823
Τραγική είναι η κατάσταση του θηράματος στην Κύπρο. Για ακόμα μια φορά τα αποτελέσματα που κατέγραψε η τηλεφωνική έρευνα κάρπωσης της Υπηρεσίας Θήρας για το 2016 καταγράφει μείωση. Το ανησυχητικό δεν είναι η μείωση της κάρπωσης, η οποία μάλιστα είναι σημαντική, αλλά το γεγονός ότι καταγράφεται για ακόμα μια χρονιά φθίνουσα πορεία.
Αυτό επιβεβαιώνει ό,τι διαπιστώνεται και ιδίοις όμμασοι από τους κυνηγούς στις εξορμήσεις τους αλλά και στα εκπαιδευτικά. Η κατάσταση όσον αφορά στους αριθμούς του ενδημικού θηράματος είναι κάτι περισσότερο από δραματική, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα οποιαδήποτε ελπίδα για ανάκαμψη. Η τελευταία δεκαετία είναι ενδεικτική και καταγράφει μέσα από τους αριθμούς την ερήμωση των βιότοπων.
Σε αντίθεση βέβαια με τον λαγό, την πέρδικα και τη φραγκολίνα, καταγράφεται αύξηση της κάρπωσης σε φάσσα, τσίχλα και τραχήλα. Αυτό εξηγεί και την αύξηση στη συνολική κάρπωση που καταγράφεται.
Στην έρευνα κάρπωσης με έτος επισκόπησης το 2016 καταγράφονται χαρακτηριστικά τα εξής αποτελέσματα:
Συγκριτικά με το προηγούμενο έτος, η μέση κάρπωση λαγών ανά κυνηγό για το 2016 ήταν μειωμένη κατά 2,66%. Η συνολική κάρπωση λαγών το 2016 ήταν μειωμένη κατά 3,65% σε σύγκριση με την αντίστοιχη προηγούμενη χρονιά.
Συγκριτικά με το προηγούμενο έτος η μέση κάρπωση περδικιών ανά κυνηγό το 2016 ήταν μειωμένη κατά 4,69%. Η συνολική κάρπωση περδικιών το 2016 ήταν μειωμένη κατά 5,99% σε σύγκριση με την αντίστοιχη προηγούμενη χρονιά. Σημειώνεται ότι το ποσοστό αυξομείωσης της συνολικής κάρπωσης των θηραμάτων είναι δυνατό να διαφέρει από το ποσοστό αυξομείωσης της κάρπωσης ανά κυνηγό, αφού ο υπολογισμός της συνολικής κάρπωσης γίνεται με αναγωγή του μέσου όρου κάρπωσης ανά κυνηγό στον αριθμό των ανανεωμένων αδειών κυνηγίου. Αυτό συνεπάγει ότι ο ίδιος μέσος όρος κάρπωσης είναι δυνατό να δείξει διαφορετικό συνολικό αριθμό κάρπωσης θηράματος διότι ο αριθμός των ανανεωμένων αδειών κυνηγίου αλλά και ο αριθμός των κυνηγών που κυνηγά σε συγκεκριμένες περιόδους κυνηγίου διαφοροποιείται από χρόνο σε χρόνο.
Η κάρπωση της φάσσας παρουσίασε αύξηση 5,36% και ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη από το 2010.
Η συνολική κάρπωση των θηραμάτων παρουσίασε αύξηση 202,23% και αυτό οφείλεται κυρίως στη σημαντική αύξηση της κάρπωσης της τσίχλας και της τραχήλας, είδη τα οποία διαχρονικά παρουσιάζουν την υψηλότερη κάρπωση.
Για την κάρπωση της τσίχλας, για την υπό μελέτη περίοδο, αναφέρεται ότι ήταν η δεύτερη καλύτερη από το 2006. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι η πραγματική κάρπωση είναι μεγαλύτερη από αυτήν που παρουσιάζεται στην παρούσα έρευνα, αφού ένα ποσοστό θηραμάτων καρπώνεται από άτομα που κυνηγούν χωρίς να έχουν ανανεωμένη άδεια κυνηγίου, στοιχείο το οποίο δεν υπολογίζεται στην έρευνα.
Από την παρούσα έρευνα φαίνεται ότι 71% των κυνηγών (δηλ. 28.938 κυνηγοί) έχει δεχθεί έλεγχο από μέλη της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας έστω και μία φορά. Ο μέσος όρος των κύριων εξόδων ενός κυνηγού έχει υπολογιστεί στα €712,47, ενώ ο ετήσιος οικονομικός τζίρος για τα κύρια κυνηγετικά έξοδα φαίνεται να ξεπερνά τα €29.000.000.
Τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, κατά την περίοδο κυνηγίου του επιδημητικού θηράματος, είχε η επαρχία Λάρνακας, με το 26% των κυνηγών να την επισκέπτεται έστω και για μία εξόρμηση.
Στην ερώτηση «πώς αντιμετωπίζετε την άποψή σας για να επιτραπεί το κυνήγι του αμπελοπουλιού με φλοπέρ ή αεροβόλο (επιλεκτικούς τρόπους θήρευσης);», το 69% των κυνηγών απάντησε ότι η άποψή του είναι θετική.
Στην ερώτηση «ποια είναι η άποψή σας για την παράνομη παγίδευση αμπελοπουλιών;», το 71% των κυνηγών απάντησε ότι η άποψή του είναι αρνητική.
Στην ερώτηση «Ποια είναι η άποψή σας για την παράνομη παγίδευση τσιχλών;», το 80% των κυνηγών απάντησε ότι η άποψή του είναι αρνητική.
Τι είναι η κάρπωση
Η κάρπωση είναι ο αριθμός των κυνηγετικών ειδών που θηρεύτηκαν κατά την κυνηγετική περίοδο. Η τηλεφωνική έρευνα κάρπωσης θηραμάτων έχει θεσμοθετηθεί από την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας και διεξήχθη για 18η συνεχόμενη χρονιά. Από την έρευνα αυτή προκύπτουν πολύ σημαντικά στοιχεία, απαραίτητα τόσο για τα βραχυπρόθεσμα όσο και για τα μακροπρόθεσμα προγράμματα της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας σχετικά με τη διαχείριση των θηραμάτων και της άγριας ζωής της Κύπρου γενικότερα.
Μέσα από την έρευνα συλλέγονται χρήσιμες πληροφορίες για τον πληθυσμό των θηραμάτων, που βοηθούν στη σωστή διαχείρισή του από την Υπηρεσία Θήρας. Παράλληλα μέσα από τον αριθμό των θηραμάτων που θηρεύτηκαν καταγράφεται η συμπεριφορά των κυνηγών κατά τις κυνηγετικές εξορμήσεις.
Το πλούσιο θήραμα
Την ψηλότερη κάρπωση στους λαγούς είχαν οι κυνηγοί της επαρχίας Πάφου, ενώ για τα περδίκια την υψηλότερη κάρπωση είχαν οι κυνηγοί της επαρχίας Λεμεσού. Τη χαμηλότερη κάρπωση τόσο στα περδίκια όσο και στους λαγούς είχαν οι κυνηγοί της επαρχίας Αμμοχώστου. Συνολικά θηρεύτηκαν 29.201 λαγοί, 211.524 περδίκια και 5.159 φραγκολίνες.
Συνεχής η μείωση ανανεωμένων αδειών
Ο αριθμός των ανανεωμένων αδειών κυνηγίου (40.757) για την υπό μελέτη περίοδο ήταν μειωμένος κατά 3,33% και είναι ο χαμηλότερος αριθμός ανανεωμένων αδειών κυνηγίου που παρουσιάστηκε από τότε που οι άδειες κυνηγίου ανανεώνονται ηλεκτρονικά (2001). Μειωμένες κατά 4,87% ήταν και οι πρώτες άδειες κυνηγίου (840) και είναι ο χαμηλότερος αριθμός από το 2002.
Αναλυτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνα, το 2001 είχαν εκδοθεί 1.589 πρώτες άδειες κυνηγίου, ενώ τον επόμενο χρόνο, το 2002, καταγράφηκε ρεκόρ έκδοσης πρώτων αδειών με 1.616. Από το 2011 και μετά καταγράφεται μια σταθερή μείωση του αριθμού των πρώτων αδειών κυνηγίου.
Την ίδια χρονική περίοδο καταγράφεται αντίστοιχη μείωση και στις ανανεώσεις αδειών κυνηγίου. Είναι ενδεικτικό ότι το 2010 είχαν ανανεωθεί 48.137 άδειες κυνηγίου. Από το 2011 και μετά καταγράφεται μια σταθερή μείωση των ανανεώσεων για να φτάσουμε το 2016 στις 40.757. Δηλαδή μειώθηκαν κατά 7.380 άδειες. Αυτό σε χρήματα μεταφράζεται σε περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ μείωση των εσόδων του κράτους από τους κυνηγούς.
