Σαν φυλή το γερμανικό κοντότριχο πόιντερ εμφανίστηκε περί τα τέλη του 19ου αιώνα (αν και συχνά σκυλιά όμοια του που παρουσιάζονται σε παλαιότερους πίνακες ή ακόμα και σε γράμματα στα οποία γίνεται λεπτομερής παρουσίαση τέτοιων σκυλιών). Για τους τότε ΄κατασκευαστές’ της φυλής των Kurzhaar, το ένστικτο της φέρμας ήταν μόνο μια από τις πολλές ικανότητες που ζητούσαν να επιδεικνύουν αυτά τα σκυλιά και γιαυτό ακριβώς τον λόγο αν κάποιοι από αυτούς τους πρωτεργάτες τηρούσαν αρχεία των διασταυρώσεων που είχαν κάνει, θα βλέπαμε ότι για την δημιουργία των Kurzhaar χρησιμοποιήθηκαν κάποιες φυλές ιχνηλατών οι απόγονοι των οποίων με συστηματικές διασταυρώσεις με τα τότε ισπανικά και arkwright pointers δημιούργησαν τα πρώτα αυτά σκυλιά που στην ουσία ήταν ένας τύπος ιχνηλάτη με ανεπτυγμένα ένστικτα φέρμας. Αυτό ακριβώς ήταν τα πρώτα γερμανικά πόιντερ που βαφτίστηκαν (μαζί με άλλες όμοιες τους φυλές) με το γαλλικό τίτλο ‘Braque’ που θα μπορούσε να μεταφραστεί ελευθέρα ως σκυλιά ιχνηλάτες που φερμάρουν την αναθυμίαση του θηράματος. Ίσως όμως αυτό ακριβώς να είναι ο λόγος για την λανθασμένη αντίληψη που επικρατεί σήμερα ότι για την δημιουργία των γερμανικών πόιντερ χρησιμοποιήθηκαν αγγλικά bloodhounds. Ο λόγος αυτής της παρεξήγησης πηγάζει απλά από λάθος μετάφραση της γερμανικής λέξης schweisshunds που μεταφράζεται ως ιχνηλάτες αίματος και για πατριωτικούς ίσως λόγους οι Άγγλοι μεταφραστές την ερμήνευσαν λάθος.
Στην πραγματικότητα οι ιχνηλάτες αίματος ήταν μια τάξη σκυλιών που χρησιμοποιούνταν ευρέως στην Γερμανία για να ιχνηλατεί πληγωμένο θήραμα και ουδεμία σχέση έχει με τους αγγλικούς bloodhounds(st.hubert hund) Η ανάγκη δημιουργίας ενός σκυλιού πολυεργαλείου όπως του γερμανικού πόιντερ ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης των απλών φτωχών ανθρώπων που τα παλιά χρόνια δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια που είχαν οι πλούσιοι αριστοκράτες και μεγαλοκτήμονες για να έχουν μεγάλα εκτροφεία με εξειδικευμένους σκύλους φέρμας, ιχνηλάτες, θηραματοφορείς κτλ. Την ύπαρξη της φυλής των γερμανικών πόιντερ όπως την ξέρουμε σήμερα την οφείλουμε στους φτωχούς κυνηγούς του 19ου αιώνα. Η φτώχεια και ανάγκη τους ώθησε να δημιουργήσουν ένα σκυλί που θα κυνηγούσε όλων των ειδών τα θηράματα, θα τα φέρμαρε, θα ιχνηλατούσε τα πληγωμένα, θα τα εντόπιζε και θα τα επανέφερε πίσω στο κυνηγό χωρίς να χάνεται τίποτα. Τα τότε σκυλιά ζούσαν μέσα στα σπίτια των φτωχών αυτών κυνηγών σαν μέλη των οικογενειών τους και ίσως αυτό εξηγεί την σημερινή νευρικότητα που επιδεικνύουν αυτά τα σκυλιά όταν είναι κλεισμένα σε κλουβιά εκτροφείων και μακριά από τους ανθρώπους από τους οποίους δημιουργήθηκαν να υπηρετούν. Αυτός ακριβώς ο λόγος δημιουργίας των γερμανικών πόιντερ, δηλαδή να ζουν με τις οικογένειες των κυνηγών, είναι ακριβώς η αιτία που τα σημερινά γερμανικά πόιντερ θεωρούνται μια από τις πιο έξυπνες, εκπαιδεύσιμες φυλές κυνηγόσκυλων σε αντίθεση οποιασδήποτε άλλης φυλής φέρμας ή ιχνηλατών. Αντίθετα από οποιαδήποτε άλλη φυλή που υπάρχει σήμερα τα γερμανικά πόιντερ δεν ήταν προϊόν στενής αναπαραγωγής από ένα μοναδικό σκυλί (inbreeding). Αν ανατρέξουμε πίσω στο γενεαλογικό δέντρο οποιασδήποτε άλλης φυλής κυνηγόσκυλων θα ανακαλύψουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών προέρχονται από στενή αναπαραγωγή συγκεκριμένων σκυλιών των οποίων κατείχαν τα ιδιαίτερα επιθυμητά χαρακτηριστικά που ζητούσε ο πρώτος εκτροφέας να υπάρχουν στην φυλή που δημιουργούσε. Στην περίπτωση όμως των γερμανικών πόιντερ αν ανατρέξουμε πίσω στο γενεαλογικό δέντρο των πλείστων σκυλιών θα δούμε ότι πριν κάποιες γενιές συναντούμε τους όρους ‘άγνωστος πατέρας’ ή ‘άγνωστη μητέρα’. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι οι πρόγονοι πολλών από τα σημερινά μας σκυλιά ήταν αποτέλεσμα αναγνώρισης τους ως γερμανικά πόιντερ και σε αυτά ακριβώς τα σκυλιά οφείλουμε την μεγάλη ‘ποικιλία’ και ‘τύπους’ γερμανικών πόιντερ που συναντάμε. Παράξενο όσο και αν ακούγεται όταν η φυλή των γερμανικών κοντότριχο πόιντερ αναγνωρίστηκε επίσημα και άρχισαν να τηρούνται πραγματικά αρχεία αναπαραγωγής ως φυλή Kurzhaar, δεν έχει κοινά αποδεχτό τύπο (standard). Ως αποτέλεσμα της έλλειψης τύπου για την φυλή αυτή η γονιδιακή πισίνα της φυλής έχει πολλές πήγες και ρίζες.
Αυτό αποδεικνύεται από τις φωτογραφίες, σκίτσα και πίνακες μερικών από τα πρώτα σκυλιά που αναγνωρίστηκαν ως Kurzhaar. Όπως φαίνεται πολύ λίγες ομοιότητες έχουν με το σημερινό τύπο φυλής. Μερικά από τα πρώτα σκυλιά που αναγνωρίστηκαν και εγράφησαν στο γερμανικό γενεαλόγιο ως γερμανικά κοντότριχα πόιντερ είναι τα εξής:
1) Hector I: αυτό ήταν ο υπ’αριθμό ένας σκύλος που εγγράφηκε στο αρχικό γερμανικό γενεαλόγιο με λευκόστικτο καφέ χρώμα. Αυτό είναι άξιο απορίας καθότι οι πρώτοι γερμανοί εκτροφείς θανάτωναν τα κουτάβια που παρουσιάζονταν στις γέννες τους λευκό χρώμα για να μην θεωρηθεί κατά οιονδήποτε τρόπο ότι έμοιαζε με τα αγγλικά πόιντερ. Ευτυχώς για μας σήμερα η τότε προσπάθεια των γερμανικών εκτροφέων να αποκλείσουν το λευκό από την φυλή απέτυχε καθότι το γονίδιο που δίδει στα σκυλιά αυτής της φυλής το λευκό χρώμα επικρατεί, και σκυλιά που τα ίδια δεν είναι άσπρα π.χ καφέ, μαύρα κτλ. είναι ΄φορείς’ του λευκού γονιδίου το οποίο παρουσιάζουν στους απογόνους τους.
