1,4K
27 acres όπου το 1 acre ισούται με 4 ελληνικά στρέμματα, οπότε μιλάμε για περίπου 110 στρέμματα, αγοράστηκαν πρόσφατα για κυνηγετική χρήση και ταυτόχρονα διατήρηση, ανάπλαση και συντήρηση βιοτόπων από την WWA (WestMorland Wildfowlers Association- τον συλλογο φιλων υδροβιου του WestMorland )και προστέθηκαν στις ήδη υπάρχουσες εκτάσεις του συγκεκριμένου Βρετανικού συλλόγου. Οι συγκεκριμένες εκτάσεις κρίθηκαν κατάλληλες αφού με μικρές παρεμβάσεις και έπειτα από μια σχετική διαμόρφωση θα παρέχουν πάρα πολλές δυνατότητες ώστε να γίνουν ο ιδανικός βιότοπος για μπεκατσίνια και κιρκιρια. Επειδή ωστόσο η έκταση είναι πεδινή με άφθονο τρεχούμενο νερό, χαμηλού υψομέτρου, γόνιμη και λοφώδης, η οποία καλλιεργείται με δημητριακά και κτηνοτροφικά είδη και συνορεύει ή εναλλάσσεται, με συστάδες δένδρων και αραιά δάση με πλούσια χαμηλή βλάστηση από θάμνους που παράγουν χυμώδεις καρπούς,ενδείκνυται παραλληλα και ως ο ιδανικός τύπος βιοτόπου για τον φασιανό . Ο φασιανός λατρεύει άλλωστε τις παραποτάμιες και τις παραλίμνιες περιοχές που συνορεύουν με γεωργικές καλλιέργειες και περιλαμβάνουν και αρκετούς φυσικούς φράχτες, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να προσφέρουν θέσεις φωλεοποίησης, απόκρυψης, τροφή, έντομα κ.τ.λ.
Από τέτοιου είδους εκτάσεις με τόσες λιμνούλες, ποτάμια και γενικά τόσο νερό, φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και το ψάρεμα, το οποίο περιλαμβάνεται στα σχέδια διαχείρισης και αξιοποίησης της νέας περιοχής από τον Βρετανικό σύλλογο φίλων υδρόβιου. Αυτές είναι τυπικές φιλοπεριβαλλοντικες δράσεις που γίνονται κατά κόρων παντού στην Ευρώπη & Αμερική (βλεπε Ducks Unlimited) από ιδιώτες. Από συνάδερφους κυνηγούς που ιδρύουν ένα τοπικό σύλλογο και όλοι μαζί αναβαθμίζουν τους δικούς τους κυνηγότοπους, είτε με δικούς τους πόρους είτε παίρνοντας κάποιο δάνειο όπως έγινε στην συγκεκριμένη περίπτωση από το ειδικό ταμείο, το Wildlife Habitat ! Επίσης για την εξεύρεση χρηματικών πόρων γίνονται δημοπρασίες, δωρεές, εκδηλώσεις και κάθε είδους δραστηριότητα που θα εξασφαλίσει χρήμα για τον σκοπό τους .
Ας δούμε τώρα τι γίνεται και στην ΜΚΟ-κατεχόμενη Ελλαδίτσα μας, στην χώρα του ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ …
Εδώ λοιπόν μπορεί να στερούμαστε τέτοιων διαχειριστικών συστημάτων, μπορεί η πολιτεία να είναι απών από οποιαδήποτε τέτοιου είδους ενέργεια, μπορεί να απαγορεύονται τα πάντα, αλλά μέσα στην απέραντη “σοφία” της, η πολιτεία αναθέτει τις δικές της δουλειές σε διάφορες εταιρείες, οπότε μας προικοδότησε με τις γνωστές περιβαλλοντικές ΜΚΟ του χώρου, που απορροφάνε τεράστια κοινοτικά και κρατικά κονδύλια για έργα βιτρίνας.
Για επικοινωνιακή χρήση και για μελέτες του τύπου “η ζωή και οι έρωτες της καλιακούδας”…
Φυσικά το “έργο” των συγκεκριμένων Μκο δεν σταματάει εκεί….οχιιιι επεκτείνεται λίγο ακόμα, μέχρι και το ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΘΗΡΑ και εκεί πλέον εξαντλούνται όλες οι φιλοπεριβαλλοντικές τους ανησυχίες και σταματάει και η “σημαντική τους προσφορά” προς την Φύση .
