Γιατί αγαπήσαμε το Σέττερ; Για τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του, την προσωπικότητά του και φυσικά την ομορφιά του, την ευφυΐα του , την κυνηγετική του δεινότητα , την φινέτσα την έκφραση καθώς και το ιδιαίτερο εργασιακό του στυλ.
Για να έρθουμε λοιπόν κοντά σε αυτό που θαυμάζουμε και ονειρευόμαστε πρέπει να δώσουμε μεγάλη βάση σε δύο βασικά πράγματα, που έχουν να κάνουν με την ιδιοσυγκρασία του Σέττερ ////
Συντελούν λοιπόν δύο παράγοντες για να έχουμε την εικόνα και την έκφραση του Σέττερ πού μας φέρνει κοντά στο εργασιακό του στυλ, ο ψυχισμός του, και η κατασκευή του. Από αυτά τα δύο προκύπτει συνήθως η ποιότητα του Σέττερ.
Ο ένας παράγοντας λοιπόν είναι η κατασκευή, η λεγόμενη μηχανική του σκύλου μας. Δηλαδή (λαιμός, ράχη, σπάλα, βραχίονας αντιβράχιο, λεκάνη, πίσω σύστημα) είναι αυτά που το βοηθούν να έχει αρμονία και δύναμη στις κινήσεις του και να είναι κοντά στο εργασιακό του πρότυπο και στυλ.
Ο Ανδρέας Μιαούλης με τον APOLLONION RAMSIS
Ο δεύτερος παράγοντας που είναι προϋπόθεση και καθορίζει την ποιότητα τού Σέττερ είναι ο ψυχισμός του. Ποιος είναι λοιπόν ο ψυχισμός του Σέττερ; Είναι με λίγα λόγια ο τρόπος που εκφράζεται, το μυαλό του, αυτό που έχει μέσα του.
Το Σέττερ από την φύση του δεν είναι και δεν πρέπει να είναι επιθετικό και σκληρό και φυσικά η φέρμα του δεν πρέπει να είναι απότομη και ξερή. Αντίθετα είναι ένας σκύλος που κινείται με πλαστικότητα και έντονα χαρακτηριστικά αιλουροειδούς. Ο χαρακτηριστικός τρόπος καλπασμού του πρέπει να είναι μαλακός, πλαστικός και χαμηλά στο έδαφος. Το Σέττερ εξ ορισμού είναι αεροθήρας άρα λοιπόν το κράτημα της κεφαλής, η τοποθέτηση πάντα στον αέρα και η γραμμή ράχης είναι αυτά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον καλπασμό του. Αυτό δε που δηλώνει έντονα τον ψυχισμό του και συνήθως μας ενθουσιάζει είναι που ενώ καλπάζει ξέφρενα να μπορείς να διακρίνεις διαρκώς την υποψία επάνω του που και αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι ο σκύλος μας είναι συγκεντρωμένος και κυνηγάει.
Η μεγάλη γοητεία του Σέττερ πού κατά την άποψη μου είναι και το πιο βασικό από όλα και δηλώνει εν πολλοίς την αξία του σκύλου μας είναι ο τρόπος που εκφράζεται όταν προσεγγίζει το θήραμα, ο τρόπος που ξεκαθαρίζει τις αναθυμιάσεις και ο τρόπος που ποντάρει όταν έχει το θήραμα μπροστά του. Διότι εκεί φαίνονται ξεκάθαρα κάποια από τα φυσικά του προσόντα, μυαλό, μύτη και η ευκολία που έχει να τα διαχειρίζεται. Αυτό το θέαμα αυτή η μαγεία που μας προσφέρει από την στιγμή που θα αντιληφθεί τον απειροελάχιστο Κόκο αναθυμίασης έως την στιγμή που θα καταφέρει να μπλοκάρει το θήραμα είναι ένα σόου που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Όσο αφορά την φέρμα πρέπει να έχει αυτό το χαρακτηριστικό γλυκό σβήσιμο πριν χαμηλώσει η τελικά ξαπλώσει στο έδαφος προσπαθώντας να είναι ή το δυνατόν αόρατο.
Ο ανταγωνισμός του Σέττερ με άλλες φυλές διαφορετικής νοοτροπίας, κατά την προσωπική μου άποψη, οδηγεί πολλές φορές σε μονοπάτια που αλλοιώνουν την φυσιογνωμία του Σέττερ.
Προσωπικά επίσης δεν συμφωνώ σε θεωρίες που διαχωρίζουν την φυλή (αν και συμβαίνει αυτό) σε Σέττερ μορφολογίας η εργασίας, και Σέττερ για τους αγώνες η απλά για το κυνήγι, αυτού του τύπου διαχωρισμοί είναι εις βάρος της φυλής. Το πρότυπο το ιδεατό είναι και πρέπει να είναι ένα . Το μορφολογικό και το εργασιακό πρότυπο της φυλής είναι συγκεκριμένο και πάνω σε αυτό πρέπει να βαδίζουμε.
Διότι όλες οι προσπάθειες πρέπει να υπηρετούν ένα σκοπό την εξέλιξη της φυλής.
Και η φυλή είναι μια και όχι με δέκα υποκατηγορίες.
Στην κυνοφιλία όλα ξεκινούν και καταλήγουν στην εκτροφή.
Όλα εξαρτώνται από τις επιλογές μας. Γι’ αυτό χρειάζεται υπευθυνότητα, γνώση και όραμα.
Σίγουρα η εκτροφή δεν είναι μια μηχανή που πατάς ένα κουμπί και βγάζει αντίτυπα γι’ αυτό από ένα σημείο και μετά αρχίζουν οι συμβιβασμοί αρκεί αυτοί να μην ξεφεύγουν από την ουσία και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της φυλής.
Θα ήθελα να σημειώσω ότι το Αγγλικό Σέττερ δεν είναι τυχαία η πιο δημοφιλής ράτσα στους κυνηγούς και η πιο πολυπληθής. Το κυνηγετικό ταπεραμέντο του, η φινέτσα του, ο χαρακτήρας του και το ξεχωριστό θέαμα που προσφέρει είναι οι λόγοι που το αγαπήσαμε.
ΜΙΑΟΥΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
(APOLLONION E. S.)