Το σημαντικό όμως, που πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους αρμόδιους, είναι ότι υπάρχει χρονική ταύτιση με τη μεγάλη κρίση του κυνηγίου. Είναι ενδεικτικό ότι μέσα από τα στατιστικά στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι από το 2013 καταγράφεται μια δραματική μείωση της κάρπωσης στον λαγό που αγγίζει σχεδόν το 50%. Χαρακτηριστικά το 2012 θηρεύτηκαν 49.706 λαγοί, ενώ το 2013 θηρεύτηκαν μόνο 25.077. Παρά το γεγονός ότι τότε ήταν που χτύπησε η ασθένεια της ψευδοφυματίωσης, έκτοτε δεν έγινε κατορθωτή η ανάκαμψη του θηράματος, καθώς η μέγιστη κάρπωση που καταγράφηκε έκτοτε ήταν το 2014 με 30.374 λαγούς. Η συνέχεια ήταν από το κακό στο χειρότερο. Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της μείωσης θα πρέπει να δει την κατάσταση των τελευταίων δέκα χρόνων. Το 2007 είχαν θηρευτεί σχεδόν 55 χιλιάδες λαγοί.
Περίπου αντίστοιχη είναι και η κατάσταση στα περδίκια. Από τις 400 χιλιάδες περίπου που θηρεύτηκαν το 2007 φτάσαμε το 2016 στις 211.524. Η σταθερή μείωση στην κάρπωση αρχίζει το 2013 και μετά.
Πέραν των ερωτήσεων περί κάρπωσης, οι κυνηγοί που συμμετείχαν στην τηλεφωνική έρευνα κλήθηκαν να απαντήσουν και ερωτήσεις σχετικές με την παγίδευση, την επιλεκτική θήρευση και τη βρώση των αμπελοπουλιών.
Απαντήσεις από 425 κυνηγούς
Με βάση τον αριθμό των αδειών κυνηγίου που εκδόθηκαν για την περίοδο κυνηγίου 2016–2017 (40.757 εκ των οποίων οι 840 είναι πρώτες άδειες κυνηγίου) ορίστηκε ως στόχος η επαφή με το 1% περίπου των κυνηγών (425 πρόσωπα), αφού δείγματα με μέγεθος του 1% του πληθυσμού μπορούν πολύ συχνά να εξασφαλίσουν υψηλή συνέπεια (Kotler & Keller 2006). Έτσι, τον Απρίλιο και το Μάιο του 2017, 425 κυνηγοί κλήθηκαν να απαντήσουν τηλεφωνικώς σε ερωτηματολόγιο που ετοιμάστηκε από προηγουμένως. Οι 425 κυνηγοί που αποτελούσαν το δείγμα της έρευνας επιλέχθηκαν με βάση την τυχαία στρωματοποιημένη δειγματοληψία (Stratified Random Sampling), όπου ο πληθυσμός των κυνηγών χωρίστηκε ανά επαρχία, καθώς και ανά τέλος άδειας κυνηγίου και, στη συνέχεια, επιλέχθηκε τυχαίο δείγμα έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στην κατανομή των κυνηγών όπως αυτή προκύπτει από το ηλεκτρονικό σύστημα ανανέωσης αδειών κυνηγίου που διαθέτει η Υπηρεσία Θήρας από τα 425 άτομα του δείγματος, 16 άτομα (δηλ. 3,76% των κυνηγών του δείγματος) δεν θέλησαν να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο. Άτομα που έδωσαν σχετικά ψηλή κάρπωση (σε σχέση με τον μέσο όρο) ερωτήθηκαν ξανά μετά από παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος, για να επιβεβαιωθεί η ακρίβεια των στοιχείων που έδωσαν.
Μετά τη συλλογή των δεδομένων έγινε στατιστική επεξεργασία του ερωτηματολογίου με τη βοήθεια του στατιστικού λογισμικού προγράμματος Microsoft Excel 2010.
Τέλος 12 κυνηγοί (δηλ. 2,82% των κυνηγών του δείγματος) ανέφεραν ότι ενώ ανανέωσαν την άδεια κυνηγίου τους, για διάφορους λόγους δεν κυνήγησαν κατά την υπό μελέτη κυνηγετική περίοδο (δηλ. 1.149 κυνηγοί). Σημειώνεται ότι η πιο πάνω πληροφορία δεν έχει ληφθεί υπόψη τους υπολογισμούς της συνολικής κάρπωσης ανά είδος έτσι ώστε τα στοιχεία να είναι συγκρίσιμα με αυτά των προηγούμενων ετών, αφού κάτι τέτοιο παλαιότερα ήταν αδύνατο να υπολογιστεί.
Φρίξος Δαλίτης – http://www.philenews.com/
