2,3K
Στη κυνηγετική πενία των προηγούμενων ημερών, το ορτύκι μπορεί να μας σώσει. Είναι το αποδημητικό θήραμα που στο άκουσμα του ερχομού του θα μας παρακινήσει να το αναζητήσουμε. Αρκεί να τριφτούμε στο βουνό και στις σιτοκαλλιέργειες για να ξεκολλήσουν η πόλη και τα μίντια από πάνω μας και να στήσουμε αυτί στο θρόισμα της φύσης και στο κελαίδημα του ορτυκιού. Έπειτα να περπατήσουμε με τον σύντροφο μας μέχρι να κάψει ο ήλιος κάθε ανησυχία που μας τρώει. Τέλος να πιούμε δροσερό νεράκι συνοδευμένο από καφεδάκι στην ελληνική ύπαιθρο απολαμβάνοντας την ομορφιά του τοπίου και να γυρίσουμε στην καθημερινότητα μας, καθαροί ξανά.
Αν και μικρό σε μέγεθος απ όλα τα υπόλοιπα θηράματα που συναντούμαι στην χώρα μας δεν στερεί σε τίποτα, αντιθέτως πρωταγωνιστεί σε όλα εκείνα που απαιτούνται ώστε να το κατατάξει σε μια διασκεδαστική, μοναχική , ενδιαφέρουσα και αθλητική κυνηγετική εξόρμηση. Οι γνώσεις καθώς και οι ικανότητες κυνηγού κυνηγόσκυλου πρέπει να είναι αρκετές ώστε να καταφέρει ο κυνηγός να το θηρεύσει με επιτρεπόμενα μέσα.
Αυτό το πουλί, απεχθάνεται να πετά και το κάνει μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Χρησιμοποιεί τεχνάσματα που ξετρελαίνουν κυνηγούς και κυνηγόσκυλα ειδικά αν είναι νεαροί. Συναρπάζει διότι αφήνεται εύκολα στην φέρμα των σκύλων μας και εκπλήσσει με την ταχύτητα του αλλά και με τον χαρακτηριστικό ήχο που αφήνει στην αρχή της πτήσης του.
Στην αναζήτηση του πορευόμαστε με λιγοστό εξοπλισμό, ελαφριά πορτοκαλί ρούχα, μια τσάντα, λιγοστά φυσίγγια (το όριο είναι 12 ) παγουράκι με νερό το οποίο υπολογίζεται και για το σύντροφο μας, ελαφριά παπούτσια , καπελάκι ,γυαλιά ηλίου και φυσικά ελαφρύ τουφέκι. Το κυνήγι του ορτυκιού επιβάλλει απεξάρτηση από τα πολλά κυνηγετικά μας αποκτήματα εξοπλισμού και τα εκατοντάδες αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε.
Η παρέα δεν είναι απαραίτητη αλλά αν τελικά υπάρχει πρέπει να χωρίζεται σε διαφορετικές κατευθύνσεις στον κυνηγότοπο. Το ορτύκι όταν νιώσει κίνδυνο αλλά και ασφάλεια πετάγεται απότομα σε αντίθετη κατεύθυνση από κυνηγό ή κυνηγόσκυλο οπότε το ξάφνιασμα σε συνδυασμό με την ένταση της στιγμής μπορεί να αποφέρει εύκολα το δυσάρεστο γεγονός στην παρέα. Μεγάλη προσοχή απαιτείται ειδικά αν η παρέα μας αποτελείται από περισσότερα από δυο άτομα ειδικά αν είναι και νέοι κυνηγοί. Το πορτοκαλί χρώμα πρέπει να κυριαρχεί παντού στην ένδυση μας.
Σε αυτό το κυνήγι δεν απαιτείται βιασύνη στη σκόπευση αντιθέτως πρέπει να δώσουμε χρόνο στο θήραμα ώστε να ευθυγραμμίσει την πτήση του η οποία δεν ξεπερνά τα εκατό με διακόσια μέτρα. Έτσι θα αποφύγουμε πιθανές αστοχίες καθώς και τα χειρότερα αφού συνήθως οι βολές μας γίνονται από κοντά και πίσω, σε ύψος ανθρώπου και σκύλου.
