Εκπαιδευτικό στις πέρδικες… της Σαντορίνης!

Κάθε χρόνο τέλη Ιουλίου, μέχρι πριν από την έναρξη του κυνηγίου, επισκέπτομαι τη μαγευτική Σαντορίνη, πάντα μαζί με τα αγαπημένα μου Epagneul Breton. Η Σαντορίνη είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για το μαγευτικό ηλιοβασίλεμά της, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την ανατολή του ηλίου που αντικρίζω κάθε φορά που βγαίνω αξημέρωτα στα βουνά της.

 Είναι ένα ιδιαίτερο νησί, αφού η μορφή της προήλθε από την έκρηξη του ηφαιστείου (17ος αιώνα π.Χ.), δημιουργώντας τη μοναδική σε όλο τον κόσμο καλντέρα. Αυτός είναι και ο λόγος της ιδιαίτερης σύστασης του εδάφους της.

Οι πέρδικες είναι τσούκαρ και προέρχονται από συνεχείς απελευθερώσεις του δραστήριου κυνηγετικού συλλόγου του νησιού. Η επιβίωση των πουλιών σε αυτό το άνυδρο και αφιλόξενο περιβάλλον είναι πάρα πολύ δύσκολη και είναι ένα στοίχημα που έχει κερδίσει ο τοπικός σύλλογος.

Ο άνθρωπος όμως που καθημερινά ασχολείται με τους πληθυσμούς της πέρδικας στα βουνά της Σαντορίνης είναι ο ομοσπονδιακός θηροφύλακας της Δ’ ΚΟΣΕ με έδρα τον Κυνηγετικό Σύλλογο Σαντορίνης, ο Κώστας Κώτσης. Ο Κώστας καθημερινά γεμίζει με νερό τις φυσικές ποτίστρες που έχει φτιάξει, γιατί στα άνυδρα και σκληρά βουνά της Σαντορίνης δεν μπορούν τα πουλιά να βρουν πουθενά αλλού νερό.

Επίσης έχει δημιουργήσει κλωβούς προσαρμογής μέσα στο περιβάλλον, όπου απελευθερώνονται οι πέρδικες και έτσι τις βοηθά ώστε να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στα βουνά της Σαντορίνης.

Ομως ο Κώστας είναι άγρυπνος φρουρός, αφού είναι συνέχεια στο βουνό και έτσι έχουν μειωθεί στο ελάχιστο τα κρούσματα λαθροθηρίας στο νησί. Τα σκυλιά μου κάθε χρόνο στην αρχή δυσκολεύονται πάρα πολύ να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, όπως η ζέστη, το έδαφος και η έλλειψη νερού.

Υπάρχουν μέρες που ενώ τα πάντα είναι βρεγμένα λόγω της υγρασίας του νοτιά, το αίσθημα της δυσφορίας είναι πολύ έντονο και η αντοχή μας εξαντλείται πάρα πολύ γρήγορα.

Μετά από αρκετά εκπαιδευτικά τα σκυλιά μου συνηθίζουν, βελτιώνοντας τη φυσική τους κατάσταση και την αντοχή των πελμάτων τους.

Τις περισσότερες φορές δεν συναντάμε πέρδικες, αλλά αυτό μας ιντριγκάρει περισσότερο κάνοντας τα Επανιέλ μου σκυλιά πολύ ανοιχτής έρευνας καλύπτοντας πολύ μεγάλο εύρος στο βουνό. Οι πέρδικες έχουν καλή συμπεριφορά και τέτοια εποχή τα περδικόπουλα έχουν αναπτυχθεί πλήρως.

Σίγουρο είναι ότι φεύγοντας από εδώ και πηγαίνοντας στα μαγευτικά ορτυκοτόπια της Μακεδονίας, τόσο εγώ όσο και οι τετράποδοι φίλοι μου θα είμαστε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αντοχής.

Τα σκυλιά των κυνηγών της Σαντορίνης είναι ζώα σκληροτράχηλα, δοκιμασμένα σε οριακές συνθήκες, και το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούν να κυνηγήσουν με ευκολία σε οποιοδήποτε τερέν και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες σε όλη την Ελλάδα.

Για ακόμα μία φορά ευχαριστώ τον Θεό που η γυναίκα μου κατάγεται από αυτό το πανέμορφο νησί και έχω τη δυνατότητα να το επισκέπτομαι κάθε χρόνο, λίγο πριν από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΑΛΤΣΕΤΑΣ