Πρόσφατα είχαμε στη Λήμνο το φαινόμενο του υπερπληθυσμού του αγριοκούνελου και όλοι μας είχαμε ακούσει διάφορους τρόπους αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου. Μεταξύ αυτών των τρόπων ήταν και το κυνήγι του αγριοκούνελου με νυφίτσα. Είναι ένας διαδεδομένος τρόπος κυνηγιού στην Ευρώπη αλλά σχετικά άγνωστος και σίγουρα απαγορευμένος στην Ελλάδα.
Βέβαια πριν πάρουμε μια οποιαδήποτε νυφίτσα και την βάλουμε σε μια φωλιά αγριοκούνελου, καλό θα είναι να ξέρουμε κάποια πράγματα για τις συνήθειες αυτού του θηράματος.
Έχουμε και λέμε. Το κουνέλι δεν βγαίνει εύκολα από τη φωλιά του εάν έχει κρύο, χιόνι ή υπερβολικά ποσοστά υγρασίας. Θεωρητικά λοιπόν είναι ευκολότερο να κυνηγηθεί με κρύο και υγρό καιρό. Δεν είναι όμως σίγουρο, γιατί με αυτές τις καιρικές συνθήκες χώνονται πιο βαθιά μέσα στις τρύπες τους και είναι πιο δύσκολο για τις νυφίτσες να τα πλησιάσουν. Το καλοκαίρι ή μετά από μια βροχή τα κουνέλια βγαίνουν από τις φωλιές τους. Η καλύτερη λύση λοιπόν είναι με να αφήσουμε ένα σκύλο (συνήθως ιχνηλάτη) να αναγκάσει τα κουνέλια να γυρίσουν στις φωλιές τους.
Έχουμε βρει λοιπόν μια φωλιά και πιστεύουμε ότι έχει μέσα κουνέλια. Ώρα λοιπόν να ετοιμάσουμε τη γύρω περιοχή για να έχουμε μια εύκολη βολή. Μετά αφήνουμε τη νυφίτσα στη φωλιά και περιμένουμε. Εάν η φωλιά είναι εγκαταλειμμένη η νυφίτσα δεν θα μπει μέσα, εάν όμως αντιληφθεί (οι νυφίτσες έχουν δυνατή όσφρηση) την παρουσία του αγριοκούνελου(ων) τότε θα αρχίζει την κάθοδό της στα βάθη της φωλιάς για να πιάσει τα κουνέλια. Τότε πλέον σημαίνει συναγερμός στα κουνέλια και αρχίζουν να χτυπούν τα πίσω πόδια τους στο έδαφος δημιουργώντας έτσι ένα θόρυβο που συνήθως γίνεται αισθητός από τους κυνηγούς. Αυτό είναι το σημάδι ότι τα κουνέλια έχουν πάρει τον δρόμο της εξόδου από τη φωλιά. Δευτερόλεπτα μετά το κουνέλι πετάγεται από τη φωλιά και είναι η ώρα του κυνηγού να δράσει.
Είμαστε έτοιμοι λοιπόν να πάμε σε άλλη κουνελότρυπα. Δεν γίνεται πάντα έτσι και πολλές φορές η νυφίτσα καταφέρνει και πιάνει κάποιο κουνέλι , του πίνει το αίμα και κοιμάται δίπλα στο νεκρό κουνέλι και για ώρες. Οι κυνηγοί λοιπόν πρέπει να βρουν τρόπο να πιάσουν τη νυφίτσα γιατί αυτές οι νυφίτσες είναι σπάνιες και αποτελούν δυσεύρετα εργαλεία κυνηγιού. Μερικοί από τους τρόπους που χρησιμοποιούν είναι το κάπνισμα της στοάς με τα αέρια από τουφεκίες που ρίχνουν στην είσοδο της φωλιάς και η χρήση φιτιλιών ποτισμένων με θείο που ανάβονται στην είσοδο της φωλιάς.
Για αυτό στις νυφίτσες αυτές τοποθετούν ένα ειδικό φίμωτρο για να μην μπορεί να πιάσει και σκοτώσει τα αγριοκούνελα. Αν παρόλα αυτά καταφέρει να το βγάλει (πράγμα καθόλου σπάνιο) και αρχίσει να κυνηγάει για τον εαυτό της πρέπει να την σκοτώσουμε γιατί εάν δεν το κάνουμε κινδυνεύει ο πληθυσμός των αγριοκούνελων στην περιοχή.