Απαιτείται οι διόφθαλμη σκόπευση και ο συνεχής έλεγχος για τυχόν άτομα και κυνηγόσκυλα στην κατεύθυνση της κάννης του όπλου μας για την αποφυγή δύσκολων αλλά και δυσάρεστων καταστάσεων.
Στα μέρη που πέφτουν ορτύκια είναι λίγο πολύ γνωστά στους ντόπιους κυνηγούς. Οι ημερομηνίες καθώς και οι καιρικές συνθήκες που έχει περάσματα επίσης. Αν συμπέσει πέρασμα με Σαββατοκύριακο τότε στον κυνηγότοπο γίνεται το αδιαχώρητο. Εκεί λοιπόν θα πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε να παραχωρούμε και να θυμόμαστε ότι είμαστε εκεί για να περάσουμε όμορφα. Εκνευρισμοί εγωισμοί φωνές και αντιδικίες πρέπει να αποτελούν στοιχεία υπό εξαφάνιση στο βουνό ειδικά σε οπλοφόρους. Άλλωστε αυτό το θήραμα μας έχει διδάξει ότι μπορούμε να περάσουμε υπέροχα αφού υπάρχει σε αφθονία και συχνά μας θυμίζει ότι όποιος περνά πρώτος από τον κυνηγότοπο δεν σημαίνει ότι είναι και ευνοημένος. Ο μοναδικός τρόπος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη πολυκοσμία στον κυνηγότοπο είναι χαλαρά !!
Δεν είναι λίγες οι φορές που θα αμφισβητήσουμε τις ικανότητες του σκύλου μας καθώς ανεξήγητα και προς μεγάλη μας έκπληξη από σημεία που περάσαμε και πέρασε και ο σκύλος μας σηκώνονται ορτύκια ξανά και ξανά. Οπότε θα πρέπει να είμαστε πιο προσεχτικοί και αρκετά υπομονετικοί στα σημεία από όπου περνάμε. Βιασύνη δεν χρειάζεται σε αυτό το θήραμα χρειάζεται αρκετό και αργό βάδισμα. Η ηρεμία μας αλλά και ο εκνευρισμός μας μεταδίδονται στο κυνηγόσκυλό μας οπότε η απόφαση είναι καθαρά δική μας για τον τρόπο που θα επιλέξουμε να κυνηγήσουμε. Εγώ προτείνω τον ήρεμο.
Στο κυνήγι αυτού του μικρού και τόσο όμορφου θηράματος συχνά πιάνουμε τον εαυτό μας να κοιτά με δέος την φύση να φιλοσοφεί κάτω από τον καθαρό ουρανό να εξομολογείται τα συναισθήματα του και την αγάπη του προς το κυνηγόσκυλό του. Εκείνες τις στιγμές αυτό που μάλλον νιώθουμε είναι ευγνωμοσύνη που είμαστε ζωντανοί και κυνηγοί. Σε αυτές τις στιγμές να μένουμε και να φροντίζουμε να υπάρχει αυτή η φύση που μας προκαλεί δέος οπότε οποιαδήποτε θέληση για κανά τσιγαράκι είναι θεμιτή απλώς πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το σβήσαμε σωστά. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και με τα σκουπίδια. Οι θερμοκρασίες είναι υψηλές ακόμη η γη ξερή και η φωτιά εύκολη.
Στις νύχτες με φεγγάρι φωτεινό πρέπει να το αναζητήσουμε την επομένη σε μέρη με κοντό πουρνάρι ψηλά χόρτα και γενικά σε ντυμένες πλαγιές και υψώματα, σε έναστρες βραδιές που σκοτάδι καλύπτει το πέρασμα τους η έρευνα μας την επομένη πρέπει να επικεντρωθεί σε καλαμιές και σε επίπεδες εκτάσεις με καλλιέργειες. Όταν έχει το πρωί πέρασμα μην αφήνετε για κανένα λόγο και το απογευματινό ψάξιμο. Γίνεται κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες και δεν είναι λίγες οι φορές που σηκώνεις περισσότερα πουλιά. Προς το τέλος της απογευματινής εξόδου να μην αφήνεται άψαχτες τις κορυφές των υψωμάτων συνήθως μαζεύονται εκεί για να αναχωρήσουν το βράδυ οπότε μην εκπλαγείτε αν σε κάθε φέρμα του σκύλου σας σηκώνονται παρά πάνω από ένα ορτύκια μαζί.