Η πολιτεία φυσικά σχεδόν πάντα υιοθετεί τις προτάσεις των συγκεκριμένων εταιριών αφού οι στείρες και αναίτιες απαγορεύσεις, για δήθεν λόγους προστασίας, είναι και της μόδας και επιπλέον δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα εκτός από μερικές υπογραφές σε κάποια παλιόχαρτα, ασχέτως αν από εκεί και έπειτα η δήθεν πλέον υπερπροστατευόμενη (μόνο στα χαρτιά) περιοχή μετατραπεί σε σκουπιδότοπο, μπαζωθεί, χτιστεί, καταπατηθεί κ.τ.λ
Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία, εκτός του ότι απαγορεύθηκε το κυνήγι, οπότε αυτομάτως όλα θα “φτιάξουν” από μόνα τους.
Οι εταιρίες θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται αδρά για να προσφέρουν “έργο”, η πολιτεία θα συνεχίσει να αδιαφορεί αναπαυμένη με τους οικοσωτήρες ή οικοφωστήρες που την αντικατέστησαν και το περιβάλλον θα συνεχίσει να χάνεται, να υποβαθμίζεται και να το θυμόμαστε μερικές φορές τον χρόνο μέσα από τις πάμπολλες κενές και ανούσιες ημέρες εορτής του που έχουν εφεύρει οι διάφορες ΜΚΟ …..
Βέβαια για όλα τα παραπάνω άσχημα μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει όχι μόνο η πολιτεία και η απαρχαιωμένη νομοθεσία αλλά και η εξίσου “απαρχαιωμένη” ηγεσία μας, που για κάποιους δικούς της, ανεξήγητους λόγους, εμάς τους βαλτοκυνηγούς μας βλέπει και μας αντιμετωπίζει σαν τους φτωχούς συγγενείς της οικογένειας. Σχεδόν πάντα στο ετήσιο παζάρι της ρυθμιστικής χαμένοι από χέρι θα βγούμε εμείς οι κυνηγοί του βάλτου, μιας και η ηγεσία μας θυσιάζει μονίμως το βαλτοκυνήγι για το καλό του συνόλου. Ας δούμε επιτέλους με στοιχεία όμως αν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια για περαιτέρω, φετινές θυσίες μιας και ήδη διαδίδονται φήμες για κόψιμο του Φλεβάρη. Παραθέτω ένα άκρως διαφωτιστικό απόσπασμα από την συνολική μελέτη των Χ.Σώκου,Π.Μπίρτσα και Ν.Παπαγεωργίου επιστημονικών συνεργατών των ομοσπονδιών μας που αφορούσε την Θήρα και τους Υγρότοπους.
Στην υποβάθμιση της θήρας συμβάλλει η μη εφαρμογή κατάλληλης διαχείρισής της και η μη πραγματοποίηση έργων για την ανάπτυξη των πληθυσμών των υδροβίων. Τα έσοδα του Κεφαλαίου Θήρας δεν αξιοποιούνται πλήρως (Αραμπατζής 2000) και με ορθό τρόπο στον τομέα της προστασίας και διαχείρισης των θηραμάτων, και έχει υιοθετηθεί η φιλοσοφία της “απαγόρευσης” με υπερβολικές απαγορεύσεις της θήρας (αυστηρότερες από άλλα κράτη και χωρίς εκθέσεις τεκμηρίωσης) ως η “εύκολη λύση” της προστασίας. Συνοπτικά ισχύουν τα εξής:
Η ολική απαγόρευση της θήρας ανήλθε μόλις τα τελευταία έτη στο 80% περίπου του εμβαδού των υγροτόπων με θηραματική αξία, ενώ οι υγρότοποι στους οποίους επιτρέπεται η θήρα (20%) είναι κυρίως μικρής θηραματικής αξίας (θηραματική αξία κατά τους Ζαλίδη και Μαντζαβέλα 1994, πίνακας 1). Στη Βρετανία αντίθετα, στους περισσότερους υγροτόπους επιτρέπεται η θήρα (M. Swan 2002, προσωπική επικοινωνία) και στη Δανία μετά τον επανασχεδιασμό του δικτύου καταφυγίων, η θήρα απαγορεύεται στο 18% του συνολικού εμβαδού των υγροτόπων (Madsen 1998). Συνυπολογίζοντας την αποξήρανση, η θήρα στην Ελλάδα περιορίστηκε στο 8% περίπου (20% που επιτρέπεται η θήρα επί του 40% που απέμεινε) του εμβαδού των υγροτόπων που υπήρχαν πριν 80 έτη.
