Χ. Ραπακουλιας : Τα σκυλια “φιλτραρονται” μεσα απο το κυνηγι

Το κυνήγι ήταν, είναι και θα είναι για τον Χρήστο Ραπακούλια κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή του και σε συνδυασμό με τη μεγάλη αγάπη του για τους σκύλους, τον οδήγησαν στην απόφαση να γίνει το 1996 εκτροφέας.

 

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την εκτροφή;

 

 

Ξεκίνησα με ηπειρωτικές φυλές (Κούρτσχααρ & Ντράτχααρ) και στη συνέχεια λάτρεψα τα Τέττερ όταν είδα κάποια ζώα προερχόμενα από εκτροφή του Γιώργου Σπινόκια να κυνηγούν πέρδικα. Τα Σέττερ τελικά με κέρδισαν και από τον 1998 έγινα μέλος του Ομίλου Πόιντερ & Σέττερ λαμβάνοντας έτσι μέρος στην οργανωμένη κυνοφιλία. Τα πρώτα σκυλιά που ξεκίνησα ήταν η μάνα του Rapakoulias Genesis Orfeas, η Rapakoulias Genesis SHEMI που μάλιστα πήρε και τον τίτλο καλύτερο θηλυκό Σέττερ του 2000 αλλά και με τον Apollo εκτροφής του Ανδρέα Μιαούλη. Ετσι ξεκίνησε το Rapakoulias Genesis…

 

Η εκτροφή σου βασίζεται αποκλειστικά σε δικά σου ζώα;

 

Αυτήν τη στιγμή έχω διαμορφώσει γενεαλογία σε κάθε ζώο που γεννιέται στο εκτροφείο μου. Ξέρω από πού ακριβώς «κρατάει η σκούφια του», αφού γνωρίζω περισσότερες γενιές από αυτές που αναφέρονται στο pedigree του. Για να πάρω μια γέννα πρέπει να τα έχω δει στο κυνήγι, να δω τη δύναμή τους, το πάθος τους, την ποιότητά τους και τη χρονοδιάρκειά τους. Εάν η θηλυκιά δεν φτάσει τα τριών χρονών, οπότε μπορώ να έχω σαφή εικόνα εάν πληροί όλα αυτά που σας προανέφερα, δεν τη ζευγαρώνω. Εάν κάτι από αυτά λείπει ψάχνω για το επόμενο. Πάντα προσπαθώ μέσα από τα ζευγαρώματα που κάνω να βελτιώνω τυχόν αδυναμίες.

 

 

Επιπλέον προσπαθώ να επιλέγω για την εκτροφή μου σκύλους που έχουν αναπτυγμένη την αίσθηση θηράματος και τη χρονοδιάρκεια στο κυνήγι. Ειδικά τις θηλυκιές. Βέβαια, αφού έχω παγιωμένα τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά των σκύλων αρκετές γενιές πριν, προσπαθώ να βελτιώσω την ποιότητα που είναι σημαντική στην εκτροφή.

 

Τα σκυλιά που επιλέγουμε για να τα χρησιμοποιήσουμε στην εκτροφή πρέπει πάντα να φιλτράρονται μέσα από την κυνηγετική διαδικασία. Από μια γέννα που θα γινόταν στη φύση με 7 ή 9 κουτάβια μόνο ένα ή δυο θα έφταναν στην αναπαραγωγή. Τα κουτάβια που δεν μπορούν να τραφούν από το γάλα της μάνας τους τις πρώτες μέρες της ζωής τους ποτέ δεν τα βοηθάω γιατί είναι από τη φύση τους λιγότερο έξυπνα και περισσότερο ασθενικά από τα υπόλοιπα. Αυτά δεν μου κάνουν!

 

 

Βέβαια, αρκετές φορές μπορεί να χρησιμοποιήσω για την εκτροφή μου ζώα που δεν είναι δικής μου εκτροφής, για τα οποία ξέρω ποια είναι και ποιοι είναι οι πρόγονοί τους. Και φυσικά δεν αρκούμαι σε αναφορές.