Το κυνήγι αυτό «το περνάμε με σκύλο» μοιραζόμαστε τον ίδιο καιρό την ίδια ταλαιπωρία την ίδια ένταση την ίδια ευχαρίστηση . θα πρέπει να μοιραζόμαστε και τις ίδιες ανέσεις όμως πριν και μετά από κάθε κυνηγετική εξόρμηση, αναφέρομαι στην μεταφορά του κυνηγόσκυλου στον κυνηγότοπο να γίνεται αξιοπρεπώς, αναφέρομαι στις ποσότητες νερού, τροφής πριν μετά και κατά την διάρκεια της . Είμαστε παρέα, σε αυτή την δραστηριότητα και η παρέα αποκτά προτεραιότητα πάνω από τις προσωπικές μας ανάγκες και συνήθειες.
Αν το κυνηγόσκυλο δεν είναι ελεγχόμενο αποφεύγουμε να θέσουμε σε δοκιμασία τα νεύρα μας καθώς και την ένταση της φωνής μας. Ειδικά σε ημέρες με πολυκοσμία και συνωστισμό από άλλους κυνηγετικούς σκύλους. Αποφεύγουμε να τον εμφανίσουμε μην αντί να ψάχνουμε για ορτύκια ψάχνουμε το καμάρι μας σε γειτονικούς κυνηγούς. Καλό θα είναι να έχουμε ελέγξει και την διαδικασία επαναφοράς στο καμάρι μας γιατί το ορτύκι αποτελεί νοστιμότατο μεζέ και για αυτά. Για νεαρό σκύλο είναι ένα από τα καλύτερα σχολεία το κυνήγι του ορτυκιού . Μπορεί όμως να αποβεί και μοιραίο αν το βγάλετε ξαφνικά σε πέρασμα, με πολλούς κυνηγούς και πολλές τουφεκιές.
Στο κυνήγι του ορτυκιού οι συνθήκες μας υποδεικνύουν πότε θα σταματήσουμε ή πότε θα συνεχίσουμε. Οι τοπικές ανάγκες λειψυδρία χωματόδρομοι διαμόρφωση του εδάφους καιρικές συνθήκες ορίζουν τις προτεραιότητες μας. Η βούληση και η αντοχή των σκύλων, μας παρασύρουν έξω από οποιοδήποτε πρόγραμμα. Στο κυνήγι του αφηνόμαστε να μας πάρει το ρεύμα χωρίς να ξέρουμε εκ το προτέρων πόσο θα καθίσουμε τι ώρα θα ξεμπερδέψουμε ή αν το απόγευμα θα μας βρει στο ίδιο σημείο.
Άρα το κυνήγι του ορτυκιού μας διδάσκει, να μην σκεφτόμαστε το καναπέ αλλά να βγαίνουμε καθημερινά στο βουνό με την ελπίδα ενός μεγάλου περάσματος. Να μην προσπαθούμε να ανταγωνιστούμε τους συναδέλφους κυνηγούς μας αλλά να χαλαρώνουμε δίπλα τους. Να δεχόμαστε την παρέα και τα κυνηγόσκυλα μας όπως είναι αντί να εκνευριζόμαστε με τα ελαττώματα τους. Δηλαδή να είμαστε πραγματικοί κυνηγοί και όχι οπλοφόροι.
Βέβαια το κυνήγι του είναι συναρπαστικό και διαρκεί μέχρι τα τέλη Οκτώβρη για αυτό μας διδάσκει κάτι ακόμη πως η κυνηγετική περίοδος είναι μικρή και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οπότε όλοι στους κυνηγότοπους.
του Ανδρέα Κουϊνέλη
