Ρυθμιστική θήρας με την τρέχουσα κυνηγετική πίεση κάτω του 40%
Του Δρος Χρήστου Κ. Σώκου
Όταν πρόκειται να εκδοθεί η Ρυθμιστική Θήρας εξετάζεται η κατάσταση των πληθυσμών των θηραμάτων. Ανάλογα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η εξέλιξη της ασκούμενης κυνηγετικής πίεσης. Ως κυνηγετική πίεση ορίζουμε την ένταση της κυνηγετικής δραστηριότητας και κατά επέκταση την επίδρασή της στον πληθυσμό του θηράματος.
Το ζητούμενο, δηλαδή η διασφάλιση της αειφορίας, προϋποθέτει πως το θηρεύσιμο είδος διατηρεί ικανοποιητικούς πληθυσμούς και η θνησιμότητα από τη θήρα σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους παράγοντες θνησιμότητας, δεν οδηγούν το είδος σε σοβαρή μείωση της αφθονίας του.
Σημειώνεται πως οι πληθυσμοί υφίστανται αυξομειώσεις ανάλογα με τις διακυμάνσεις των περιοριστικών παραγόντων και αυτό δε θα πρέπει να θεωρείται ανησυχητικό, εντός πλαισίων πάντα.
Συνεπώς μπορεί να υποστηριχθεί πως:
Αειφορία θήρας = Αφθονία θηράματος + Κυνηγετική πίεση
Εκτιμώντας την κυνηγετική πίεση
Για να εκτιμηθεί η κυνηγετική πίεση λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των κυνηγών, οι εξορμήσεις/κυνηγό, οι θηρευτικές μέθοδοι, κανονισμοί και εξοπλισμός. Κατά τα τελευταία 40 έτη οι μέθοδοι, κανονισμοί και εξοπλισμός δεν άλλαξαν σοβαρά ώστε να αυξηθεί η κυνηγετική πίεση, τουναντίον σε κάποιες περιπτώσεις οι περιορισμοί αυξήθηκαν, όπως στο κυνήγι των υδροβίων όπου στο 80% των υγροτόπων η θήρα απαγορεύτηκε.
Ο αριθμός των κυνηγών μειώνεται έτσι ώστε από τις περίπου 340.000 κυνηγών τη δεκαετία του 1980, σήμερα αριθμούν τις 160.000, μια μείωση δηλαδή που ξεπερνά το 50%.
Οι κυνηγετικές εξορμήσεις ανά κυνηγό φαίνεται να μειώνονται και αυτές, ιδίως στη νέα εποχή της παρατεταμένης κρίσης. Πρόσφατη προκαταρκτική τηλεφωνική έρευνα του γράφοντα έδειξε πως οι αστοί και μικρότεροι σε ηλικία κυνηγοί έχουν περιορίσει σοβαρά τις εξορμήσεις τους.
Συνεπώς εκτιμάται πως:
Κυνηγετική πίεση τη δεκαετία 1980 = 100
Κυνηγετική πίεση σημερινή < 40
Τι σημαίνει αυτό;;;
Στα θηράματα ασκήθηκε τουλάχιστον διπλάσια κυνηγετική πίεση κατά το πρόσφατο παρελθόν. Άρα σήμερα, σε γενικές πάντα γραμμές, η θήρα δεν είναι πλέον το ίδιο ικανή να δράσει ως περιοριστικός παράγοντας.
Το να προβάλλεται η θήρα ως απειλή ή περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι εντελώς άτοπο, και εάν ήταν μια φορά άτοπο κατά το παρελθόν, σήμερα είναι δυο φορές. Οι πολιτικοί και οι αρμόδιοι διαχειριστές πρέπει να έχουν κατά νου τη σοβαρή μείωση της κυνηγετικής πίεσης στην Ελλάδα ως επιχείρημα απέναντι στις αλαλάζουσες αντικυνηγετικές σειρήνες.
Σίγουρα, το ότι μειώθηκαν οι κυνηγοί δε σημαίνει αυτόματα πως πρέπει να αμελήσουμε την παρακολούθηση των πληθυσμών ή τη διαχείριση σε τοπικό επίπεδο, διότι εκτός από τη θήρα δρουν και άλλοι παράγοντες. Η θήρα είναι οικονομική δραστηριότητα της υπαίθρου και θα πρέπει να έχει την αναγνώριση και τη φροντίδα που της αρμόζει.
