2,4K
Οι μικροί λαγοί, τις περισσότερες φορές, όταν ανακαλυφθούν από τα σκυλιά δεν αφήνουν την ασφάλεια του πυκνού όπου έχουν γιατακιάσει και στριφογυρίζουν εκεί μέσα συνεχώς.
Αυτό τρελαίνει και αποσυντονίζει τα σκυλιά καθώς μετά από μερικές γύρες πέφτουν συνεχώς πάνω στους ίδιους ντορούς και χάνονται. Τα χωράφια με τις αθέριστες καλαμποκιές αποτελούν ένα βολικό καταφύγιο και για τους μεγάλους λαγούς, που φροντίζουν να το εκμεταλλευτούν.
Κάθε λαγός γνωρίζει καλά όλα τα καλαμποχώραφα της περιοχής του και αν δεν διαλέξει να φτιάξει γιατάκι εκεί μέσα, όταν κυνηγηθεί από τα σκυλιά θα χωθεί στην πυκνή βλάστηση για να χαθούν τα ίχνη του.
Η ψηλή βλάστηση φτιάχνει ένα τείχος προστασίας πάνω του που τον κάνει αόρατο και από τους φτερωτούς εχθρούς του.
Στην ακροποταμιά…
Οι καθαροί διάδρομοι που δημιουργούν οι σειρές των φυτών τον βοηθούν να τρέξει γρήγορα και να κερδίσει τον απαραίτητο χρόνο για να κάνει τα τσαλίμια του. Αλλάζοντας απότομα πέντε-έξι σειρές είναι σαν να άλλαξε περιοχή και μπορεί να κινείται παράλληλα με τα σκυλιά, αλλά σε αντίθετη κατεύθυνση.
Τα σκυλιά κάνουν θόρυβο τρέχοντας, καθώς χτυπούν πάνω στα φύλλα και αυτό τον βοηθά να αντιληφθεί έγκαιρα την προσέγγισή τους. Ακόμη και αν έχει το γιατάκι του μέσα στο χωράφι, ο θόρυβος από τη μετακίνηση οποιουδήποτε άλλου ζώου θα γίνει άμεσα αντιληπτός.
Στα τελευταία κυνήγια δοκιμάσαμε τις δυνατότητες των σκύλων και τις δικές μας στα καλαμποχώραφα. Το Σάββατο αφού ξέφυγε ο λαγός στο πρώτο σήκωμα στην ακροποταμιά, ανέβηκε στη ράχη και γρήγορα τον έχασαν τα σκυλιά.
Μπήκε στο καλαμπόκι δίπλα στον δρόμο, έκανε τα κόλπα του, ξαναβγήκε στον δρόμο στην άλλη άκρη και κάνοντας έναν μεγάλο γύρο, διέσχισε λοξά τις ίδιες καλαμποκιές στο άλλο άκρο, για να γιατακιάσει στην πυκνή πλαγιά κάτω από το χωράφι.
Τα σκυλιά παιδεύονταν να καθαρίσουν το πρώτο του γύρισμα ενώ αυτός ξεκουραζόταν στο γιατάκι του.
Στον ντορό…
Οταν τον ξαναβρήκαν μετά από δύο ώρες, χώθηκε πάλι μέσα στο γνωστό του χωράφι και τρέλανε τα σκυλιά πηγαίνοντάς τα πάνω-κάτω.
Από τον χωματόδρομο που ήρθε τρεις φορές χωρίς να βγει στο καρτέρι μου, μέχρι την απέναντι πλευρά του πυκνού, ένας συρφετός από σκυλιά έτρεχε αλαφιασμένα πέρα-δώθε και κάθε τόσο έβγαιναν με απορία στο ανοιχτό.
Για να χωθούν πάλι μέσα στη «ζούγκλα» από ξερά φύλλα, όταν κάποιο έπεφτε πάνω στον ντορό ανάμεσα στις σειρές.
Ο λαγός της Κυριακής όμως ήταν άτυχος. Επιασε ένα στενό ρεματάκι δίπλα στα χωράφια και μόλις τα σκυλιά τσίριξαν, όρμησε να διασχίσει τον δρόμο για την ασφάλεια του καλαμποκιού. Δύο τουφέκια περίμεναν την κίνηση αυτή και τον πρόλαβαν πριν χαθεί στη βλάστηση.
Επεσε μετά από πενήντα μέτρα και τον βρήκα ακολουθώντας τα σκυλιά σε ένα μεγάλο άνοιγμα από πεσμένα φυτά στο κέντρο του χωραφιού. Εκτός από τους λαγούς, οι αρκούδες και τα αγριογούρουνα επισκέπτονται τις καλαμποκιές για το καθημερινό τους γεύμα.
Μέχρι να θεριστούν οι καλαμποκιές, οι πονηρεμένοι λαγοί μπορούν να αισθάνονται την ασφάλεια που τους παρέχει η απέραντη και βολική κρυψώνα τους. Μετά θα πρέπει να αλλάξουν μεθόδους και τακτικές αν θέλουν να επιβιώσουν.
Θωμάς Μπατσέλας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Θωμάς Μπατσέλας