 

Εκτροφέας ή εκπαιδευτής;

 

Για μένα η ιδιότητα του εκτροφέα και η ιδιότητα του εκπαιδευτή είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Δεν μπορεί να είναι κάτι ξεχωριστό. Ενας εκτροφέας δεν μπορεί να βασίζεται σε αναφορές τρίτων για τις ικανότητες των σκύλων στο κυνήγι. Πρέπει να πάρει τα σκυλιά που θέλει να τα ζευγαρώσει και να τα πάει στο κυνήγι. Να τα εκπαιδεύσει ώστε να μπορέσει να βγάλει όλα τα ένστικτά τους. Μόνο έτσι μπορεί να έχει καλή γνώση για το τι παράγει.

 

 

Πολλοί πιστεύουν ότι ένας αρσενικός που «δίνει» είναι η λύση για μια ιδανική εκτροφή. Αρκεί αυτό;

 

Υπάρχουν σκύλοι που προέρχονται από συγκεκριμένες τοκετο-ομάδες που έχουν σταθεροποιημένα χαρακτηριστικά και έχουν την ικανότητα να τα μεταφέρουν στους απογόνους τους. Ζευγαρώνω πολλές θηλυκιές με τον ίδιον αρσενικό.

 

Ετσι από την πρώτη γενιά είμαι σε θέση να καταλάβω εάν ο αρσενικός είναι ικανός να μεταφέρει τα χαρακτηριστικά που εγώ επιθυμώ. Ετσι ανάλογα με ποια χαρακτηριστικά μεταφέρει μπορώ να τον χρησιμοποιήσω ή όχι στην εκτροφή μου

 

Οι θηλυκιές;

 

 

Οι θηλυκιές μπορώ να πω ότι μεταδίδουν περισσότερα γονίδια και φυσικά μεταδίδουν και κώδικες συμπεριφοράς. Η θηλυκιά μεταδίδει χαρακτηριστικά συμπεριφοράς και κατά τη διάρκεια του θηλασμού αλλά και μέχρι τον απογαλακτισμό. Δηλαδή μια φοβική σκύλα μπορεί να βγάλει φοβικά κουτάβια μεταδίδοντας το χαρακτηριστικό της φοβίας μέσω του θηλασμού. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας θεωρώ ότι η σκύλα μεταδίδει το 60 -70% των γονιδίων σε ένα ζευγάρωμα. Χρειάζεται πολύ αυστηρή επιλογή για τα θηλυκά που θα χρησιμοποιηθούν στην εκτροφή και πιστεύω ότι είναι λίγα αυτά που πληρούν τις προϋποθέσεις.

 

Υπάρχει εκφυλισμός στα Σέττερ;

 

Υπάρχει σε ένα μεγάλο ποσοστό και οφείλεται στον εκφυλισμό που έχουμε εμείς σαν κυνηγοί. Εάν αρχίσω να ζευγαρώνω τα σκυλιά μου βασιζόμενος μόνο στα pedigree τους χωρίς να τα βγάλω στο κυνήγι (για να διαπιστώσω τις ικανότητές τους), είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή το σκυλί που θα βγάλω θα είναι εκφυλισμένο.

 

Ποιος είναι ο καλός σκύλος;

 

Ως καλό σκύλο ορίζουμε εκείνον που θα επενδύσουμε επάνω του κάποιες ώρες δουλειάς, ώστε να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα απόδοσης. Καλός είναι ο πρώιμος σκύλος, που βασιζόμαστε στο DNA του. Εμείς τον φέρνουμε σε επαφή με το άγριο θήραμα και αυτός κάνει τα υπόλοιπα ΜΟΝΟΣ του. Αυτός είναι ο καλός σκύλος. Η υπερβολική προσπάθεια που απαιτείται σε ορισμένα ζώα για να ξεκινήσουν είναι στην ουσία έλλειψη αίσθησης θηράματος και οφείλεται στο γεγονός ότι οι πρόγονοί τους δεν είχαν βγει στο κυνήγι.