2) Feldmann I : αυτό το πειραματικό σκυλί που περισσότερο έμοιαζε με Basset hound παρά με γερμανικό πόιντερ (όπως το ξέρουμε σήμερα) έδωσε στους απογόνους του τριχρωμία που μέχρι και σήμερα παρατηρείται σε κάποια σκυλιά μακρινούς απογόνους του, ως κηλίδα στο τρίχωμα του σκυλιού χρώματος μαύρου στο καφέ λευκόστιχτα ή καφέ στα μαύρα λευκόστικτα. Δυστυχώς πολλοί εκτροφείς σήμερα αγνοώντας ότι τα σκυλιά τους είναι απόγονοι αυτού του πειραματικού τρίχρωμου σκυλιού θανατώνουν τα τρίχρωμα κουτάβια που παρατηρούν στις γέννες τους νομιζόμενοι ότι κάτι πήγε ‘στραβά’ στο ζευγάρωμα.
3) Treff 1010: Το σκυλί αυτό γεννήθηκε το 1881 και είχε χρώμα καφέ μονόχρωμο, πρόσφερε ταχύτητα και πάθος στους απογόνους του και είναι άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι στις μέρες μας σχεδόν όλα τα μονόχρωμα καφέ ή μαύρα σκυλιά έχουν ως πρόγονο τους τον Treff. Ένας από τους διασημότερους απογόνους του Treff 1010 ήταν ο Axel Vom Wasserschling που ήταν επίσης καφέ μονόχρωμος και χρησιμοποιήθηκε ως επιβήτορας εκτεταμένα από τους γερμανούς εκτροφείς ιδιαίτερα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Μελετώντας το σκυλί Treff και ανατρέχοντας στα γενεαλόγια εγγραφής του, παρατηρούμε ότι ο αριθμός 1010 του είχε δοθεί ως αύξων αριθμός εγγραφής του στο αυστριακό γενεαλόγιο, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο σκυλί εν εγράφη στο γερμανικό γενεαλογιο με αριθμό 99 που σημαίνει ότι οι αυστριακοί εκτροφείς είχαν ήδη εγγράψει στο γενεαλογικό τους 1010 γερμανικά κοντότριχα πόιντερ ενώ οι Γερμανοί μόλις 99. Έχοντας πει αυτό ίσως οι αυστριακοί αν προσπαθούσαν λίγο περισσότερο τότε, ίσως σήμερα δικαιωματικά η φυλή αυτή να ονομαζόταν Αυστριακός και όχι Γερμανικός κοντότριχο πόιντερ.
4) Golo Holzweiler: το σκυλί αυτό γεννήθηκε το 1902 πασιφανώς από διασταύρωση των τότε γερμανικών σκυλιών με αγγλικό πόιντερ. Όχι μόνο η δομή του κεφαλιού του ήταν σχεδόν ίδια με τα αγγλικά σκυλιά αλλά ακόμα και το χρώμα και η υφή του τριχώματος του θύμιζαν αγγλικά πόιντερ. Σ’αυτό το σκυλί οφείλουν σ’ένα μεγάλο βαθμό (όπως και στις όμοιες διασταυρώσεις που έγιναν αρκετά χρόνια αργότερα από εκτροφείς σε διάφορες χώρες του κόσμου) τα σημερινά σκυλιά το πολύ πιο κοντό από το κανονικό τρίχωμα και τις καθαρές καφέ κηλίδες που δεν φαίνονται να καλύπτονται από πιο μακρινές λευκές τρίχες. Αν και με τις διασταυρώσεις που έγιναν των σκυλιών απογόνων του Golo κατάφεραν να σβήσουν τα χαρακτηριστικά της αγγλικής φυλής καθότι τα γονίδια των γερμανικών πόιντερ ήταν επικρατέστερα, στις μέρες μας σήμερα βλέπουμε γερμανικά πόιντερ που έχουν καφέ ή μαύρο λευκοστικτο χρώμα να διαφέρουν ως προς την υφή του τριχώματος τους από τα γερμανικά πόιντερ που προέρχονται από προγόνους αγγλικούς πόιντερ. Το λευκό χρώμα έχει διαφορετικό γενεαλογικό κώδικα από αυτό των σκυλιών που προέρχονται από ‘καθαρά’ γερμανικά σκυλιά. Στα λεγόμενα καθαρά γερμανικά σκυλιά οι λευκές τρίχες είναι πιο μακριές και πιο μαλακές από τις αντίστοιχες καφέ του τριχώματος τους δημιουργώντας έτσι την ψευδαίσθηση ότι το καφέ και άσπρο χρώμα είναι με τέτοιο τρόπο αναμειγμένο ώστε να φαίνονται πως οι λευκές ή καφέ κηλίδες ξεβάφουν ή μια πάνω στην άλλη. Αντίθετα όμως στο γερμανικό πόιντερ με ‘αγγλικούς προγόνους’ βλέπουμε μια ομοιομορφία στο μάκρος και την υφή των λευκών και καφέ (ή μαύρων τριχών) και σ’αυτά τα σκυλιά οι κηλίδες διαγράφονται ξεκάθαρα χωρίς να παρατηρείται το φαινόμενο ανάμειξης των χρωμάτων. Έπειτα τη προσθήκης του Golo στα αίματα των γερμανικών κοντότριχων πόιντερ οι εκτροφείς άρχισαν να χωρίζονται σε ‘στρατόπεδα’. Οι Γερμανοί εκτροφείς υποκινούμενοι από εθνική περηφάνια καθώς και απαρέσκεια σε οτιδήποτε ξενόφερτο και ιδιαίτερα αγγλικό, ενέταξαν στις γραμμές αναπαραγωγής τους σκυλιά με έντονα πιο μάκρη τρίχωμα, που σε μερικά σκυλιά σε κάποια σημεία του σώματος τους έμοιαζε με αυτό το setter και στόχο είχαν να αποφύγουν οποιοδήποτε σκυλί που τυχόν προέρχονταν από τις γραμμές του Golo. Γιαυτό αν στο σκυλί σας σήμερα παρατηρείται πως το τρίχωμα του είναι υπερβολικά κοντό (ίδιο μήκος τρίχας ανεξαρτήτου χρώματος) με καθαρά διαγραμμένα στίγματα τότε πρέπει να είστε σχεδόν σίγουρος πως παλαιότερα στην εξέλιξη της γραμμής αίματος του συγκεκριμένου σκυλιού χρησιμοποιήθηκε μια ‘ παράνομη’ δόση αγγλικού αίματος.Γύρω στο 1912 οι Γερμανοί εκτροφείς φοβούμενοι πως με τις διαφορές διασταυρώσεις τα τότε Kurzhaar αποκτούσαν ένα ξεβαμμένο χρώμα και κίτρινα μάτια, αναγκάστηκαν να εισαγάγουν στις γραμμές τους αίματα από τα μαύρα μονόχρωμα Arkwright pointers (τα οποία δεν υπάρχουν σαν φυλή σήμερα). Σ’ αυτές τις ολιγάριθμες διασταυρώσεις οφείλονται τα σημερινά μαύρα ή μαύρο-άσπρα Kurzhaar. Το μαύρο γονίδιο εμφανίζεται και κληροδοτείται από γενιά σε γενιά και μαύρα κουτάβια ή μαύρα λευκόστικτα έχουν ως κανόνα ένα εκ των δυο γονέων τους μαύρο ή μαυρολευκόστικτο. Υπάρχουν φυσικά διάφορες θεωρίες ότι το μαύρο γονίδιο προήλθε από παράνομες διασταυρώσεις μαύρο αγγλικό πόιντερ ή ακόμα και Labrador, των οποίων όμως οι γονιδιακοί τύποι του μαύρου χρώματος διαφέρουν από αυτούς του Kurzhaar και ένεκα έλλειψης στοιχείων που να ενισχύουν αυτές τις θεωρίες, παραμερίζονται.Το ‘παραδοσιακό’ καφέ λευκοστικτο χρώμα που βλέπουμε σήμερα στην πλειονότητα των γερμανικών πόιντερ εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1914 στο σκυλί με το όνομα Mars Altenau που θα μπορούσε κάποιος να το θεωρήσει ως το σκυλί που διαμόρφωσε τα πρότυπα της φυλής όσον αφορά το χρώμα.
Το κείμενο είναι μια ευγενική προσφορά από το εκτροφείο kurzhaar Persassia.
του iHunt.gr