κοιλάδα. Στα λατινικά η πόλη ονομαζόταν Segusio και ήταν η αρχαιότερη πόλη των Κελτών της περιοχής αυτής, όπως έχει καταγραφεί ιστορικά. Οι Κέλτες που κατοικούσαν στην περιοχή αυτή ονομάζονταν Segusini. Είναι προφανές ότι υπάρχει κάποια συγγένεια των κελτικών φυλών της Ιταλίας και της Γαλλίας που κατοικούν στις δύο πλευρές των περασμάτων των Αλπεων, όπως τεκμηριώνεται και από το παραπλήσιο και συγγενές όνομά τους. Ποιος είναι ο αρχαιότερος λαός και ποιος είναι αυτός που αποτελεί την κοιτίδα των Segusiani και Segusini ή αν πρόκειται για τον ίδιο λαό, αλλά με διαφορετική φωνητική ή γραμματική καταγραφή, από τις ποικίλες μεταφράσεις και αντιγραφές παλαιότερων κειμένων, δεν μπορούμε να το διακριβώσουμε σήμερα με βεβαιότητα.

 

 

Πάνω στις Αλπεις

 

Με τα γεωγραφικά και ιστορικά στοιχεία, λοιπόν, υπάρχει μια ισχυρή ονοματολογική συσχέτιση του Segugio Italiano με τους Σεγούσιους των Κελτών, όμως αρκεί η αναφορά αυτή για να ταυτοποιήσει τους Σεγούσιους στα σημερινά Σεγκούτσι ή ο Αρριανός αναφέρεται σε κάποιους προγόνους ή στα ίδια τα ελβετικά Γιούρα και τα γαλλικά Σαιντ Υμπέρ;

 

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι Κέλτες αυτοί κατοικούν γύρω και πάνω στις Αλπεις και έχουν υπό τον έλεγχό τους τα σημαντικά ορεινά περάσματα, που ήταν ο μόνος δρόμος επικοινωνίας των λαών της Μεσογείου με αυτούς της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Οι λαοί αυτοί των Κελτών υφίστανται όλες τις επιρροές, βίαιες ή ειρηνικές, από τις εκατέρωθεν μετακινήσεις και διελεύσεις των πληθυσμών από τα περάσματα αυτά.

 

 

Είναι αναμενόμενο, λοιπόν, να έχουν στην κατοχή τους τόσο σκυλιά της Μεσογείου όπως ο Ελληνικός Ιχνηλάτης όσο και της Βόρειας Ευρώπης όπως τα Μαστίφ.

 

Με διασταυρώσεις και επιμειξίες στην πορεία του χρόνου δημιούργησαν τις πολλαπλές διαφοροποιημένες φυλές τους και τους ιχνηλάτες των Κελτών.

 

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να είναι ο άμεσος απόγονος και συνεχιστής της αιματολογικής γραμμής των περίφημων Σεγουσιανών σκύλων;

 

Οι Ιχνηλάτες Γιούρα της Ελβετίας, όπου κατοικούσαν οι Σεκουσιανοί, οι Ιχνηλάτες Σαιντ Υμπέρ που εξελίχθηκαν στη Γαλλία, των Σεγουσιάνων της Λυών ή τα Ιταλικά Σεγκούτσι των Σεγκουσίνι στο Πιεμόντε;

 

Τα «Καρικά»

 

Εδώ θα πρέπει να αφήσουμε τους γεωγράφους και ιστορικούς, γιατί πλέον δεν μπορούν να μας βοηθήσουν άλλο, και να επανέλθουμε σε έναν κυνηγό που είδε τα σκυλιά αυτά και τα συνέκρινε με αυτά της περιοχής του, τα «Καρικά».

Ως κυνηγός θα εντόπισε αμέσως τυχόν ομοιότητες και διαφορές τις οποίες φρόντισε να καταγράψει, ως έμπειρος κυνολόγος, στον «Κυνηγετικό» του.

Για τις λεπτομερείς αυτές αναφορές στις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των Σεγουσιανών ιχνηλατών που τους διαφοροποιούν από τους Κρητικούς και Καρικούς Ιχνηλάτες, θα αναφερθούμε στο επόμενο ταξίδι μας στο παρελθόν του κυνηγιού και των κυνηγετικών σκυλιών.

 

ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΤΣΕΛΑΣ

 

Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