 

Οι ευκαιρίες που έχει ο μέσος κυνηγός να συναντήσει θηράματα όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουν. Θεωρείς ότι είναι δυνατό ένας μέσος κυνηγός να «βγάλει» έναν σκύλο;

 

Θα σας πω κάτι που είπε ο Γιάννης Φουτρής και συμφωνώ απόλυτα μαζί του. «Οι Αγγλοι ανέβασαν τον σκύλο φέρμας στο ζενίθ όταν το θήραμα γινόταν ολοένα και πιο δυσεύρετο. Οταν χρειάστηκαν ικανότατα ζώα για να βρίσκουν ή ακόμη, δυσκολότερα, για να ”εφεύρουν” τα λιγοστά θηράματα».

 

Ο Ελληνας κυνηγός χρειάζεται ικανότατο σκύλο για να είναι αποδοτικό το κυνήγι του. Εάν κάνει μια καλή επιλογή πιστεύω ότι δεν θα δυσκολευτεί να φτιάξει έναν σκύλο έτσι όπως τον θέλει και του ταιριάζει.

 

Πώς καταφέρνεις να τρέχεις τα ίδια σκυλιά και σε αγώνες κάμπου και σε αγώνες πρακτικού κυνηγιού;

 

Δεν είναι το ευκολότερο πράγμα. Θέλει πολλή δουλειά, αλλά βασικά χρειάζεται να υπάρχει ένας εξαιρετικός σκύλος. Με μυαλό. Πιστεύω ότι ο καλός ο σκύλος μπορεί να τα κάνει όλα. Θεωρώ ότι τα σκυλιά που παρουσιάζονται με επιτυχία σε όλο το πρόγραμμα της οργανωμένης κυνοφιλίας, δηλαδή σε αγώνες κάμπου, βουνού και στο δάσος, είναι αυτά στα οποία πρέπει να στηριχτούμε για τη βελτίωση του επιπέδου της φυλής στη χώρα μας.

 

Ο Rapakoulias Genesis Iasonas, νικητής του ντέρμπι 2014, είναι ένα από αυτά τα σκυλιά;

 

Ο Genesis Iasonas διαθέτει πολλά χαρακτηριστικά από αυτά που πρέπει να έχει ένα πολύ καλό Σέττερ. Εχει μυαλό, πολύ καλή αίσθηση θηράματος (μια και προέρχεται από μια γενεαλογία στην οποία ειδικά οι θηλυκές κυνηγούσαν πολύ), μεγάλη αντοχή στο κυνήγι, και κινείται πολύ κοντά στον τύπο της φυλής του και στην προσέγγιση και στον καλπασμό. Αυτός είναι ο Ιάσονας.

 

Τελικά υπάρχουν κρυμμένοι άσοι στο μανίκι για να φτιάξει κάποιος καλά Σέττερ;

 

Πιστεύω ότι για να πάει μπροστά η φυλή πρέπει όλοι μας να μοιραζόμαστε τη γνώση και να βοηθάμε τα νέα παιδιά είτε αυτοί είναι κυνηγοί είτε εκτροφείς. Η φυλή πάει μπροστά μόνο όταν δημιουργούνται καλά σκυλιά από όλους μας. Γι’ αυτόν το λόγο προσπαθώ να μοιράζομαι τις γνώσεις που έχω αποκτήσει, με όλους, για το καλό της φυλής…

 

 

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

 

Μερικές μόνο από τις πολλές διακρίσεις του Χρήστου Ραπακούλια:

 

 

Κωνσταντίνος Λουρής

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κωνσταντίνος Λουρής

 

Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