Επιτρέπεται η θήρα 12 υδροβίων και παρυδάτιων ειδών που είναι ο μικρότερος αριθμός σε σύγκριση με άλλα κράτη της Μεσογείου και των Βαλκανίων: Ιταλία (16), Γαλλία (36), Ισπανία (15), Πορτογαλία (14), Μάλτα (21), Κύπρος (13), Σερβία (15), Τουρκία (19), Ρουμανία (32) (επικοινωνία με τις αντίστοιχες κυνηγετικές οργανώσεις και κρατικές υπηρεσίες, 2002).
Απαγορεύεται η χρήση μέσων προσέλκυσης (ομοιώματα και κράχτες), αντίθετα με τα προηγμένα θηραματοπονικά κράτη (π.χ. Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ).
Η ημερήσια διάρκεια θήρας (μισή ώρα πριν την ανατολή και μισή ώρα μετά τη δύση του ηλίου) είναι μικρή σε σύγκριση με άλλα κράτη (π.χ. Βρετανία, Γαλλία, Κύπρος, Ολλανδία), έτσι οι ευκαιρίες κάρπωσης μειώνονται σοβαρά αφού οι αγριόπαπιες περνούν από τα καρτέρια των κυνηγών κυρίως όταν απαγορεύεται η θηρευσή τους.
Η κυνηγετική περίοδος (15/9 με 31/1) έχει περιοριστεί χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση. Η θήρα των υδροβίων παρατείνεται και το Φεβρουάριο στη Βρετανία και στη Σαρδηνία της Ιταλίας, ενώ στη Γαλλία ξεκινά από 10/8.
Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη θηρευτική ζήτηση των τελευταίων δεκαετιών και την απουσία ρύθμισης της θήρας στον υγρότοπο, οδήγησαν στη μείωση της ποιότητας θήρας. Γεγονός, που δεν περιορίζει απλώς τα οφέλη της θηρευτικής αξίας των υγροτόπων, αλλά επιπλέον:
1) Προκαλεί τη λαθροθήρα, αφού στερεί το αίσθημα δικαίου στον πολίτη/κυνηγό, ο οποίος αναρωτάται για την ορθότητα των απαγορευτικών διατάξεων και κατά επέκταση αμφισβητεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη θήρα.
2) Αυξάνει τη θηρευτική πίεση στις επιτρεπόμενες εκτάσεις και στους πληθυσμούς άλλων θηραματικών ειδών.
3) Περιορίζει και υποβιβάζει το έργο των Ελλήνων θηραματολόγων, ορνιθολόγων, δασολόγων και θηροφυλάκων.
4) Προκαλεί την αντιπαράθεση των κυνηγετικών οργανώσεων με τους κρατικούς φορείς και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η συνεργασία τους για τη δημιουργία μιας ισχυρής “συμμαχίας” για την προστασία των υγροτόπων.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Παπαδόδημα οι Έλληνες κυνηγοί του βάλτου είναι οι πλέον αδικημένοι κυνηγοί όλης της Ευρώπης,τόσο χωρικά και χρονικά όσο και ως προς τα μέσα άσκησης της θήρας (ομοιώματα και φυσητοί κράχτες).Μην μας χρησιμοποιήσετε και αυτή την φορά ως εξιλαστήρια θύματα στο βωμό του γενικού συνόλου γιατί δεν υπάρχει πλέον το παραμικρό περιθώριο για άλλες περικοπές.Η οποιαδήποτε νέα μορφή περικοπής ουσιαστικά θα σημαίνει το τέλος της λατρεμένης μας δραστηριότητας. Σας παρακαλούμε θερμά να θυμόσαστε ότι είστε ο Πρόεδρος και εκπρόσωπος ΌΛΩΝ των κυνηγών,ΌΛΩΝ και των 200.000 !!!
του Αλέξανδρου Παλαιολόγου
